"Say you won't let go.. oh.."
I guess. I just realized that I'm with the band. Band who have talent individually. The band who can all sing and who loves music. Bihla tuloy akong nahiya dahil hindi ako masyadong fan sa music, but i listen naman.
"Change the song, ano ba pre? Broken hearted kaba?" Tawa ni eren kay vyne at inagaw ang mic nito.
Vyne just smiled at him, nakita kong umirap siya bago lumandas ang tingin sa'kin. Mukhang alam niyang nahuli ko siya, that's why he sign me 'shh' using his finger on his lips.
I smirked at him and nodded. Loko talaga.
"Can you sing scar?" Biglang tanong ni third.
Napatingin tuloy ako sa kaniya at umayos sa'king kinauupuan. Their eyes at me.
Ngumiti ako dahil sa hiya. "K-kayo nalang, o-okay na ako.."
Iniwas ko na matapunan ko ng tingin si zaimon. Dahil sa hiya kanina. Basta na lamang akong umalis at lumayo sa kaniya. After he said those words. Saan naman niya nakuha iyon? Kaya ang resulta 'y sobrang init ng aking pisngi dahil sa hiya.
Lumabi si third. "We want to hear your voice.. pleaseee?"
He handed me the microphone. Tinanggap ko iyon ng dahan - dahan at alanganin pa. Napalunok ako at agad na binawi iyon. "N-next time n-nalang!"
All of them groaned. Syempre, except from zaimon and vioxx. They're both watching me silently, dahil nasa akin nga ngayon ang atensyon.
"Next time ha! Just join on us, when we singing. Okay?"
I nodded at third. He's so kind. Lalong lalo na silang dalawa ni vyne. Lahat naman sila mabait, kaso suplado lang talaga ng slight yung dalawa e. Si vioxx super duper.
"Do you have.. practice tomorrow? Hindi ba't dapat ay nag papahinga kayo? Dahil lalaban na muli kayo sa ilang araw na lamang?"
Sabay sabay silang napatigil sa'king sinabi. My eyes widened and stood up immediately. "Gosh! Lagot ako kay julia! Lalong lalo na kayo!"
Tumayo silang lahat dahil narin sa pag kataranta at naalala nila. In a few days will be their competition. At nararapat lamang na ipahinga nila ang kanilang lalamunan sa gayon maayos ang performance nila.
"Let's eat first.." ani zaimon.
I felt him at my back. Dahil narin sa boses niya sa'king likuran. At dali dali kaming umalis sa loob ng videoke room at nag simulang mag lakad.
Vioxx tsked. "Let's eat somewhere near at studio.."
Nag sisang-ayon ang lahat. Mag gagabi narin kaya siguro ayaw nila rito sa mall, dagil mas maraming tao sa gabi at ilang oras nalang ay mag sasarado na.
"Tangina pre, dami ng missed call sa'kin ni juls!" Vyne said.
I sighed before we went inside of the car. Umikot naman si zaimon at sumakay sa drivers seats. Nag katinginan pa kami at nag iwas agad ako ng tingin sa kaniya.
"Mag pa deliver nalang kaya tayo? Baka nandun sa studio si julia e?" Suggest ko.
"Hindi agad tayo makakakain, 'cause she'll scolded us first" pag kontra ni vioxx.
Napangiwi naman ako at hindi na nag salita. Bakit naman mukhang galit sa'kin 'to?
"Just drive at restau. or fast food" tumingin naman si vioxx sa mirror at tumango na lamang si zaimon.
Humalikipkip na lamang ako at tumingin sa labas ng bintana. We finally arrived after minutes, mabuti nalang ay fast food chain ang napuntahan namin. And I'm just wearing a simple skirt and top and white shoes. Habang sila naman ay pormang porma kaya nahiya rin ako.
Napaitlag ako at nanlaki ang mata nang may biglang umakbay sa braso sa'king balikat. I glanced at him. He's smiling at me. Ngunit agad ding tinanggal ang kaniyang braso sa aking balikat.
Vyne smiled at me, shy. "Sorry.."
Ngumiti naman ako sa kaniya at tumango na lamang at nag patuloy na kami sa pag lalakad papasok sa fast food chain.
"You're okay with your order?"
