"ครั้งต่อไปไม่ใช่แค่รถเฉี่ยวชน..อาจจะเป็นลมหายใจของพวกมัน คิดดูให้ดีอีกครั้ง ที่เธอตัดสินใจเลือกแบบนั้น มันดีแล้วหรือ คาร์ดิสันมันจะไปรู้อะไรเกี่ยวกับเธอได้ดีเท่าฉัน น้องสาว"
"ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจอะไร การที่ฉันเข้ามาอยู่ที่นี้มันก็ยังเป็นผลดีสำหรับวีแกนไม่ใช่เหรอ"
"หึ..ฉันจะรอดู"
"ขอบคุณนะ ลูคัส ที่ไม่ทำอะไรรุนแรงมากไปกว่านั้น"
ตู๊ดดดด~~
•••••
"ฉันล้างแผลให้นะคะ"
"เธอไปพักผ่อนเถอะ..ฉันให้เอซทำแผลเอง แผลแต่นี้ไกลหัวใจ"
พะเพื่อนหยักหน้ารับคำ เธอไม่ปฏิเสธพาร่างที่ระบมของตัวเองเดินเข้าห้องไป
"ยืนยันแน่ชัดแล้วครับนาย คนของวีแกนจริง"
"แปลกนะ ปกติคนของไอ่ลูคัสจะไม่แตะต้องพรียาไม่ใช่เหรอ"
"ครับ..คนที่นายท่านยิงเป็นคนของวีแกนจริงๆ แต่ไม่ใช่คนของลูคัส..นายก็ทราบดีว่าลูคัสคลั่งผู้หญิงของนายมากมายขนาดไหน มันเป็นคนของโรเบิร์ตพ่อของมัน”
เอซเน้นสถานะของพะเพื่อนแบบชัดถ้อยชัดคำ
“ขนลุกวะเอซอย่า
