ตอนที่5

638 Words
อะ!! รู้สึกแปลกจัง มันดี แต่ก็ไม่ดี ตกลงดีหรือไม่ดี "อาาาาาา" เจ้าคุณครางลากเสียงยาว หูและหางกระดิก ตัวสั่นน้อยๆ ขณะที่แขนขาขยับดิ้น คนพี่ก็จับตรึงไว้ ทั้งที่ใบหน้าคมยังจมอยู่กับซอกเล็กตรงหว่างขา "งืออออออออ" เจ้าคุณครางเสียงสั่น บอกไม่ถูกว่าพอใจหรือกำลังทรมาน อยากให้หยุดหรืออยากให้ทำต่อ ตอนน้องเลียโจ๊ยเองก็รู้สึกดีนะ แต่ไม่เห็นจะรู้สึกแบบตอนนี้เลย หรือจะเป็นเพราะปากแบบมนุษย์ ปากเล็กๆดูดอมโจ๊ยน้องเข้าไปทั้งอัน แถมลิ้นยาวก็ไม่ใช่แค่เลียลอบๆ แต่มันแหย่เข้าไปข้างในตุ๊ตุ๊ของน้องได้ด้วย เจ้าคุณตาเลื่อนลอย เขี้ยวกระทบฟันดังกล็อดๆ แอ่นอกดิ้นสู้ความวาบหวาม ขณะที่คนพี่ยังใช้ปากชุ่มน้ำลาย เลียอมโจ๊ยน้องสลับกับแทงปลายลิ้นเข้าออกรูเล็กๆอย่างเอาเป็นเอาตาย "งื้ออออออออ" เจ้าคุณดิ้นแรงขึ้นอีก อึดอัดจัง เหมือนอะไรจะออกมา ตรงนั้น…มันต้องการ และเมื่อคับฟ้าเน้นหนักที่รูน้อย แทงลิ้นมุดเข้าไปจนสุดเท่าที่จะไปถึง เจ้าคุณก็ยิ่งดิ้น แต่ไม่ใช่การดิ้นหนี  เสียงเล็กกรีดร้อง ทั้งเอาขาเกี่ยวคอกดหน้าพี่ไว้กับระหว่างขาตัวเอง ร่างกายส่วนหลังลงไปลอยยกสูง  ลิ้นยาวตวัดเลียภายในที่ชุ่มฉ่ำ ผนังเนื้ออ่อนนุ่มบีบอัดจากทุกทาง งื้ออออ แปลกจังๆ "อาาาาา อือๆๆๆ แง้วววววว!!!!!" น้ำบางอย่างแตกพุ่งออกมาพร้อมความอัดอั้นที่คลายลง คับฟ้ามองสภาพน้องแล้วยิ้ม เท่านี้การเตรียมการก็เรียบร้อย เขาที่ง่าวมาหลายวันแล้วแต่เพราะถูกเลี้ยงระบบปิดจคงทำได้แค่ช่วยตัวเองกับเหล่าตุ๊กตา ถึงเจ้าแมวน้อยตัวนี้จะเป็นตัวผู้ แต่คับฟ้าก็พอจะรู้วิธีทำกับตัวผู้ด้วยกันในยามขาดแคลน "ชอบหรือเปล่า" คับฟ้าถามพร้อมจับร่างน้องที่นอนหอบพลิกคว่ำ "งื้ออออ" เจ้าคุณครางงื้อคล้ายคนยังไม่สร่างเมา ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบไหม แต่คือเหนื่อยมาก  "ยกก้นขึ้นมาหน่อยสิ" เสียงทุ่มสั่งข้างหูเบาๆ คนน้องก็ทำตามช้าๆเหมือนต้องมนต์สะกด ร่างสูงกำยำเข้ามานั่งย่องประจำตำแหน่งที่ด้านหลัง ด้ามเนื้อแข็งแรงอันใหญ่ขนาดยาวและเกือบเท่าแขน เส้นเลือดปูดพันรอบเต้นตุบๆราวกับสิ่งมีชีวิตดูน่ากลัว ปลายหัวมีน้ำเชื่อมหวานไหลหยดแหมะๆยิ่งกว่าตอนพวกหมาหิว ท่อนเอ็นเปียกแฉะแบบคนถูไถไปมาที่ร่องตูดนุ่มนิ่ม เจ้าคุณรู้สึกถึงมัน ทั้งร้อนและเปียกแฉะ "หือ?" เจ้าคุณกระดิกหูตั้ง หันมองด้วยความสงสัยว่าพี่กำลังทำอะไรกับก้นของเขา เจ้าแมวน้อยเห็นหน้าพี่อยู่ห่างแค่ปลายจมูก ก่อนจะได้เข้าใจในนาทีต่อมา เมื่อถูกคมเขี้ยวงับเข้าที่หลังต้นคอ เอะ!!! คนพี่ส่ายหางดิกๆน้ำลายยืดน้ำลายไหล มือหนาจับเอวเล็กมั่น สะโพกยกสูงหมายจะเสียบด้ามเนื้อแข็งเข้ามาทีเดียวให้มิด เจ้าคุณเห็นมันแล้วแทบช็อก ตากลมเบิกโตหัวใจแทบหยุดเต้น ความใหญ่โตนั่นฆ่าเขาได้เลยนะ นี่อีพี่มันบ้าไปแล้วหรือไง น้องไม่มี'จิ๊'นะ  และเสี้ยววินาทีก่อนที่ลำเอ็นอันเขื่อนจะตอกลงมา เจ้าแมวน้อยก็ร้องแง้วววววสุดเสียง พร้อมเรี่ยวแรงแห่งความตื่นกลัวพาวิ่งหนีไป "แม่ค้าบบบบบ อีพี่มันจะป่ำปั๊มน้องงงงงงง!!!!!!!!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD