เด็กเลี้ยงกวินทร์

ตอนที่16

เมยาวีนั่งลงบนโซฟาหนังของห้างอย่างหมดแรง ท่ามกลางกองถุงแบรนด์เนมที่เธอใช้ระบายอารมณ์ไปหลายล้านบาท กวินทร์เดินเข้ามาหาเธออย่างด้วยท่าทางสงบนิ่งไม่ได้สะทกสะท้านกับยอดเงินที่เธอระบายออกจากบัญชีไปแม้แต่น้อย

"หายบ้าหรือยัง?"

"ยังค่ะ"

เมยาวีเชิ่ดหน้าใส่เขาอย่างเย่อหยิ่ง แม้จะรู้สึกอ่อนล้าเต็มที แต่ทิฐิที่มีมันมากกว่า ความโกรธที่มีต่อเขาไม่ได้ลดน้อยลงแม้แต่น้อยกวินทร์มองกองถุงเหล่านั้น ก่อนจะถอนหายใจยาวอย่างอดทน

เขาตั้งใจจะจบความดื้อของหล่อนตอนนี้ เพราะเขาเสียเวลาไปเยอะแล้ว!

"จะกลับดี ๆ หรือให้แบกกลับ"

คำสั่งห้วนๆ แสดงถึงความมีอำนาจที่เหนือกว่าอยู่ดี เมยาวีรู้ทันทีว่าการขัดขืนใด ๆ ก็ตามจะจบลงด้วยความพ่ายแพ้ที่น่าอับอายยิ่งกว่าเดิม ถูกเสี่ยหนุ่มอุ้มกลางห้างหรูต่อหน้าผู้คนมากมายนั้นเผลอ ๆคลิปของเธออาจจะถูกแชร์ลงในสื่อโซเชียลในไม่ช้า แค่คิด เมยาวีก็ขนลุกซู่ด้วยความตื่นตระหนก

“ก็ได้ค่ะ แต่ถุงพวกนี้พี่กวินทร์แบกนะคะ”

“ได้!”

เขาส่งสัญญาณไม่นานก็มีคนเข้ามาเก็บของทั้งหมดที่วางกองอยู่ข้างตัวหญิงสาว ชายฉกรรจ์ในชุดสุภาพสองคนปรากฏตัวขึ้นจากมุมหนึ่งของห้างฯ จัดการขนกองสินค้ามูลค่าหลายล้านบาทนั้นไปอย่างระวังและรวดเร็ว

เมยาวีมองภาพนั้นด้วยความทึ่งและรู้สึกราวกับทุกอย่างได้ถูกวางมาแล้วอย่างเป็นระบบ เขาไม่ได้เพียงแค่ตามเธอมา แต่เตรียมพร้อมที่จะตั้งรับและจัดการเธอไว้ล่วงหน้าแล้ว

แสดงให้เห็นว่าเธอไม่สามารถที่จะหลุดจากอำนาจและอิทธิพลของกวินทร์ได้เลยหากเขาไม่ต้องการ ไม่ว่าเธอจะพยายามดื้อรั้นหรือใช้จ่ายเพื่อประชดเขามากแค่ไหน เขาก็ยังคงเป็นผู้กุมเกมนี้แต่เพียงผู้เดียว

กวินทร์ยื่นมือมาให้เธอ

"กลับ"

เมยาวีจำต้องวางมือลงในฝ่ามือที่แข็งแรงของเขา และเดินตามเขาออกจากห้างหรูนั้นไปอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวที่สุด แต่ในใจ ยังรู้สึกงอนเขาเรื่องวันนี้อยู่

ขณะที่นั่งอยู่ในรถสปอร์ตคันหรู กวินทร์ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย เขารถออกไปอย่างช้า ๆ ก่อนจะเปิดประเด็นด้วยคำถามที่ตรงไปตรงมา

"บอกได้ยังว่าโกรธอะไรถึงได้แสดงความเป็นเด็กเอาแต่ใจออกมาขนาดนั้น"

เมยาวีอ้าปากค้างจะเถียง เธอทำไปทั้งหมดไม่ใช่เพราะความไม่รู้จักพอของเขาหรอกเหรอ ทำไมเขากล้ามาบอกว่าเธอเอาแต่ใจเธอใช้เงินของเขาเพื่อประชดการที่เขาเอาเงินซื้อผู้หญิงไปทั่วแต่ถูกเขาตีความว่าเป็นเพียงพฤติกรรมงี่เง่าของเด็กอายุสิบเก้าปีเท่านั้น

เขาไม่ได้เห็นความเจ็บปวดของเธอเลยด้วยซ้ำ!

เมยาวีหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างอย่างเมินเฉย เธอจะไม่ตอบอะไรเขาทั้งนั้น แค่นึกถึงภาพเขากับคนอื่นน้ำตามันก็ปานจะไหล เธอพยายามสะกดกลั้นความเจ็บปวดไว้ไม่ให้ปล่อยโฮออกมาเหมือนเด็ก ๆ

"ไม่ตอบอีก แสดงว่ายังไม่หายบ้า"

กวินทร์พูดเสียงต่ำอย่างไม่พอใจ เขาไม่มีความอดทนกับความเงียบของหญิงสาวอีกต่อไปแล้ว

ชายหนุ่มไม่พูดอะไรต่อเขาเปลี่ยนเส้นทางรถทันที ความเร็วของรถที่เพิ่มขึ้นบ่งบอกถึงการความรู้สึกข้างในของคนขับ

"จะไปไหนคะ?"

