บทที่ 17

1295 Words

ปึก!!! ผมเปิดประตูห้องของตัวเอง สายตาของทั้งคู่ก็หันมามองผม โดยเฉพาะรอยยิ้มแสนยั่วโมโหที่แม็คมันมักจะส่งให้ผมได้เห็น มีผมคนเดียวที่จะเห็นความชั่วร้ายมัน และมีแต่ผู้หญิงที่เห็นความดีจากตัวมัน ผมมองใบหน้าไปยังหมวย ที่เธอยังคงตกใจที่ผมเปิดประตูเสียงดังไปหน่อย จนขัดการพูดคุยของทั้งคู่ “จะเข้าไหมห้องอ่ะ!” ผมดึงกระเป๋าเดินทางเธอเข้ามาข้างใน เธอก็ยังมองผมอย่างงๆ แต่ก็ยอมที่จะเดินเข้ามาแต่โดยดี ผมปิดประตูห้องตัวเอง ต่อหน้าแม็ค แล้วเดินเข้ามาพร้อมกับหมวย “นายห้ามเปลี่ยนใจนะ” “แล้วทำไมถึงมาหาฉัน” ผมถามเธอน้ำเสียงเรียบ ใบหน้าขมวดเป็นปมด้วยความหงุดหงิด “ก็ฉันไม่มีใคร แล้วฉันก็ไม่รู้จะไปที่ไหนด้วย” ใบหน้าก็หมวยที่ตีหน้าเศร้า เธอคงหมดหนทางจริงๆ “จำไว้อย่างนะ ฉันให้เธอมาอยู่ก็จริง แต่ก็แค่ในฐานะเพื่อน” คอนโดผมมีสองห้อง อีกห้องผมใช้เป็นห้องเก็บของ ของแฟนคลับที่ให้ผมมา ซึ่งมันก็รกพอสมควร แต่ผมก็คงไม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD