Alluring Cloud

Chapter 10

Maaring hindi.. maaring oo..

"Nag didilim paningin ko sa'yo kristine lumayo ka muna sa'kin pakiusap lang" pakiusap ni Gray sa kaniyang kapatid. Pag karating nila sa bahay agad niyang dinala ito sa sala at padarag na inupo sa sofa nila.

Ayaw saktan ni Gray ang kaniyang kapatid dahil sa galit, kaya mas minabuti niyang h'wag muna ito kausapin at hayaan ang nanay at tatay niya ang kumausap dito.

His sibling let out a small sob and sniff, ang ina at ama naman ay mag katabi habang nasa harap nila ang bunsong anak habang si gray naman nakatayo lang mula sa malayo.

"Anak naman.. masyado ka pang bata.. sa'ka nalang iyon.. makipag hiwalay kana-" malambing na boses ani ng nanay nila. Tila hindi pa ito nagagakit pwera kay gray na halos gusto ng mag wala kanina.

"M-ma" gumagaralral na boses ni kristine, nag mamakaawang tumingin sa kaniya ina at ama.

"Kristine umayos ka lang! Ke' bata bata mopa ang landi landi mona ha!" Their father shouted, agad na hinawakan ni grassiana ang kamay ng asawa.

"Anak.. tigilan mo na pakiusap lang, gusto mo bang magalit kami sa'yo ng kuya mo?" Their mother said.

Yumuko si kristine, may tumutulo pang luha dito. "Bata kapa anak.. kung mahal ka talaga may tamang panahon para ja'n at tamang tao-"

Bigla tumayo ang ama nila, "Ayusin niyo mag ina yan, kung sa'kin hindi pwe-pwede dahil bata kapa kristine. Ikaw naman-" he look to his wife.

"Turuan mo 'yang anak mo, nagagaya sa'yo" he stated before he turned his back at them and walked away. Narinig nila ang pag kalabog ng pintuan mula sa kusina nila.

Kumuyom ang kamao ni Gray ng sundan niya ang tingin ang kaniyang ama, mag sasabi na nga lang ininsulto pa ang kanilang ina! Sobrang kapal ng mukha nito kung makapag sabi ng mga bagay na hindi naman totoo. Kaya dobleng timpi ang ginawa ni Gray at binalik ang tingin sa kaniyang ina at mag kapatid, naka kross ang kaniyang braso sa tapat ng kaniyang dibdib.

Napatigil ng saglit ang kanilang ina bago bumitiw ng isang mabigat na hininga, "Anak..makinig ka sa'min, pasalamat ka at hindi kami ganito kahigpit, kung ang iba naman pinapalayas ang kanilang anak pag nalamang may nobyo na sa kay bata pang edad"

"Pero ma 17 napo-"

"Kristine tigilan mo lang, pasalamat ka mahinahon pa sa'yo si mama. Pasalamat ka kami ang pamilya mo, hindi man naiibigay nila mama ang mga gusto natin, nabibigay niya ang pag mamahal at aruga ng isang ina, kahit ang ama natin hindi nabibigay satin. Kaya please lang, tigilan mo." Madiin ang baway pag bitaw ng salita ni Gray sa mga salita.

Their mother can't help it to smile. Mahirap man ang buhay, pasalamat siyang may isa pa siyang anak na naiintindihan ang kanilang buhay. Kahit na mahirap ito talaga ang malakas ang loob at may paninindigan sa buhay. Ang panganay niya.

Grassiana look back to her daughter, "Saka nalang anak.. kung mahal ka niya mahihintay ka niya gaano katagal, kung hindi ka niya kayang hintayin hindi iyon pag ibig"

"Hiwalayan mo na habang nag titimpi ang kapatid mo.." she continued.

Gray nodded even though no one's looking at him.

Kristine nodded a little while her head was still down.

