ตอนที่3

374 Words
แมวสายพันธุ์ใหญ่เดินสำรวจสิ่งแววล้อมใหม่จนทั่ว ดมๆจับๆไม่นานก็ทำตัวราวกับเป็นเจ้าของ จะเหลือก็แต่ทาสเท่านั้นที่ยังเป็นของเจ้าแมวถิ่นตัวน้อยอยู่ คับฟ้ารู้สถานะตัวเองดีว่ามาทีหลัง แต่สำหรับเขาการยึดครองไม่ใช่เรื่องยาก ต่อให้เจ้าคุณจะทำกลิ่นแสดงความเป็นเจ้าของไว้เสียทุกที่ จนลำบากทาสต้องเรียกแม่บ้านมาทำความสะอาดดับกลิ่นยกใหญ่ ยิ่งแมวซื่อบื้อที่มีดีแค่ความน่ารักอย่างเจ้าคุณแล้ว ก็ไม่ต่างจากแย่งของเล่นในมือเด็ก เจ้าคุณยังไม่เลิกกลัวเมนคูนตัวใหญ่ แต่สงบลงมากกว่าวันแรกๆที่คับฟ้าเข้ามา เพราะคับฟ้าไม่ได้มีท่าทีคุกคามทำร้าย "นั่นของน้อง!!" ไม่วายแมวน้อยร้องขู่ คับฟ้าทำเป็นชะงักมือไว้ไม่ไปจับ เจ้าคุณพอใจมากที่ในที่สุดคับฟ้าก็รู้ว่าควรยืนตรงไหน เจ้าตากลมยังคอยจับจ้องทุกการกระทำของพี่แมวตัวโต แต่เมื่อคับฟ้าเดินออกจากห้องนี้ไปที่ห้องอื่น เจ้าคุณก็อดย่องตามไปไม่ได้ อีพี่จะไปไหนน่ะ? "แง้วววว!!!!!" เจ้าคุณตกใจจนกรีดร้อนออกมา ก็ใครจะนึกละว่า คับฟ้าจะนั่งดักอยู่ที่หัวมุม แมวตัวน้องกระโดดโย่งๆโก่งตัวฟองขนให้ดูตัวใหญ่ขึ้น แต่แล้วก็ถูกพี่ตบอุ้งมือมาป๊าดเข้าให้ เจ้าคุณก็ตัวอ่อนลงตามธรรมชาติสัตว์ที่อ่อนแอกว่า "ตีน้อง!!!! จะบอกแม่!!!!" เจ้าคุณขู่ แต่คับฟ้าแค่เดินนิ่งๆช้าๆแกร่งหางจากไปอย่างสง่างาม ขนฟูๆหางเป็นพู่ดังมีมนต์สะกด เจ้าคุณน้อยเดินตาม พร้อมบ่นเสียงแง้วๆอยู่คนเดียว "จะไปไหน?" "ตรงนั้นห้าม!" "นั่นของน้อง!!" "นั่นก็ของน้องงงง" "ขนมน้อง" "ที่นอนน้อง" "จะฟ้องแม่~~~~~" ผู้เป็นแม่มองตามลูกๆแล้วยิ้ม รีบสนิทกันนะทั้งสองคน มีพี่เป้นเพื่อนเล่นแล้ว แม่จะได้นอนกลางวันสบายๆสักที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD