แอ๊ดด...
ทุกครั้งที่เสียงของประตูคอนโดเปิดออก จะมีผู้หญิงตัวเล็ก น่ารัก คอยยืนยิ้มและต้อนรับผมทุกครั้ง
‘กลับมาแล้วหรอคะ’
ใบหน้าสวยๆ จะยิ้มหวานให้ผมทุกครั้งที่ผมกลับมา พร้อมกับอ้อมกอดแสนอบอุ่นที่ผมมักจะได้รับจากเธอเป็นประจำ เธอเป็นผู้หญิงอ่อนหวานและนุ่นนวล จนทำให้ผู้ชายที่แข็งกระด่างแบบผม มักจะตกหลุมรักเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่จะทำให้ผมสามารถที่จะยิ้มได้ตลอดเวลาเท่ากับเธออีกแล้ว ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะรับอารมณ์ผมและเข้าใจผมได้เท่าเธออีกเหมือนกัน เธอเป็นผู้หญิงที่สามารถดูแลผู้ชายแบบผมได้ดี จนผมรู้สึกขาดเธอไปจากชีวิตตัวเองไม่ได้
‘เวฟ ตื่นได้แล้วนะ’ เสียงหวานมักจะปลุกผมในยามเช้า
‘เวฟ มากินข้าวสิค่ะ’ เป็นแม่บ้านแม่เรือนในชีวิตผม
‘เวฟ จะไปงานเลี้ยงอยู่แล้วทำไมยังไม่รีบแต่งตัวอีกละค่ะ’
รู้ตารางงานของผม เธอจำได้ทุกรายละเอียดในชีวิตผม เราคบกันมาสองปี แต่ผมใช้ชีวิตติดอยู่กับเธ
