เด็กเลี้ยงกวินทร์

ตอนที่1

เมยาวี หญิงสาวอายุสิบเก้าปีเธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังได้ตามที่ใฝ่ฝันมานานหลายปี เธอเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มีความฝันและมุ่งมั่นอยากจะทำให้ชีวิตของตัวเองดีขึ้นเหมือนเด็กสาวจากต่างจังหวัดทั่ว ๆ ไป

“พี่ฝากเมย์ให้พักอยู่กับกวินทร์เพื่อนสนิทไปก่อนนะ เอาไว้สิ้นปีพี่ได้โบนัสจะเอาเงินมาเช่าหอพักดี ๆ ให้ อยู่กับกวินทร์มันปลอดภัยกว่าอยู่คนเดียว เพราะเมย์เองก็ไม่ได้คุ้นเคยกับที่นี่”

เหตุผลที่พี่พีทบอกเธอในตอนนั้นหลังจากตระเวนหาหอพักอยู่นานหลายวัน หอพักดี ๆ ก็ราคาหลักหลายพัน ที่ถูกลงมาหน่อยระบบรักษาความปลอดภัยไม่ดีเลย

พีทเลยโทรถามเพื่อนสนิท คำตอบที่ได้ในตอนนั้นคือให้เมยาวีไปพักอยู่กับกวินทร์ ซึ่ง กวินทร์เป็นคนเสนอมาเอง หอพักแพงแค่ไหนก็ไม่ปลอดภัยเท่าคอนโดฯของเขา เมยาวีรู้ดีว่าไม่ใช่แค่ห่วงเรื่องความปลอดภัยหรือห่วงว่าเธอจะอยู่คนเดียวไม่ได้

ทว่า

ลำพังค่าครองชีพก็สูงมากแล้ว ถ้าพี่พีทพี่ชายคนเดียวของเธอต้องมารับภาระค่าหอพักอีกเขาคงไม่ไหว

“พี่ไม่ต้องเป็นห่วงเมย์หรอกนะคะ เมย์อยู่กับพี่กวินทร์ได้”

เธอตัดสินใจได้ในที่สุดเพราะไม่อยากให้พีทรู้สึกไม่สบายใจ เพราะเธอมีพี่ชายแค่คนเดียวส่วนพ่อกับแม่นั้นจากไปด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เธออายุสิบขวบ

ชีวิตของเธอเลยมีแค่พีทมาตลอดดังนั้นเมยาวีจึงไม่อยากเพิ่มภาระให้พี่ชายไปมากกว่านี้แล้ว เงินประกันที่ได้มาจากเหตุการณ์อุบัติเหตุในครั้งนั้นก็หมดลงไปทุกวัน แทบจะไม่พอส่งเธอเรียนมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ

เมยาวีเลยคิดหารายได้พิเศษเพิ่ม ทว่า..เงินจากงานพาร์ทไทม์ตามร้านทั่วๆ ไปได้น้อยมากไม่เพียงพอต่อการต่อชีวิตในเมืองหลวงด้วยซ้ำ เพื่อนในมหาวิทยาลัยเลยแนะนำให้เธอไปทำงานที่บาร์กึ่งร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ซึ่งให้ผลตอบแทนดีกว่ามาก

วันนี้เมยาวีเดินทางมาถึงที่ทำงานคืนแรก บรรยากาศด้านนอกดูเงียบเหมือนไม่มีอะไร แต่เมื่อก้าวผ่านประตูเข้าไปข้างใน โลกก็แปรเปลี่ยน

ท่ามกลางความมืดสลัวของบรรยากาศค่ำคืนที่เต็มไปด้วยนักท่องราตรีและเสียงดนตรีเร้าใจที่ ทุกอย่างดูเย้ายวนแปลกตาและน่าตื่นเต้นสำหรับเด็กสาวต่างจังหวัดอย่างเธอมาก เพราะเธอไม่เคยเที่ยวในที่แบบนี้แม้แต่ครั้งเดียว

เมยาวีเข้ามาพบกับ คุณเล็กเจ้าของร้าน ซึ่งเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูใจดี ถึงกระนั้นก็เต็มไปด้วยความเข้มงวด จากการทำงานและประสบการณ์ที่คร่ำหวอดในวงการธุรกิจกลางคืน

"อืม! พี่ว่าน้องเมย์ดูเรียบร้อยเกินไปนะคะ"

คุณเล็กเอ่ยพลางสำรวจเมย์ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า

"แต่ไม่เป็นไร แบบนี้ดูเรียลดีลูกค้าพี่ชอบเด็กซื่อ ๆ ... ส่วนชุดของหนูพี่เตรียมไว้แล้ว อย่าลืมว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นน้องเมย์ต้องยิ้มเท่านั้นนะคะ หน้าที่หลักของหนูในคือทำให้ลูกค้าผู้ชายรู้สึกผ่อนคลาย"

เมยาวีหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายและเกร็งนิดๆ ด้วยคำพูดที่แฝงความนัยนั้น แต่ความจำเป็นเรื่องเงินทำให้เธอต้องกลืนก้อนความรู้สึกทั้งหมดลงไปในลำคอ

"เมย์เข้าใจค่ะพี่เล็ก เมย์จะทำงานให้ดีที่สุด"

เธอตอบเสียงแผ่วเบา พยายามยิ้มอย่างเป็นมิตรที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ไม่รู้เลยว่าคืนนี้เธอต้องพบเจออะไรบ้างกับการทำงานครั้งแรกในชีวิต

ท่องไว้เมย์ เพื่อเงิน เงินจะทำให้พี่พีทไม่ต้องลำบาก!

เมย์รับชุดที่ใส่ทำงานสีดำมาเปลี่ยน มันรัดรูปและเผยผิวมากกว่าเสื้อผ้าที่เธอเคยสวมใส่หลายเท่าตัว เธอยืนจ้องตัวเองอยู่หน้ากระจก เด็กสาววัยสิบเก้าปีคนนั้น ตอนนี้กำลังจะโบยบินและยืนบนลำแข้งของตัวเองได้แล้วสินะ

เมยาวียิ้มอย่างภูมิใจในตัวเอง!

เมยาวีเริ่มงานด้วยความประหม่าเพราะเป็นครั้งแรกกับสถานที่แบบนี้ เธอก้มหน้าก้มตาเสิร์ฟเครื่องดื่มวนไปอย่างตั้งใจ แต่กระนั้นก็ยังเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าพยายามหลีกเลี่ยงการสบสายตาผู้คน

จนกระทั่งคุณเล็กสะกิดบอก

"โต๊ะมุมนั้น...ลูกค้า VIP นะจ๊ะ น้องเมย์ไปรับออเดอร์หน่อย ลูกค้าคนนี้ค่อนข้างเอาใจยากนิดนึง เขาไม่ชอบผู้หญิงมีจริตเยอะ อย่างหนูน่ะ พี่ว่าเขาน่าจะชอบ"

ฝากกดใจกดติดตามด้วยนะคะ ❤️🫶