It's zaimon. Ngumiti ako sa kaniya ng alangan bago iniwas ang tingin at tumango.
"You're an architecture student right?" Biglaang tanong ni vioxx habang nag simula na kaming kumain.
I was starled when he suddenly asked me. Tumango ako ng dahan dahan. Siguro out of boredom niya kaya siya nag tanong. Nag kibit balikat na lamang ako sa loob-loob ko at nag simulang kumain. It's still awkward for me, kahit ilang beses ko na silang nakasamang kumain. And zaimon is besides me, at halos mag dikit na ang aming siko maging ang aming binti at below the table.
"Parang tumanda tuloy ako pag kasama ko si scar. But I'm still baby first right?" Si thirdy.
Tinapik naman ni vyne ang kaniyang balikat at natawa. "You're still old when you're with us. Kulang nalang bitawan mo na pag dodoctor mo e" si vyne.
I saw eren nodded.
Ngumisi naman na nag mamayabang si third sa'min. "Multitasking 'yon gago" I laughed. Bigla kasing nawala yung pag kamayabang niya at biglang napikon.
We continued talking. I was laughing when third and vyne were fighting over petty things.
"May nabalitaan nga ako. Tangina nitong si third e, child abuse!" Si vyne.
My eyebrows furrowed and confusion ate me when I glanced at third. "Gago, student 'yun ng ate ko.."
"You have sister?" I asked.
Third nodded at me. His eyes shifted at vyne. "Fake news, hindi ko naman papatulan 'yon"
Ngising ginawad sa kaniya ni vyne. "Let's see then. We heard too that high school student always visited you on your duty in ospital.."
"Senior highschool na 'yon pre"
Natawang pagak si vyne. Kahit ako'y na amaze sa mga nalaman! Gosh!
I chuckled and shook my head. "She's still young and minor third! Jusko ka!" Tawa ko.
Napatigil agad ako sa pag tawa, when i felt someone hold my hair. Tila pinupusod niya ito. I gasped when i glanced at him. Zaimon stared at my hair.
Our eyes met. "You should tie your hair, you're eating.. baka makain mo na 'yung buhok mo instead of the food.." sabi niya.
I pressed my lips together. "M-may pantali ako.."
"Do you want me to tie your hair?"
Agad akong napalayo sa kaniya, na naging resulta na pag bitaw niya sa'king buhok.
I shook my head. Agad kong kinuha ang aking pantali mula sa'king buhok. Narinig ko naman ang pag tikhim ng kung sino man sa kanilang lahat.
My cheeks heated. I stood up kaya lahat sila'y napatingin sa'kin. "I-i will just.. go to powder room. Excuse me.." hindi ko na silnag inantay mag salita at basta nalang akong umalis.
Nag tataas ang aking dibdib habang nakatingin sa'king sarili sa salamin. Because of my white skin, halatang lahat ang pag kapula ng aking pisngi. I was done too tying my hair.
Why did he do that? Seriously? And what's wrong with me? Why all of the sudden i felt tense between us!?
Fuck.
Napailing ako at napakagat sa'king labi. I acted normal when I walked towards at them. Nang makaupo ay matatapos narin silang kumaina kaya minadali ko narin ang pag kain ko.
"Putangina naman! Ba't ba ang kukulit ninyo! And really vioxx?! Yourey about to decline of what third offer edi sana tinanggihan mona! Anong kinain niyo kanina?!" Julia's voice thundered in the whole room.
Nakayuko lamang ako at hinayaan sila. Nakaramdam tuloy ako ng hiya dahil kasama rin ako ng banda.
"We just ate fast food near here" bordong sgaot ni vioxx.
"Nag videoke really?! Nag laro sa timezon! Mga bata ba kayo ha?! Tangina.." she frustratedly said.
I was about to explain when she walked out. Sinundan ko na lamang siya ng tingin at tinikom ang mga labi. I sighed when i glanced at them. Vyne smiled at me sincerely. "You did not do anything, kami na nag bahala rito.."
I sighed and nodded at him. Vioxx stood up and walked away from us too. Siguro ay susundan si julia.
"Magiging okay rin kayo?" I asked zaimon.
His intimidating eyes met mine. He nodded at me. "Yes.. don't worry about us.."
