ตอนที่7
1740 Words
ตกดึกเจ้าคุณปีนขึ้นเตียงมานอนกับแม่ เพราะเวลาอยู่ใกล้แม่เจ้าคุณรู้สึกปลอดภัยไร้กังวล หลับเต็มอิ่มตื่นมาสดชื่น แต่วันนี้ทำไมอีพี่ไม่นอนที่ห้องของเล่นอย่างคืนก่อนๆล่ะ ขึ้นมานอนบนเตียงด้วยทำไม
"ไปเลย"เจ้าคุณไล่ ไม่ยอมญาติดีด้วยง่ายๆ น้องจำได้นะเมื่อกลางวัน หนอยแน่ มาหลอกเลียโจ๊ยน้อง แมวไม่ดี
คับฟ้าไม่ได้ว่าอะไร แต่ตาคมสีทองดุๆตอบแทนแล้วทุกสิ่ง 'หรือจะเอา!?'
มนุษย์ร่าอวบวัยกลางคนค่อนไปทางชรา ขยับตัวอย่างเชื่องช้าจัดท่าจัดทางเพื่อเตรียมตัวเข้านอน
เจ้าคุณตัวน้อยกระโดดขึ้นไปนอนจองที่บนตัวแม่ เจ้าก้อนกลมตั้งหลักยึดครองหน้าอกใหญ่นุ่มนิ่มเป็นที่หลับที่นอนในคืนนี้
"ไปเลยแมวหื่น ให้แม่เอาปล่อยวัด"ไม่วายแมวเล็กพูดไล่คับฟ้าที่นอนอยู่ปลายเตียง ทิ้งท้ายก่อนนอนให้คนพี่อยากลุกขึ้นมาป๊าดเข้าให้อีก
"แซลม่อนย่างเกลือ2ที่ได้แล้วจ้า"แม่เสริฟอาหารเช้าแบบที่ทำให้คนกินให้แก่ลูกๆทั้งสอง เจ้าคุณดี๊ด๋าบนเก้าอี้ตัวสูงในชุดผ้ากันเปื้อนลายน่ารัก รอว่าวันนี้แม่จะเล่นอะไรด้วย
"นมจืดปี82เข้ากั๊นเข้ากัน…ทานให้อร่อยนะคะคุณผู้ชาย"เธอบอกขณะรินมันในแก้วให้เด็กๆ ติ๊ต่างเล่นเป็นพ่อครัวเลียบแบบซีรี่ย์ที่เคยดู และมีแต่เจ้าคุณที่สนุกกับการโรลคุยกับแม่ ไม่น่าแปลกใจว่าช่างจ้อได้ใคร
"น้องเป็นคุณผู้ชาย"เจ้าคุณส่ายหางดิกๆพยายามเข้าใจเกมส์ในวันนี้
คับฟ้ามองพวกเขาแค่แว็บหนึ่งด้วยตาเพียงครึ่งลูก อยู่มาก็หลายวันแต่ชายหนุ่มไม่ชินกับอาการบ๊องของสองคนนี่เลย
ทาสเก่าของฉันน่ะ ไม่ค่อยมามูยู้มูยี้ด้วยแบบนี้หรอก และฉันก็ชอบมากที่เขาปล่อยฉันไว้ลำพัง ก็แบบนี้มันน่ารำคาญจะตาย
แมวตัวใหญ่ส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะเริ่มลงมือจัดการอาหารในจานตรงหน้า ข้อดีของทาสคนใหม่คงจะเป็นอาหารสดใหม่ อร่อยกว่าเนื้อในกระป๋องที่เขาเคยกินลิบลับ
ชีวิตในตอนเช้าของเจ้าคุณก็จะประมาณนี้ ตื่นเช้า กิน เล่น และนอนกลางวัน ถึงจะมีอีพี่แมวหื่นเพิ่มมากวนหัวใจ แต่แค่อยู่ใกล้แม่ เจ้าคุณก็ไม่กลัวอะไรแล้ว
"แง้วๆๆๆๆ"เสียงข่วนเล็บดังแข่งกับเสียงร้องเล็กๆ
"แม่ๆๆๆๆ"เจ้าคุณกระโกนเรียกแม่คอแทบแตก ตัวอ่อนเหลวลงไปนอนกองกับพื้นหน้าห้องแม่ก็ไม่ยอมมาเปิดประตูให้
