พรึ่บ!
เธอยังคงคว้าคอเสื้อผมให้ดึงลงเข้าไปหาเธออีกรอบ ต่อให้ร่างกายเธอจะนอนราบกับพื้นโซฟา แต่แรงของผู้หญิงเหล็กอย่างเธอก็สามารถที่จะคว้าร่างกายผมให้ล้มทับเธอได้
"จะ...เจ็บ"
"เธอดึงฉันเองนะยัยบ้า" ผมพยายามจะลุกขึ้น เธอก็ไม่ยอมยังคงดึงให้ผมนอนอยู่แบบนั้น แล้วเธอก็ค่อยๆ คล้องคอผม
"นายอ่ะ หน้าเหมือน...โคนที่ฉันรู้จักเลยละ" ใบหน้าใสๆ แก้มแดงๆ ยังคงเมาจนไม่ได้สติ เธอยังพูดอะไรเรื่อยเปื่อย ยิ่งผมเถียงเธอก็ยิ่งพูด เลยยอมนอนนิ่งๆ บนตัวเธอ แล้วรอให้เธอพูดต่อ
"เหมือนใครล่ะ"
"เหมือน...พ่อของลูกฉันไงล่ะ ฮ่าๆ"
"ยัยบ้า!" อยู่ๆ ก็รู้สึกร้อนวูบวาบที่หน้าเลยดันตัวเองออกมา แล้วเดินเข้ามาในห้อง เพื่อที่จะหาผ้าห่มมาห่มให้เธอนอนดีๆ จะโวยวายก็โวยวายอยู่ด้านนอกนั้นละ ผู้หญิงแบบเธอใครจะเอาเป็นเมียกัน ขนาดผู้ชายแบบฉันยังต้องคิดแล้วคิดอีกเลย เธอไม่เหมาะเป็นเมียใครทั้งนั้นละ ผมกำลังหาผ้าห่มอีกผืน ไม่รู้ว่าเอาไ