Guily didn't left me. Huminga ako ng malalim at isa-isa silang tinignan. "Sorry.. i will just talk to julia later.."
Agad silang napailing sa'kin. "You don't have to, it's our fault.." sinsiridad na sabi ni eren.
I can feel zaimon is staring at me. "Kasama rin ako.. i will just talk to her.."
Pinigilan pa nila ako ngunit hindi ako nag patinag at tumayo na lamang. I walked away from them. I put my hands together at marahang piniga iyon.
I looked around for Julia. Napatigil at halos manlamig ang aking batok sa nakikita. Vioxx and julia were kissing aggressively. I blinked twice at halos hindi maka galaw sa'king kinatatayuan.
Vioxx were holding her nape and kissing her lips. I was about to walked out when someone grabbed my arms and pulled me.
I met zaimon eyes. Kitang kita niya ang gulat sa'king mata at tumingin kina vioxx bago tumingin muli sa'kin. His jaw clenched and still holding my arms. Wala na akong ginawang ingay at nag pahila na lamang sa kaniya.
We stopped in the right side of the bulding, we already passed away at their studio. Habang nasa papuntang left naman naka lugar sina vioxx.
I gasped. And look at him. "D-did.. you know?"
"Yes.." he simply said.
Napalunok ako at tumango na lamang. "B-balik nalang tayo.. sa studio niyo.."
He nodded at me. Nauna na akong mag lakad sa kaniya ngunit tumigil muli aoo at nilingon siya. "You're.. agree with them?"
Tumaas ang dalawang kilay niya. "It's their life scarlet.."
Tumango na lamang ako at pumasok na muli sa loob ng studio. Tahimik lamang akong umupo at hindi parin maka paniwala. Are they always like that? Ang akala ko ba'y hindi muna? What if someone saw them? Baka mag kagulo?
"Don't think too much.." zaimon whispered.
"Kailan.. mo pa.. alam.." bulong ko rin sa kaniya.
Muling nag tagpo ang mata namin. "Later I will tell you, not here okay?"
I nodded and smiled a bit. I was confused lang naman. At wala akong balak na mang himasok. Nang unang pumasok si julia she's staring on us one by one.
"I do want to all of you to have a rest boys. Malaking opportunity ito sa inyong lahat. Kaya please lang, kahit eto lang makinig kaso sakin.."
"H-hindi na nga kayo.. nakikinig sa'kin tapos.." pumiyok ang kaniyang boses at lahat kami natigil ruon.
Thirdy stood up and walked towards at her. When third emabrace julia, saktong pag pasok naman ni vioxx. I sighed at iniwas ang mata sa kaniya.
Third was caressing julia's back. "Sorry na.. we're really sorry. Saka ilang araw pa naman and we promised to you that we'll do our best okay?" Pinaharap niya si julia sa kaniya. Third smiled at her. "Iyakin naman ng bb namin? Asus naman.." biro ni third at tila binebaby ito.
Napangiti ako dahil sa turan nila. Vyne stood up too and eren. As usual, vioxx and zaimon didn't participate they are just staring at her. But I can feel their sorry for her.
Hinampas ni julia ang dibdib ni third. "Ano ba! I'm not your baby! Manager niyo ako!"
Ngumisi si thirdy. "Eh? Manager naming iyakin ih?" Asar nilang muli kaya nag tawanan sila. I heard zaimon chuckled too kaya natawa ako.
Tila may humaplos sa'king puso while staring at them. I know someday, all of them will be successful. Kitang kita ang pursigi at pag aalala nila sa bawat isa. I do not usually saw this side of them, because I'm just nothing compared to them. I suddenly felt that I'm lucky 'coz I met them.
My Two days went like that, with them. I felt so comfortable with them. In two days, enzo just texting me. Kaya hinayaan ko nalang dahil sa rami rin akong ginagawa at napag lilibangan with the band.
Malapit narin ang laban ng banda. I heard it was competition. Laat practice na lamang nila ay before that day. Kaya pinag papahinga sila ngayon. I was reminding zaimon dahil 'yun nalang ang trabaho ko sa kaniya, so I'm doing it.
I'm currently here inside of the library. Sketching lang ang ginagawa ko dahil mamaya pa ang klase. And I'm too lazy too find somewhere and right place to do it. Saka basic lamang ito, at halos patapos na.
