"มึงคิดว่ามึงเป็นใครวะ ฮีโร่ ? "
"แสบกลัว" ฉันกลัวจริงๆ ยิ่งเห็นเฮียก็ยิ่งตัวสั่นน้ำตาไหล เพราะเฮียมาคนเดียว พวกมันอาจจะมีอาวุธ กลัวว่า... มันจะทำร้ายเฮีย
"แสบไม่ร้อง เฮียอยู่นี่ " เฮียไม่ชอบเห็นน้ำตาของฉัน แต่มันหยุดไม่ได้นี่ฉันกลัว กลัวเฮียจะถูกพวกมันทำร้าย
"มาคนเดียวซะด้วย ฮีโร่ของจริงว่ะ " หนึ่งในในกลุ่มพูดขึ้น ฉันดีใจที่เฮียมาช่วย จะดีมากถ้าเฮียพาใครออกมาด้วยสักคน
"บอกไอ้เพื่อนหน้าหักของมึงให้ปล่อยแขนเมียกูซะ " หันไปมองหน้าคนที่ล๊อคแขนฉันไว้ก็ต้องเห็นด้วยกับที่เฮียพูด หน้าหักจริงๆด้วย จินตนาการถ้าต้องตกเป็นเมียไอ้นี่คงชอกช้ำระกำทรวงไปจนตาย
"หน้าหัก ถ้ากูลองเอาหน้าหักๆนี่ไซร้คอเมียมึงจะเป็นไงวะ ?"
"กรี๊ด ไอ้บ้า " ขยะแขยงที่สุด ฉันเอียงคอหนีบไม่ให้มันดันหน้าเข้ามาใกล้ เป็นสัมผัสที่น่ารังเกียจ ผู้ชายพวกนี้ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย ยอมทำตามคำสั่งของผู้หญิงโรคจิตคนนั้น ฉันไม