Napabuntong hininga si Gray bago pumunta sa kaniyang kwarto, pag katapos niyang maligo agad siyang nag bihis ng komportableng damit, pinatuyo niya muna ang kaniyang buhok gamit ang twalya bago nahiga sa kama.

Ang kaninang pagod niya'y biglang nawala, dahil sa nangyari kanina. Napahawak naman siya sa kaniyang kamao dahil sa sakit na iyon, tunay nga ang tigas at ang kapal ng mukha nito, literal, bukod sa muntikan ng pag halik nito sa kaniyang kapatid.

Ano naman, bagay lang sa kaniya at katulad niyang gago.

He suddenly remembered cloud, hindi man lang siya nakapag paalam dito na usually niyang ginagawa, sht!. Nilandas niya ang kaniyang kuko at marahang kinagat iyon. Damn, he forgot! Damn that man! Sana naintindihan siya nito dahil galit na galit talaga siya sa tanginang lalaking 'yon!

"Natutulog na kaya si ulap.." he whispred as he stared in outside, nasa labas na siya ng pintuan nila. Hindi niya alam kung pupuntahan paba niya 'to o hindi na, baka makaabala pa siya at baka wala narin niya narin ito dahil baka nag papahinga na ito.

He blow a heavy breath before he walked toward of the gate, napag desisyon niyang kahit wala o hindi niya ito makita. Okay lang, alam niyang hindi siya papatulugin ng kaka-isip na naman dito.

It's been 1 week since they met, alam niyang wala pang galaw tungkol sa kanilang pag kakaibigan ngunit okay lang 'yon. Willing siyang mag antay kahit napakatagal pa.

Pag kakaibigan lang naman.. walang masama du'n!

Right.. friends.

Basta mag kaibigan, ganito rin- no wait what- he's not like this! Dahil mismo ang dalawa ang lumapit sa kaniya! Si reina, well except kay mateo na matagal na niyang kaibigan.

No, no- impossible, siguro kiryosidad lang talaga at ngayon lang siya nakakilala ng katulad ni cloud, maging ang ganda- este, personality nito maging ang mga mata nito.

Right, curiosity.

Nag pamulsa siya habang nakatingin mula sa bintana nito, hindi niya alam kung kaninong silid 'yon basta lagi du'n ang kaniyang tingin. Ang isang binata ay nakabukas, kaya nakakapag taka dahil gabi gabi itong nakabukas sa tuwing napapalagi dito si cloud, minsan lang uli siya at ngayon na lang uli siya nakapunta muli dito nu'ng nakilala niya na talaga ng personal si Cloud nakuntento na siyang mahahatid niya hanggang gate ito kaya deretso uwi at gawa ng school works kung meron man at matutulog na agad.

Tahimik ang ginawa niya habang pumapanhik sa loob ng bahay nila, tulog na ang kaniyang kapatid habang ang ina niya din. Napatigil siya ng makita ang ama at nakahiga sa sala.

Nag iwas siya ng tingin, hindi niya alam na hindi pala katabi nito ang ina nila paniguradong katabi na nito si kristine at talagang natutulog ito sa sala nila. Wala naman siyang paki du'n basta ba ay hindi sinasaktan ang kaniyang kapatid at mama.

He shook his head and sighed heavily, pumasok siya muli sa silid at pabagsak na hiniga ang sarili, he let out a sighed before he closed his eyes.

"Tulong.. tulong.." she met her gaze, the woman shouted in pain while looking at her.

"Tulong.. tulong.. cloud.."

Napabalikwas ng pag kakabangon si cloud habang hinahabol ang kaniyang hininga, pawis na pawis ang kaniyang noo maging ang pag sikip ng kaniyang dibdib

I dreamed it again..

Hindi namalayan ang pag luha niya maging ang pag hikbi niya, niyakap niya ang kaniyang tuhod habang nakasandal ang kaniyang likod sa headboard ng kama.

Mahihinang hikbi ang ginawa niya ng muli mapanaginipan niya muli..

Ngunit..

Hindi..