The chair besides me move, gumawa rin 'yon ng ingay ngunit hindi ko man lang nilingon kung sino iyon at basta na lamang inusad ang aking mga gamit. While I'm biting my lower lip cause the line that it should be straight and for me, it's still challenging. Ewan ko ba, kapag namali na kasi paniguradong sira na talaga lahat. Minsan nga kahit naka ruler ka namamali parin at hindi pantay e.
"Doing your plates in library at legal management course?"
Napatigil ako sa'king ginagawa. I roam my eyes around and I gasped in suprised.
Nanlaki ang aking mata na napagtantong kung kaninong boses iyon.
"Oh.. shit.."
Zaimon is wearing an eyeglasses. He looks like nerd, a hot nerd.
Napalunok ako habang sinusuri ang itsura niya. He's staring at me too, ngunit malamig parin ang mga mata at blangko ang emosyon.
Natarantang iniligpit ko ang aking gamit and bowed my head a bit. My cheeks heated when I realized some of students here were staring at me.
"Let's go. I'll find somewhere you can do your plates.." zaimon stood up.
Gulong buhok na nilingon ko siya. "W-what?"
"Come with me" aniya at hinila ang pulsuhan ko matapos kong mailigpit ang aking gamit.
Nahiya ako sa mga nakatingin sa'kin hanggang sa makalabas ako mula ruon. Napatikom ako ng labi at hiyang hiya parin. Parang gusto ko nalnag lumubog sa lupa!
We stopped at the opened field, where tge benches are. Luminga pa ako sa paligid dahil sa takot na may possibleng makakita sa'min.
"Zaimon.. n-not here.." iling ko.
He looked at me, blanck emotions on. "Just do your plates here. Just pretend that you do not with me"
He said before letting go of my wrist. Napabuntong hininga ako at tumango at umupo na lamang. Ilang espasyo rin ang mag kalayo kami. He just reading a book and he has a notebook na may kalakihan na katulad ng book, at marami ring naka highlights.
I sighed before paying attention on my sketch. Muli kong nilatag iyon at nag pagpag pa ng lamesa.
"Do you like to drew ever since?"
He asked.
I licked my lower lips. "Medyo.."
"What are your hobbies except that?"
Because of that. I glanced at him, he still at his position, reading.
"Reading? Watching?"
"Watching like what?"
My eyebrows furrowed. "Huh?"
I met his eyes with mine. "Just answer.."
I sighed. "Drama's? Romance? Ahm.. anime?"
He chuckled. "Anime huh?.."
Napakamot naman ako sa aking buhok. Napangiti ako at bumalik sa'king ginagawa.
"Are your.. boyfriend been good to you?"
Dahil sa kaniyang tanong. Napalingon ako sa kaniya. He's turning the another page of his book. Gaya ko rin ay napatigil, ang hula ko'y nag hihintay siya ng sagot.
I nodded. "He is.."
"Is he.. hurting you?" He followed a question.
Confusion and amusement I glanced at him again. "When you entered into relationship, hindi maiiwasan. Pero kung piskal na sakitan? No, I never been there.."
Natahimik kami ng ilang minuto.
"Did you attached to someone else except to your boyfriend?"
My forehead creased. "What? No"
"Uhm, okay" he simply said.
Kunot noong binalik ko ang atensyon ko sa aking ginagawa. Bigla akong napaisip.
"Do you have a girlfriend?" I asked. Kung nag tatanong siya, edi mag tatanong rin ako.
"None"
Tumaas ang kilay ko. "Never had?"
"Just one" he replied.
Napatango ako. "Puppy love?"
Napatingin siya sa'kin na nakakunot ang noo. "No, we just both want it.."
My lips parted a bit in amusement. Tumango tango ako. "What's the reason, then?"
"We fell out love.."
Tumaas muli ang kilay ko. "May ganon ba? Pa'no ka naman mawawalan ng gusto o sa pag mamahal sa isang tao kung mahal mo siya?"
Ilang segundo bago siya sumagot.
"I don't know.. i just felt that I'm no longer inlove with her. I don't care anymore just like before. I don't like her just like before. I don't feel anymore, just like before that I've love her.." mahabang paliwanag niya.
