"อ้าว..คุณ"
พะเพื่อนลงมาจากที่พักเจอเข้ากับไดมอนด์ที่ยืนนิ่งราวกับรูปปั้นตรงหน้าที่พัก
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอกัน
แต่เป็นครั้งแรกที่เขาทำให้เธอจดจำเขาได้ดี ด้วยความตรงไปตรงมาของเขา
"ผมไปส่ง"
"ฉันไปเองได้ค่ะ"
"ผมมาจีบคุณ"
มันทำให้พะเพื่อนตกใจในความตรงของเขามาก ทำให้เธอประหม่าไปไม่น้อย
"จีบฉะ..ฉัน"
•••••
ใบหน้าคมเข้มที่แสนคุ้นเคยมองกลับมา ทำให้นึกย้อนกลับไปวันที่พะเพื่อนกับเขาเริ่มต้นความสัมพันธ์อันแสนยุ่งเหยิงนี้
นับจากวันแรกที่พะเพื่อนและไดมอนด์เจอกัน ไดมอนด์ใช้เวลาเพียงแค่ไม่ถึงเดือน เธอก็ตกลงคบกับเขา
“เพื่อน...ผมอยากได้คำตอบจากคุณ”
พะเพื่อนไม่ตอบสิ่งที่เขาต้องการจะฟัง แต่กลับถามคำถามกลับไป
“ทำไมคุณถึงมาจีบฉันค่ะ”
“รอยยิ้มของผมทำให้ผมรู้สึกดี”
“ทั้งที่เราเจอกันแค่เพียงครั้งเดียว”
“ผมเจอคุณหลายครั้งแล้วในร้านหนังสือ แต่คุณคงไม่สนใจผม”
พะเพื่อนยิ้มกว้าง เธอไม่ได้ให้คำตอบ แต่