"แม่เปิดให้น้องเดี๋ยวนี้นะ!!!"ร่างกายในตอนที่ไม่มีมนุษย์เห็น แปลเปลี่ยนรูปดังคนแต่เสียงร้องเรียกแม่ๆยังเป็นแมว
"ไปเล่นกับพี่ไป"แม่ตะโกนกลับมาด้วยเสียงอ่อนโยน พูดแค่นั้นแม่ก็เลิกสนใจเจ้าคุณน้อย อย่าโกรธแม่เลยนะก็ซีรี่ย์เรื่องนี้มันซับซ้อนจนต้องใช้สมาธิมาก หมู่นี้น้องเจ้าเข้ามาก็แง้วๆกวนแม่ทุกที
"น้องจะโกรธแม่จริงๆเลยนะ"เจ้าคุณขู่อยู่หน้าห้อง
"นับหนึ่งสามสี่ ถ้าแม่ไม่เปิดตูน้องจะไม่เล่นด้วย!!!"
"แม่!!!!!!!!"แมวน้อยตะโกนเกลี้ยวกราดอย่างสิ้นหวัง
"แม่ไม่เปิดหร๊อก"เสียงพี่พูดเบาข้างหู เหมือนจงใจให้ดูน่ากลัว
"แม่!!!!!!"เจ้าคุณแหกปากลั่นมือก็ข่วนประตูไม้เอาเป็นเอาตาย
"หึหึหึ"เมนคูนหนุ่มไม่ได้ดูรีบ ขึ้นชื่อว่าชีรี่ย์มันอีกยาวแน่
เจ้าคุณมองรูปร่างคนของแมวอีกตัวแล้วขนลุกเกลียว เหมือนว่าอีพี่มันจะสูงเอามากๆเลยนะ แถมโจ๊ยใหญ่กว่าแขนน้องอีก
"ไปนะ ไปเลย"แมวน้อยไล่ แต่ไม่ได้ผล
"จะเอามั้ยล่ะ ตุ๊ตาหนูจี๊ด น้องให้ก็ได้ ไปเล่นสิ"เมื่อไม่มีอำนาจต่อลอง ก็ต้องยอมอ่อนข้อให้หน่อย ยอมจ่ายด้วยหนูจี๊ดตัวโปรดเพื่อสงบศึกเลยนะ
"ไม่เอา"คนพี่ว่าพร้อมเดินเอาตัวมาถูเสียดสี ตอนร่างแมวก็นุ่มนิ่มดี แต่ในร่างนี่มันนุ่มๆลื่นๆว๊าบๆไฟช็อตยังไงบอกไม่ถูก
"ละ ละอีพี่จะเอาอะไรเล่น ก ก็ไปเอาเลย กินหนมด้วยก็ได้"
คับฟ้ากระตุกยิ้ม หน้าก็เจ้าเล่ห์แสนกลอยู่แล้ว ยิ่งดูร้ายกาจเข้าไปใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาแบบคนยื่นมาใกล้ ก่อนกระซิบบอกด้วยเสียงแหบหื่นเบาๆ
"จะเล่นโจ๊ย"
ร่างเปลือยเปล่ามีหางยาวและหูแหลมอย่างแมว วิ่งสองขาอย่างคนไปทั่วบ้าน เจ้าคุณใจหายใจคว่ำวิดจะโดนพี่จับได้ก็หลายที ดีที่ร่างเพียวปราดเปรียวพอจะหลบหลีกหนีรอดมาได้
"ไอ้พี่บ้า ไอ้พี่โรคจิต!!!!"วิ่งไปก็ด่าคนวิ่งไล่ไป เหนื่อยก็เหนื่อยกลัวก็กลัว
ด้วยการไล่ต้อนของคับฟ้า เจ้าคุณจึงหลงเข้ามาในห้องปิดที่ไม่มีทางออก ร่างผอมบางกระโดดไปซ่อนอยู่ในกองหมอนกองตุ๊กตา แต่ลำตัวที่ยาวแบบคนทำให้ขาเรียวและก้นก้อนๆโผล่พ้นกองผ้านุ่มนิ่มพวกนั้น
"แง้ววววว!!!!!" แมวน้องร้องโวยวายเมื่อถูกมือหนาแข็งแรงจับหางยกหิ้วขึ้น สัญชาตญาณทำให้เจ้าคุณตวัดมือมาตะปบข่วนสู้
"ปล่อยน้องงงง!!!!!"