ได้ผล หญิงสาวถามขึ้นมาทันทีอย่างร้อนรน กวินทร์ยิ้มมุมปากอย่างมีชัย เขาหันมาสบตาเธออย่างรวดเร็ว ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยอำนาจของผู้ชนะ

"ฉันจะพาผู้หญิงของฉันไปไหนก็ได้ตามใจ"

เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เน้นย้ำถึงความเป็นเจ้าของอย่างเด็ดขาด

"ในเมื่อเธอใช้เงินฉันแล้วก็ช่วยทำหน้าที่ของตัวเองหน่อย"

เมยาวีชะงักไปชั่วครู่ เธอเผลอลืมไปว่าสถานะของเธอไม่มีสิทธิ์เรียกร้องมากกว่าการเป็นผู้หญิงของเขา เป็นเมียเก็บที่มีค่าแค่เรื่องบนเตียง

“คิดว่าขู่เมย์แค่นี้ แล้วเมย์จะกลัวเป็นเด็ก ๆเหรอคะ พี่กวินทร์ เมย์ไม่ใช่เด็กอย่างที่พี่คิด อย่างไรซะร่างกายของเมยาวีก็โตแล้ว”

เมยาวีอยากตบปากตัวเองที่พูดออกไปแบบนั้น แต่ก็พูดไปแล้ว มือไม้เธอสั่นพร่าไปหมดเธอรู้ว่าเขาต้องโกรธแน่ ๆและก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ

กวินทร์หัวเราะในลำคออย่างเยือกเย็น เขาจอดรถเข้าข้างทางอย่างกะทันหัน เมยาวีตัวสั่นด้วยความกลัว ไม่ได้กล้าจริงอย่างที่พูดออกไปแม้แต่น้อย

"ดี!" กวินทร์ตอบเสียงต่ำดวงตาของเขาลุกวาวด้วยความต้องการที่ถูกปลุกขึ้นมาอย่างรุนแรงจากคำพูดอวดดี

"ในเมื่อกล้าพูดว่าโตแล้ว ก็ช่วยแสดงให้พี่เห็นหน่อยว่าร่างกายที่โตแล้วของเธอจะทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีแค่ไหน"

เขาโน้มตัวเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว มือหนาคว้าข้อมือของเธอไว้แน่น และดึงร่างของเธอเข้าหาตัว

"พัทยา... คงต้องรอไปก่อน"

เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่เมยาวีมองว่าอันตรายกับใจเธอที่สุด

"บทลงโทษฉบับเร่งด่วน ในรถน่าจะเหมาะกับความปากดีของเธอมากกว่านะ เมยาวี!"

เขารูดซิปกางเกงออกทันที เมยาวีเบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก แต่ก่อนที่เธอจะส่งเสียงใด ๆ ออกมา เขาจับกดหัวเธอลงมาตรงส่วนนั้นอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าพายุคลั่ง

กลิ่นหอมสะอาดของผิวเขาและความร้อนผ่าวที่ถูกส่งผ่านเข้ามาในความรู้สึก เธอพยายามดิ้นรนเล็กน้อย แต่พันธนาการจากเขาแน่นเกินกว่าจะต้านทานไหว

เมยาวีรับรู้ว่านี่คือการลงโทษที่ แต่ทว่าร่างกายของเธอกลับไม่สามารถปฏิเสธความปรารถนาที่กำลังถูกปลุกขึ้นมาได้เลยแม้แต่น้อย

“ครอบครองมันด้วยปากดี ๆ ของเธอซะเมยาวี แสดงให้ฉันเห็นถึงความเก่งของเธอ แล้วฉันจะให้เงินพิเศษเธอเพิ่มหนึ่งล้านบาท”

เมยาวีสั่นพร่าไปหมดเธอไม่ได้สนใจเงินที่เขาเสนอแม้แต่น้อย แต่เพราะกลัวจะถูกมองว่าเก่งแต่ปากเธอจึงทำตามที่เขาต้องการอย่างไม่ต่อต้าน ปากเล็กค่อยอมแก่นร้อนเข้าปากอย่างช้า ๆแต่การกระทำที่เชื่องช้าและไม่ประสีประสาและชำนาญนั้นดูเหมือนจะไปกระตุ้นความไม่พอใจของกวินทร์มากขึ้น เขารู้ดีว่าเธอทำอย่างไม่เต็มใจ และคนอย่างเขาก็ไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนทำอย่างขอไปที

กวินทร์ไม่ได้ปล่อยให้เธอควบคุมจังหวะ เขาจับหัวเธอขึ้นลงเป็นจังหวะเร่าร้อนแรงขึ้น อย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ปล่อยเสียงครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ การลงโทษนั้นจบลงเมื่อเขาสุขสมอย่างที่ใจต้องการ