Lang ito.. hindi lang..

Isa..

She's thankful she didn't dream of that nightmare..

Fuck it.. still.. she dream it again.. one of her fears..

Clous woke up in the morning, currently 8am at kasalukuyan siyang nag aayos ng kaniyang gamit. After she fix her things, agad siyang lumabas ng kaniyang kwarto, habang sukblit sukblit ang bag pumanhik siya sa kusina.

"Magandang umaga po lolo.."bati niya

Agad na napalingon sa kaniya ang matandang lalaki, "Magandang umaga sa pinaka maganda naming ulap.."soflty on his voice.

She chukled and she walked towars of the table and she sat.

Napalingon si cloud sa paligid, hinahanap ng kaniyang mata ang kaniyang lola. Usually na nag luluto sa umaga 'y ang kaniyang lola pero iba ata ngayon dahil ang lolo niya at sumisipol sipol pa.

"Nasa'n po si lola?" She asked

Napatigil ang matanda sa pag sipol ng ritmo ng isang kanta. "May aasikasihun sa bukid daw iha.."

Nawala ang kunot at pag alala maging ang pag tataka ni cloud at tumango nalang, "Maaga pong umalis 'lo?"

Tumango ang matanda nang bumaling ng tingin sa kaniya, "Isang oras na ang nakakalipas"

She frowned, "An'tagal naman po.."

Napangiti ang matanda sa kaniya, "'May inaasikaso lang yung si lola mo iha.. baka may dumating o talagang kailangan siya duon.." bumalik ito sa ginagawa.

Tumango tango naman siya kahit hindi siya kumbinsido, nag aalala siya sa kaniyang lola dahil may kahirapan na ito sa pag lalakad, ngunit naka alis pa ito. Minsan wala naman ang dalawang matanda kaya nakakapag takang ang lola pa niya ang wala, ang lolo niya kasi ang laging nag aasikaso sa mga business nito kaya 'di niya matago na mag alala at mag taka.

"Nakakapanibago ata iha, wala yung manliligaw mo?"

Agad nag angat ng tingin si cloud na nanlalaki ang mata, "Hindi ko po siya kaibigan lalong lalo hindi kopo siya manliligaw lolo.."

Ngumisi ang matanda at tumango tango nalang, napasimsim si Cloud sa kaniyang kape. Totoo naman, hindi parin niya na cino-consider na kaibigan ito dahil hindi naman talaga, kung magiging kaibigan man niya gusto niya kilalanin ng lubos. At lalong hindi ngayon, bakit magiging kaibigan niya ito eh, hindi nga sinasabi kung anong pakay sa kaniya, wala pa nga silang 1 buwan na mag kakilala tapos ganun lang niya kadaling tanggapin na maging kaibigan?

Hell no, hindi. At hindi maari.

"Mabait naman ang batang iyon.. kahit nga ang tatay ay basugulero mabuti nalang pursigido sa buhay.." saad ng matanda.

Agad siyang nag angat ng tingin dito at agad na iniwas ang tingin

"Pa'no mopo nasabi lo'?" She asked.

Binaba ng matanda ang tasa bago muli mag salita, "Ang lalaking 'yon ang mag sasabi sa'yo.. kung gusto mo siyang makilala, tanggapin mo maging kaibigan 'yon at siya ang tanungin mo.." lihim na napangisi ang matanda.

Napakunot ang noo si cloud dahil sa sagot nito. Parang nang-aasar dahil sa kondisyon na 'yon na pwede namang sabihin sa kaniya.

"Lolo talaga.."

The old man laughed, "Binibiro lang kita apo.. pero mabait talaga iyong batang 'yon.. pwede naman sa'min ng lola mo na maging kaibigan mo siya.."

"Pwede pa nga ka-i-bigan" the old man continued and laughed

"Lolo talaga.." tatampo sa boses ni cloud, tumawa muli ang matanda.

