"เจ้าคุณลูก มามะหม่ำๆ"
"แง้ววว!!!!!"
เจ้าคุณวิ่งหนีแม่ หมู่นี้แมวน้อยไม่ยอมเข้าใกล้แม่เลย เอาแต่มองแม่ด้วยสายตาเสียใจอยู่ไกลๆ แม่เลยต้องนอนเหงาอ้างว้าง ยังดีที่ลิลลี่มาอยู่เป็นเพื่อน
"เป็นอะไรของเขา เข้าวัยต่อต้านแม่หรือไง"
ภายในห้องห้องหนึ่ง คับฟ้าร่างคนมีหูและหางแมวอันเป็นเอกลักษณ์ของเผ่าพันธุ์ กำลังนอนกอดคลอเคลียกับแมวเพศผู้ตัวผอมบางแก้มกลมตูดเด้ง
คนพี่เลียทั่วใบหน้าลำคอแลหูของคนน้อง เจ้าคุณร่างสั่นสะท้านอ่อนไหวยิ่งตอนพี่แยงลิ้นเข้าไปในหู
"มานอนเป็นส่วนตัวแบบนี้ก็ดีนะ พี่ชอบ"คับฟ้าบอกและคลอเคลียกับน้องอยู่ตลอด
"แต่น้องอยากนอนกับแม่"
"ก็แล้วหนีมาทำไมล่ะ"
เจ้าคุณงอหน้าไม่ตอบ
"ยังไม่หายโกรธแม่อีกหรอ"
"น้องไม่ได้โกรธแม่ซะหน่อย ยังไงน้องก็รักแม่"
"แล้วทำไมหนีล่ะ หือ?"
"น้องเสียใจ"
"แม่คงมีเหตุผล"
"น้องก็เคยคิดแบบนั้น แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก"
"ก็ใช่ ที่แม่ทำมันไม่สมควร พี่
