จอห์นหรือโจนลุกขึ้นยืนทำความเคารพกุ้ยหย่งหมิงอีกครั้ง ข้างกายของเขามีบุรุษอีกหนึ่งคนยืนอยู่ด้วย
“เชิญท่านอ๋องและแม่นางนั่งขอรับ”
กุ้ยหย่งหมิงทำตามโดยไม่พูดอะไร ส่วนยิปซีรีบกล่าวขอบคุณก่อนจะนั่งลงบนฟูกใบนุ่มข้าง ๆ เขา
“แม่นางท่านนี้คือ..” ไป๋อู๋จี๋คือล่ามของโจน เขาได้รับคำสั่งก่อนที่หนุ่มสาวคู่นี้จะเดินมาถึงเสียอีก ว่าให้ถามชื่อแซ่ของสาวงามนางนี้
ยิปซีมองไปที่โจน ที่มองเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้มไม่เกรงใจใคร เธอส่งยิ้มให้พอเป็นพิธีเพื่อไม่ให้เสียมารยาท แล้วมองไปที่กุ้ยหย่งหมิง เห็นหัวคิ้วเขาขมวดมุ่นเหมือนไม่พอใจ
“ฉันชื่อยิปซีค่ะ” เธอตอบแล้วก้มหน้ามองที่ตักของตัวเอง เพื่อตัดปัญหาไม่ให้ใครมาจ้องหน้า
“ท่านโจนเห็นท่านอ๋องนั่งอยู่ที่ร้านน้ำชาตั้งแต่แรกแล้ว จึงอยากเชิญท่านมาทานของว่างร่วมกัน”
“เกรงใจท่านโจนยิ่งนัก แต่ข้ามีธุระขอลากลับก่อน ครั้งหน้าขอเชิญท่านโจนไปที่คฤหาสน์ของข้าดีกว่า” กุ้ยห