"O siya siya.. kumain ka ng marami, para makaalis ka ng may laman sa tyan, tignan mo na ngangayat kana, mula nung bata ka payat ka parin hanggang ngayon.." sabi ni matanda.

Tumango tango si cloud at nag simula na muli kumain. Tama nga ito, mula pag kabata niya'y mapayat siya, hindi rin naman niya masisisi ang sarili dahil hindi rin naman siya malakas kumain. Sa tingin niya naman may laman pa siya kahit kaunti, ang waistline niya ay 23 hindi niya naman alam ang timbang niya. Okay lang naman siya kung anong meron siya, hindi naman na siya nag hahanggad ng mas higit at mahal niya ang kaniyang sarili.

"Lola nanjan na po pala-"

"A-apo" gumaralgal ang boses ng matanda habang yakap siya nito, palabas palang siya ng gate agad niyang nakita ang matanda at halos patakbo na siyang hinagkan nito.

Agad na lumukob ang kaba at takot sa buong sistema niya.

"M-may n-nangyari ho ba la', ayos lang ho' ba kayo? May masakit po ba sa inyo?" Sunod sunod ang pag tatanong niya. Hindi na maiwasan ni cloud ang pag aalala at pag taranta sa kaniyang boses.

The old woman, lola demerin looked at her, fear on her eyes. "M-mahal kita apo.." muki siyang niyakap nito.

Cloud frowned, iyon lamang ang sinabi sa kaniya ngunit ibang iba ang ekpresyon na binigay sa kaniya. Nag aalala man' hinayaan niya ang matanda, at hihintayin niyang ito mismo ang mag sasabi sa kaniya. Hindi sapat ang sinabi nito dahil matagal na niyang alam na mahal siya nito. Higit pa ang pag bibigay nito sa kaniya ng pangangailangan niya, ang bawat pag aruga nito sa kaniya at pag express nito na mahal siya ng nga nito, kaya wala na siyang hihilingin pa kundi manatili ang dalawang matanda sa piling niya..

Ngunit alam niyang lahat ng bagay ay may hangganan, kailangan kayanin kahit mahirap, kailangan niyang tanggapin kahit masakit..

"Ano ba ang nangyayari sa'yo demerin pinag aalala mo ako, oh heto uminom ka muna ng tubig" inabot ni cloud ang isang baso ng tubig sa kaniyang lolo at binigay ito sa kaniyang lola.

Agad na tinanggap ng matanda at ininom ito, mukhang nahimasmasan na ito matapos makainom ng tubig.

"Maari ka ng umalis, ulap naming kay' ganda.. ako na ang bahala sa lola mo ha.." lambing sa boses ng kaniyang lolo.

Pilit man at gustong manatili ni cloud upang malaman kung ano ang dahilan, agad siyang tumango sa matanda.

Kinuha ang bag at sinukblit ito sa kaniyang balikat, "Alis na ho' ako lolo lola.. ikaw na bahala kay lola, lolo ha?"

Tumango ito ng may ngiti sa labi, she glanced to old woman.

Cloud smiled, "Alis na ho' ako lola..'wag mong kakalimutan uminom ng gamot ha?" Pag aalala niya sa matanda.

Agad na tumango ang matanda habang ang baso ay hawak hawak nito, "S-sige apo.."

Cloud smiled once again before she walked away from them. Marahas siyang nag pakawala ng hangin mula sa kaniya, paniguradong hindi na mawawala, at bubulabugin na siya ng kaniyang naiisip at pag aalala sa matanda.

Kahit ayaw niyang lumisan agad siyang umalis, kasalukuyang nag aantay ng masasakyan agad siyang napatigil ng maalala si Gray..

Kunot noong napaisip siya, hindi ito pumunta kanina at hindi nag antay sa labas ng gate, ibigsabihin wala talaga ito.

Baka naman nauna na dahil sa tagal niya?.. maaring napagod na kakaantay sa kaniya?.. baka ayaw na siya nitong kasabay?.. baka sumuko na ito sa pag antay sa kaniya na maging kaibigan siya nito?