"ถ้าพี่ปล่อยก็ห้ามวิ่ง"
"จะวิ่ง"
"งั้นไม่ปล่อย"
"ก็อีพี่น่ากลัว ไล่น้องทำไม"
"แค่เล่นด้วย"
"ไม่เชื่อ พี่จะแกล้ง"
"แกล้งอะไร"
"จะปั่มปั๊มน้องใช่ไหมล่ะ"
"ก็…ช่าย"
"น่านไง"
"แล้วไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้สิ"
"ทำไมล่ะ"
"ก็…ก็ไม่ได้ น้องไม่ชอบ"
คับฟ้าปล่อยมือจากหางน้องและนั่งนิ่งๆเหมือนเป็นเด็กดี เขาโตแล้วโตพอจะรู้ว่าต้องเกี้ยวพาราสีตัวเมียก่อน ถึงจะได้รับอนุญาตให้ปั่มปั๊มได้ แมวหนุ่มคิดหาทางเอาใจ
น้องมีทุกอย่าง แถมเป็นเจ้าถิ่นด้วยก็จะยากหน่อยจะที่หาของมากำนัล ในสถานการณ์อย่างนี้ คงมีแต่จะทำสิ่งนั้น
"เล่นกันไหม?"
ได้ยินคำว่าเล่น หางของเจ้าแมวน้อยก็ส่ายดิกๆไม่หยุด ใบหน้าน่ารักโผล่ออกมาจากกองหมอน
"เล่นไรอะ"
"อืออออ"เมนคูนทำท่าคิด ขยับมานอนใกล้
"เล่นอิ๊อ๊ะไหม" เกมส์เดียวที่เขานึกถึง
"คือไรอะ?"เจ้าคุณเอียงคอทำหน้างง
"ก็ เจ้าทาสเก่าของพี่น่ะ เขาชอบชวนเพื่อนทาสมาเล่นอิ๊อ๊ะกัน" คับฟ้าเล่า ตั้งชื่อเกมส์ตามการส่งเสียงร้องของทาส
"สนุกไหม?"
"สนุกสิ พี่มองยังสนุกเลย พวกทาสชอบทำกันบ่อยๆ บางทีมาเล่นกันสามสี่ตัว"
"แต่เรามีสองตัว เล่นได้หรอ"
"ได้สิ"
"ว้าว เป็นยังไงน่ะ"คนน้องถามอย่างตื่นเต้น มานอนมองเพดานข้างกายพี่
"ก็มันต้องเอาโจ๊ยพี่เข้าไป…"
"น่านนนน หลอกปั๊มน้อง"
"ม่ายยย ก็บอกไม่เหมือน"
"ถ้าเหมือนล่ะ"
"ถ้าเหมือนให้ตีเลย"
"ไม่เชื่อ"
"จริง ดูนะพี่จะทำงี้" คับฟ้ายื่นหน้าไปที่คอเล็ก เจ้าคุณหดคอหลบทันที
"พี่ไม่กัด ถ้าไม่ชอบให้หยุดได้เลย"
"หลอกน้อง"เจ้าคุณยังระแวง
"ไม่หลอก" คับฟ้าให้คำมั่น เล่นปั่มปั๊มของแมวมีแค่ท่านอนคว่ำจึ่ก แต่เล่นอิ๊อ๊ะของคนทำท่าได้ตั้งหลายแบบ
เจ้าคุณยอมเงยคอให้พี่อย่างหวาดๆ กลัวก็กลัว อยากเล่นก็อยาก
และเมื่อริมฝีปากแบบคนมาคลอเคลียสัมผัสที่ผิวอ่อนตรงส่วนคอ เจ้าคุณก็หดคอกลับอย่างไว เพราะมันจั๊กจี้จนขนลุกซู่