Humalikipkip naman ako. "If you do love her, e di hindi mo sana hahayaan na mawalan ka ng pag mamahal o gusto sa kaniya 'diba? Then why you just let that love fades away?"
I met his eyes. "It's complicated to explain to you, 'coz you never fell out love.."
Nag kibit balikat ako. "'Coz I love my boyfriend.."
I heard him murmured, ngunit hindi klaro ang narinig ko. Kaya nairita ako bigla. "What?"
"Wala.. just do you thing right there" balik niya sa'kin.
Napalabi naman ako at ginawa ang aking ginagawa. Mainit naman ang araw ngunit mahangin talaga rito. And I'm just wearing a comfortable clothes. Denim pants and cardigan.
"Let's eat"
Zaimon stood up. Napatingin ako sa kaniya. His intimidating eyes were staring at me.
"H-huh?"
He grabbee my things. Nanlaki naman ang mata ko at natarantang tumingin sa paligid. "H-huy!"
Huli na ng mapigilan ko siya ng makuha na niya ang aking gamit. He started walking away while my storage tube were hanging at his shoulder. Nakamot naman ako sa'king buhok at sinukblit ang aking shoulder bag. At hinabol siya.
"Saan ba kasi tayo pupunta?" We're now, outside of the university.
Lumilinga siya sa paligid. "Kakain.." tumingin siya sa'kin.
Napalunok ako. "Saan ba tayo pwede kumain?" He asked.
Napaisip ako. "Ano bang klaseng kainan?"
He rolled his eyes at me, and breathed. Napanguso naman ako dahil sa turan niya. "Kahit ano.."
"Saan mo ba gusto? Baka kung saan gusto ko ayaw mo naman. 'Di ba mayaman ka?"
Kumunot ang noo niya. "How did you know?"
"Huh?" I'm confused. Halata naman na kasi sa kaniya kahit hindi niya sabihin. Estilo at pananamit maging ang kaniyang sasakyan.
Zaimon looked away. "My parents are, hindi ako"
Tumango na lamang ako at nag isip. We're now inside of his car, matapos kong sabihin sa kaniya ang kainan. Isang mumurahing buffet lamang iyon na nag kakahalagang 150 pesos per head. Hindi narin masama dahil once narin akong nakapunta ruon kasama sila mae.
"Maraming tao?"
He shook his head. "Hindi masyado.."
Tumango ako at hinintay na makapag park siya. I roma my eyes around kung may nakakakilala sa'kin, mabuti na lamang ay wala naman. I sighed in relief.
Napakurap kurap ako ng hilain ako ni zaimon papunta sa kaniyang harapan, and now he's on my behind. "Stop roaming around"
"Sorry.." i whispered. Nang makabayad, nauna na akong mag hanap ng upuan namin.
To my surprise nang makita ko siyang nauna kaysa sa'kin kaya napalabi ako at tumayo narin. This man literally don't have gentelness to his body e? Sabagay, he's just my job.
"You've.. a lot.."
He whispered while looking to my plate. I chuckled and seat on my chair while looking to his plate back to his face.
"Bakit ikaw? 'yan lang ang kakainin mo? Ang kaunti naman.." napailing ako at bahagyang natawa.
"Why your boyfriend was living there in manila, why you're here? He asked.
Napatigil ako sa pag kain. "Dito kasi naninirahan 'yung lolo niya. When his grandfather died, kinuha na siya ng mommy niya sa manila.. so ayun" nag kibit balikat ako.
Natahimik kami matapos ang aking sagot. I started to remember enzo, tgis past few days. Maging ang memories naming noong highschool student kami.
"Just.. like my brother.."
I lifted my eyes at him, when i heard he whispered. "Ano?"
I met his eyes. Umiling siya at pinag tuunan ang kinakainan. "You're with your father?"
Tumango ako at umayos sa pag kakaupo. "Ah-hmm.."
"What he's job?" He asked.
Napalunok naman ako dahil sa kaniyang tanong. Ang dami naman nitong tanong?
"Nag trtrabaho siya parang kanang kamay ng isang mayor dito.. maganda naman ang trabaho niya at sapat sa'min dalawa.." sagot ko.
He nodded.
Napatikom ako ng aking labi. Bigla tuloy akong nahiya, dahil mukhang mas higit a duon ang buhay nila. Hindi ko kinakahiya si papa lalong lalo na ang kaniyang trabaho, dahil 'yun ang buhumbuhay sa'min.
