กุ้ยอ๋องก้าวเข้าไปในห้องแล้วตรงไปนั่ง หยิบกาน้ำสมุนไพรรินใส่ถ้วยยื่นให้นาง แล้วรินให้ตัวเองด้วยหนึ่งถ้วย
สายตานั้นจ้องไปที่นางไม่กะพริบ “ข้าหมายถึงหลังจากขานรับแล้วต่างหาก ทำไมถึงช้า”
แค่ก ๆ ๆ
นอกจากเขาจะไม่ได้คำตอบที่จงใจถามนางแล้ว เขายังต้องรีบยื่นมือเข้าไปลูบหลังให้นางอีก ‘เฮ้อ! ไม่น่าแกล้งนางเลย’ แล้วดึงถ้วยน้ำในมือของนางไปวางบนโต๊ะโอบเอวของนางให้เดินไปนั่ง
“ดีขึ้นแล้วหรือยัง”
หญิงสาวพยักหน้ารับ “ขอบคุณ”
“เจอร้านตัดเสื้อที่ถูกใจหรือไม่”
“เจอค่ะ ฉันตัดไปหกชุดก่อนเพราะอยากดูฝีมือของเขาว่าดีหรือไม่”
ชายหนุ่มมองปากจิ้มลิ้มที่ขยับขึ้นลงยามเจรจา แล้วนึกอยากจูบนางอีกครั้งให้เต็มอิ่ม
ไม่ใช่แค่อยากจูบ แต่อยากเป็นเจ้าของนางทั้งร่างกายและหัวใจ
“แล้วพวกเขาได้พาเจ้าไปเที่ยวที่ไหนอีก”
“ก็เดินเที่ยวในตลาดนั่นแหละ แต่ขากลับเห็นมีตลาดของชาวต่างชาติ ยิปก็เลยแวะเข้าไปดูว่ามีของจากบ้านเกิดย
