"พิมพ์ไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊ะ อ๊าา เฮีย อ๊า อ๊า "
"เฮียก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซี้ดด มันแน่นไปหมด อ๊า ซี้ดด แตกแล้วนะครับ อ๊าาาา"
แล้วพยัคฆ์ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเขาในโพรงมดลูกของเธอ แล้วนอนลงข้างๆพิมพ์ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดน้ำรักที่มันเลอะตามขาเรียวของพิมพ์กับเขา..
"หนูอยากทานอะไรไหม เฮียทำให้ได้นะ"
"ได้ก็ดีสิคะ ขอเป็นยำรสเปรี้ยวจี๊ดเลยได้ไหมคะ"
"พูดซะน้ำลายเฮียไหลเลยอ่ะ ได้สิครับจัดไป" แล้วพยัคฆ์ก็เข้าครัวไปทำอาหารให้พิมพ์ พิมพ์ก็เดินตามเข้าไปในครัวเธอนั่งมองพยัคฆ์ทำอาหารเขาหยิบนั่นหยิบนี่ทำเอาพิมพ์ที่นั่งมองดูถึงกับยิ้ม..
"ยิ้มอะไร"พยัคฆ์หันมาเจอพิมพ์กำลังนั่งมองเขาแล้วยิ้มอยู่
"เปล่าค่ะพิมพ์แค่มีความสุขไม่คิดว่าเฮียจะมาทำกับข้าวให้พิมพ์ทาน ถ้ามีเบบี๋นั่งรอข้างๆกับพิมพ์แล้วมองดูเฮียทำกับข้าวให้ทานคงมีความสุขมากเลยนะคะ" แล้วพิมพ์ก็เดินไปกอดเอวพยัคฆ์จากทางด้านหลัง
"แผ่นหลังของเฮียอบอุ่นที่