"I have.. a plan that I'll go see with my mom"
Napakurap kurap ako at tila sayang humaplos sa'king puso. I smiled at him from ear to ear dahil sa galak. "W-wow, that's good! Sana ituloy mo ha! She probably missed you so much.."
I smiled at him while he's staring at me. Tumango naman siya at iniwas ang tingin sa'kin.
"I hope.. you will have happiness in your heart someday.. zaimon.."
His eyes lifted at me. "I hope, you too.." he leaned forward at me and wipe something near on my lips using his thumb. Parehas kaming napatigil at natahimik, while staring to each other eyes.
I gulped hardly, when i felt my heartbeat raced.
--
[Where are you going these past few days?]
I was stunned when i heard enzo's serious voice. Napalunok ako habang naka kagat sa pang ibabang labi.
[I-i was busy enz.. how 'bout you? Kamusta pag aaral? Is it exhausting?]
Pag iiba ko. I heard him sighed heavily.
[You did not go somewhere with other guy?]
Napasinghap ako. [N-no! Of course not! A-ano kaba!]
[What's going on enz?] I asked.
He sighed again. [Stressed, it's exhausting..]
[You can do it.. ilang taon nalang..]
Natahimik kaming ilang sandali. [Sorry. I overthink too much. Marami akong ginagawa pero hindi ko parin maalis sa isip ko na hindi maganda..]
Napalunok ako. What does he mean? Is he thinking that I'm going out with other man?
[You need to rest my attorney.. I'll see you soon okay?] Maligayang boses ko.
[Thank you baby, marami na akong pag kukulang sa'yo. Pangako, after all of this I'll came back to you, babawi ako a'right?]
Pinilit kong ngumiti habang naka halukipkip ang isang braso at nakatingin sa labas ng bintana.
[Enzo?]
[Yes baby?] He said softly.
[No matter what happened. I'll still love you okay?]
He groaned. [Baby! You're making me blush huh! I'm missing you so damn much, yet you're making missed you so so much!]
I chuckled. [I love you too.. scarlet my baby.. i love you..]
I smiled before ending the call. Marahang nag kawala ng hangin at binuga iyon at unti-unting binaba ang aking phone at my table.
Intimidating eyes appeared on my sight when I'm closing my eyes. Huminga ako ng malalim at muling umiling, when I remembered his simple gesture. How he wipe off the sauce near on my lips.
I frustratedly groaned at hinampas ang sariling ulo using my pillow. I even, buried my face and scream.
Days has passed. And I'm currently here inside of the studio with boys. Hindi naman ganuon maingay at nakaka enganyong makinig ng pinag prpractisan nalang. And I'm 100 percent sure na mananalo sila.
Zaimon seated besides me. "Are you hungry?"
I'm avoiding his gaze. Tumango ako ng simple sa kaniya while checking my phone.
"Do you still want to eat?" He followed a question.
Napatingin na ako sa kaniya, confused. He's just staring at me, blank emotion on.
He looked away and stood up. "Nevermind.." aniya bago ako tinalikuran.
I sighed and glanced to my phone. Tinago ko na iyon bago tumayo at sumilip sa kanila. I stared at them one by one, and they're look so serious and at the same time they are enjoying. Lumandas ang aking tingin kay zaimon, as usual awra he look so serious. I suddenly felt emotion what I can't explain when he asked me If i would eat again. Kakain ba siya? May iuutos ba siya?
Nag tagpo ang aming tingin ngunit iniwas ko kaagad ang aking mata at tinalikuran sila.
While scrolling on my feed. Na kaagaw ng aking pansin when someone's head profile appeared on my screen.
I clicked her profile picture.
Hi, are you enzo's girlfriend?
I checked her profile immediately. Her name is shanny santiago and shesy studying same university with enzo in manila.
Yes I am.
The picture I'll send to was 3days ago. Wala naman akong attention na masama, i just want you to know that your boyfriend was partying with other girl on his lap. Sorry in advance miss.
She sent 7 pictures. Umawang ang aking labi at tila may tumusok na kung ano sa'king puso while checking all the pictures that she sent.