"คิกๆ" เสียงหัวเราะเล็กๆเป็นสัญญาณที่ดี คับฟ้าจึงหอมแก้มกลมน้องเลียนอย่างพฤติกรรมทาส
"คิกๆๆ" เจ้าคุณขำคิกคักหลบหน้าไปทางอื่น คับฟ้าเห็นก็สนุกตามน้อง คนพี่จึงเข้าไปสวมกอด กดจมูกคมโด่งเป็นสันขยี้ตามเนื้อตัวหอมนุ่มของเจ้าคุณ
เสียงหัวเราะคิกคักดังต่อเนื่อง ร่างเล็กดิ้นอยู่ภายในกรงแขนล่ำ ผิวละเอียดแบบมนุษย์เสียดสีสัมผัสกัน จากที่พี่กดจมูกแกล้งจี้น้องก็เปลี่ยนเป็นเลียและดูด ผิวขาวอมชมพูจนขึ้นสีเป็นจ้ำช้ำ
"อาาา อือออ มันแปลกจัง" เสียงหัวเราะเปลี่ยนเป็นลากครางตั้งแต่ตอนไหนเจ้าตัวก็ไม่ทันสังเกตเห็น ความรู้สึกวาบหวามเหมือนตอนถูกพี่เลียโจ๊ยให้เลย
"นี่พี่จะหลอกปั๊มน้องใช่เปล่า…"เจ้าคุณถามเสียงพร่า ยังกังขาเรื่องนี้อยู่ "ทำไม่ได้นะ น้องเป็นคุณผู้ชาย ผู้ชายห้ามถูกปั่มปั๊มนะ"
"ไม่ปั่มปั๊มสิ นี่อิ๊อ๊ะแบบทาส"
"อ้ออออ" เจ้าคุณเข้าใจความต่าง ก็แมวปั่มปั๊มต้องกัดคอและคว่ำกัน จากนั้นคนอยู่ล่างจะออกลูก น้องเคยดูในทีวี สัตว์อื่นก็ทำคล้ายกัน บางตัวขี่หลัง บางตัวนอนคว่ำ แต่ทุกตัวที่อยู่ล่างมีจิ๊ ใครมีโจ๊ยต้องอยู่บน น้องรู้น้องเรียนมา
นี่น้องนอนหงายอยู่นี่เนอะ แถมไม่ได้ถูกกัดด้วย ไม่ใช่ปั่มปั๊มแน่นอน
"แต่เอ…พี่บอกมันต้องเอาโจ๊ยเข้า จะเข้าตุ๊ตุ๊น้องหรอ"
"ใช่"
"น้องก็ตายสิ น้องไม่อยากมีลูกแมวออกก้นเลือดไหล"
"ไม่ตาย สนุกด้วย และไม่มีลูกแมวออกก้น พี่สัญญาเลย"
"สนุกจริงหรือเปล่า"
"มากๆเลย พวกทาสทำกันทุกวัน เข้าทางตุ๊ตุ๊เนี่ยแหละ อี๊อ๊ะไม่เจ็บ"
"ก็ได้ อย่าเจ็บนะ"
"ครับ"
เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว คับฟ้าก็เริ่มวาดลวดลายที่เคยเห็นทาสทำกันจนชินตาเป็นขั้นตอนตั้งแต่ต้น
"อาาาา น้อง……"เจ้าคุณไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร มันอัดอั้นอึดอัดไปทั้งตัวยังไงบอกไม่ถูก
"ที่นมน้อยอีกทีสิ อาาาา"เจ้าคุณว่าสั่ง
"น้องต้องร้องอิ๊นะ"พี่หยุดปากที่ดูดนมน้อยมาบอกกติกา
"อิ๊อ๊ะๆๆ แม้วววววว"
- Writer
