"เฮีย....มาได้ยังไงคะ"
"คิดถึงเมียมาไม่ได้หรอ"
แล้วพยัคฆ์ก็ดันพิมพ์เข้าไปในห้องแล้วล็อคประตูทันที...
"เฮียออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ เข้ามาทำไม"
"ทำไมมาม๊าไม่อยากเจอปะป๊าแล้วหรอ"
พยัคฆ์ทำหน้าอ้อนเสียงเล็กเสียงน้อยให้กับพิมพ์ แล้วจับพิมพ์ชิดกับผนังห้องก่อนที่มือข้างนึงจะลูบลงไปที่ต้นขาแล้วขึ้นมาหาสะโพกของพิมพ์ก่อนจะบีบเข้าที่เอวขอดของเธอแล้วออกแรงรั้งเข้ามากอดไว้แนบชิดกายกันแน่น
"เฮียอย่ามาทำอะไรรุ่มร่ามแถวนี้นะ"
"ทำไมจะทำไม่ได้ หรือว่าพิมพ์ให้ใครทำไปแล้ว"
"พิมพ์ไม่เคยแม้แต่จะคิด มีแต่เฮียนั่นแหละปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนทำอะไรไปแล้วบ้างก็ไม่รู้"
"เฮียไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนมารุ่มร่ามกับเฮียนอกจากพิมพ์ พิมพ์ก็รู้หนิว่าเฮียรักพิมพ์มากแค่ไหน"
"เฮียกล้าพูดว่ารักพิมพ์หรอคะ ทั้งๆที่เฮียเป็นคนไล่พิมพ์แล้วพาผู้หญิงคนอื่นขึ้นรถไปด้วย ไปถึงไหนกันแล้วคะ"
"ถึงไหนอะไรพิมพ์"
"ก็เด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่