"Oh.." the last thing I said. Bago naibaba ang phone ko ng dahan-dahan.
Nanginig ang aking kalam-lam sa nalaman. I was gasping for an air. Napapikit na ako ng tuluyan at tuluyan ng nabitawan ang aking phone at basta na lamang 'yon nahulog sa lapag, nang hihina ako.
"Scar-" it's zaimon.
Tears fell from my eyes. Agad kong kinuha ang aking bag at basta na lamang tinalikuran at pabagsak na sinira ang pintuan. I heard zaimon called me, but I didn't looked back.
Hindi ko alam kung paano ako nakarating at napadpad sa rooftop ng apartment ni zaimon. Sobrang nang hihina ako while my chest were still aching so bad. Ang luha ko naman ay minsan lang tumigil at ilang minuto lang ay luluhang muli.
He did cheat! Enzo cheated! Tangina!
Napasabunot ako sa'king buhok. Naalala ko ang malambing niyang boses while saying "i love you" at me.
"Ang tanga tanga ko.. tanginang yan! Hayop ka! Go to hell you fucker! Kating kati na 'yang t**i mo gago!!" I screamed and sob loudly.
Tangina, nag aaral pala huh? Busy sa babae niya? Tangina ang panget panget nga nung babae! Mas maganda pa 'ko!
"You're.. crying again.."
I stopped when i heard that voice.
"You said.. he did not hurting you?"
I felt him on my back. I was holding my breath.
"You left your phone, I accidentally read the.. message.."
I angrily glanced at him. Dali-dali akong lumapit sa kaniya at hinablot ang aking phone mula sa kaniyang hawak. "Ano bang pake mo! You didn't the word privacy?!"
Nag tataas ang aking dibdib dahil sa tensyong nadarama. My tears still fell from my eyes while we're staring to each other.
His jaw clenched.
"Did he cheated, scarlet?"
I'm just staring at him. Ramdam na ramdam ko parin ang kirot ng aking dibdib.
"Did he cheat-"
I leaned forward, closer to his face. Ilang pulagad na lamang ang layo ng aming mga mukha.
I gritted my teeth. "Yes he is, ginago niya ako. Nakipag halikan siya sa ibang babae! Hindi ko nga alam kung anong mas higit na ginawa nila! Ano naman sa'yo?" Mahina kong sabi ngunit mariin iyon.
Zaimon still staring into my eyes. Tila binabasa niya ang aking emosyon.
"Why do you care huh?" I pushed him lightly using my finger into his shoulder.
Inulit ko 'yon kaya bahagyang umatras siya. I lifted my eyes at him. "I'm asking you, why do you care? In fact, that I'm happy dahil makaka wala na ako sa lintek na blockmail mo. Para saan paba 'yang pang bloblockmail mo? I will break up with him soon.." pagak na ngumisi ako.
I pushed him again. His jaw remained clenched.
"Masaya naman kayong mga lalaki hindi ba? Mahilig kayong mag laro! Manakit! And didn't knowing our feelings! Hindi ba? Ano ba akala niyo sa'ming mga babae, mga puta niyo?"
I placed my both palm at his chest, almost on his shoulder. My tears still feeling from my eyes.
Mahihinang hinamas ko ang kaniyang dibdib, habang nakayuko na. "H-hindi ba.. g-ganon k-kayo? You never think about our feelings? Hindi ba?"
I felt his hand on my back. Pulling me closer to him. Hindi ko na inatubling mag reklamo dahil patuloy na ang pag iyak ko, and my body were almost giving up, and still thrembling.
I felt his arms snaked on my waist. Tuluyan na niya akong nahagkan. While I'm crying and my face were buried to his chest, his manly scent ang nanuot sa'king ilong.
I sobbed and let him embrace me.
"I'm not.. like him.."
Ilang minuto lamang ay natigil na ako sa pag luha, dahil wala na akong mailabas. He's still embracing me, habang ako ay halos naka sandal sa kaniya.
He hold my both shoulder, nilayo niya 'ko sa kaniyang dibdib na naging sanhing pag angat ko sa kaniya ng tingin at pag tagpo ng aming mga mata.
"Heal yourself scarlet.." he said before I felt his lips on my forehead.
He tenderly kissed it, napapikit na lamang ako ng mariin at hinayaan siya.