Ano pa ngang bago kay cloud? Lagi namang ganito, lahat ng taong nasapaligid niya, maliban sa kaniyang lolo at lola. Iniiwan siya ng walang paalam, sinusukuan siya nito.

Ano pa ngang bago?

Cloud was so occupied all the time, maging sa pag pasok niya sa unang subject hanggang ngayo'y matatapos na ang klase. Napagalitan na siya lahat lahat, ganito parin siya hanggang ngayon. Hindi maalis sa kaniyang isipan si lola demerin at mga nangyari kanina

Hindi narin nag pakita buong klase si gray sa kaniya, kaya maging si Gray ay kaniyang iniisip-

Wait, what- hindi niya ito iniisip! Hindi talaga! As if! Hinding hindi no'!

She groaned, kasalukuyan siyang nag lalakad papaalis na ng university nila. Ang lalaking laging kinukulit siya at sumusulpot kung saan saan, hindi nag pakita sa kaniya. Alam niyang darating ang araw na ganito ang mangyayari

She expect from him that he will wait for her- wait, what?! Ano ba cloud! Talagang wala na siya sa huwisyo dahil kanina pa niya ito iniisip!

Hindi.. hindi.. hindi maari, at hindi talaga!!

Nag mamadaling pumasok si Gray sa university, nag mamadaling umalis ng university, at muling papasok muli. Nalilito na siya at nappagod na siya sa pag pupunta at pabalik balik.

Pinabantay ng kaniyang ina ang kaniyang kapatid, kahit hindi naman sabihin ng kaniyang ina 'y gagawin niya naman talaga. Dahil sa kaniyang pasaway na kapatid, na hindi pa nag aaral sa college kailangan niyang pumasok sa school nito. Kahit bawal pumasok, may dala siyang waver na pwe-pwede pumasok.

Kaya maaga palang hinatid niya ang kaniyang kapatid at sunod na pinunta ang university kung sa'n siya pumapasok. Nang hingi ng waver o parang permit na pwe-pwede siyang pumasok, mabuti nalang talaga pinayagan siya, kung ano ang kaniyang ginawa?

Nag pa pogi lang naman, uto-uto ang nag aassist pinayagan siya. Alam niyang bawal pero bahala na, tiyak talagang lagot siya pag nalaman ito.

Tatanggapin niya ng buong buo ang parusa-- kung mahuhuli man, kailangan niya ito gawin, mahirap na baka umaligid na namang gunggong sa kaniyang kapatid.

Pagod siyang pumanhik habang nakasakay sa tricyle, matapos ng klase niya sa university agad niyang pinuntahan ang kapatid na iba ang school, at inuwi ito. Kailangan pa niyang mag trabaho--

Agad na napadilat si Gray, sht! Si ulap! Hindi man lang siya nakapag paalam dito!. Agad bumalik ang panlulumo sa kaniya, baka wala din naman itong paki sa kaniya, baka pa nga nasisiyahan ito na wala siya. Na walang makulit na uma-aligid sa kaniya.

Psh..

Pag kapasok niya sa loob ng restaurant agad siyang pumasok sa panlalaking locker room upang makapag palit at makapag trabaho na. Kaunti palang ang costumers, kaya laking pasasalamat niya na hindi sila magagahol lahat.

Agad na lumabas si Gray mula sa locker room, nakapag ayos na siya at nakapag bihis.

Agad na sigla ang lumukob sa buong sistema ng palakad papunta sa kaniya si Cloud! Sht! Ulap!

"Magandang gabi ulap-" napatigil siya sa pag sasalita. Hindi siya pinansin at inignora siya nito! Iniwasan siya na parang hangin lang siya!, damn.

Galit ba ito sakaniya? Dahil hindi siya nag pakita sa kaniya?

Oh damn! Baka nga! Maaring hindi at maaring oo!