"ฉันอยากอยู่คนเดียว คุณช่วยออกไปก่อนได้ไหม?" คาเทียร์พูดขึ้นทันทีที่โคลินเปิดประตูห้องนอนเข้ามา หญิงสาวยังคงนั่งหน้าบึ้งตึงอยู่ตรงปลายเตียงนอนโดยไม่หันมามองหน้ามาเฟียหนุ่มเลยแม้แต่น้อย
"ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ"
"แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณตอนนี้ ฉันขอเวลาส่วนตัวได้ไหม?"
"เธอโกรธฉันเรื่องอะไร เรื่องผู้หญิงที่ชื่อคายาหรอ?"
"ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ?" เธอแหงนหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อคมคายที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า
"ฉันไม่ได้มีอะไรกับเขา"
"ฉันรู้ว่าฉันไม่มีสิทธิ์โกรธ ฉันแค่ไม่ต้องการที่จะพยายามฝืนความรู้สึกของตัวเอง ฉันบอกว่าฉันโกรธก็คือโกรธ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรหรอก คุณมีสิทธิ์ที่จะนอนกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่ว่าฉันแค่รู้สึกไม่โอเคก็แค่นั้นเอง"
"ก็ฉันบอกว่าฉันไม่ได้มีอะไรกับเขาไง ทำไมเธอถึงไม่เชื่อใจฉัน เธอเชื่อคำพูดไอ้คาลล์มากกว่าเชื่อใจฉันหรอ?"
"ฉันไม่ได้เชื่อคำพูดของผู้ชายคนนั้น แต่ฉันเชื่
