“ท่านหญิงต้องการอาบน้ำ หรือว่าจะกินมื้อค่ำก่อนเจ้าคะ”
“ขออาบน้ำก่อนดีกว่า ขอน้ำอุ่นกว่าทุกครั้งหน่อยนะ” เธออ้อมแอ้มตอบออกไป แล้วรีบลงไปรวบเสื้อผ้าบนพื้นขึ้นมา
“ได้เจ้าค่ะ”
รออยู่ครู่ใหญ่ ๆ สาวใช้ก็เข้ามาบอกว่าเตรียมน้ำให้เรียบร้อยแล้ว
“น้ำอาบของท่านหญิง บ่าวได้รับคำสั่งจากท่านอ๋องให้ผสมสมุนไพรที่ช่วยสมานแผลเข้าไปด้วยเจ้าค่ะ ท่านมีบาดแผลตรงไหนบ่าวจะช่วยใส่ยาให้” สาวใช้ถามด้วยความใสซื่อ แต่คนที่ได้ยินกลับหน้าแดงจัด
“ไม่ต้อง ๆ ข้าไม่ได้เป็นอะไรมาก เจ้าออกไปรอข้างนอกก่อน เสร็จแล้วข้าจะเรียกเอง” เธอปฏิเสธ นึกถึงหน้าคนสั่งแล้วไม่รู้จะขอบคุณหรือโกรธดี
ได้อาบน้ำอุ่นจัดที่มีกลิ่นหอมของมวลไม้หลายชนิด ทำให้รู้สึกสดชื่นและคลายปวดได้อย่างน่าอัศจรรย์ ขณะแต่งตัวจึงบอกให้สาวใช้คนใหม่ไปเตรียมตั้งโต๊ะรอเพราะรู้สึกหิวมาก ในใจคิดว่าสาวใช้คนสนิททั้งสองคงไปทำอาหารอยู่ที่ครัว จึงไม่ได้มาปรนนิบัติเหมือนทุก
