บทที่ 9
568 Words
“ฉันไม่ใช่จูนนะ!” ฉันเห็นเขานิ่ง เลยรีบเอ่ยปากออกไปว่าตัวเองไม่ใช่แฟนเก่า ทั้งที่ไม่ควรรีบพูดออกไปแบบนั้น แต่ก็เพราะความตื่นเต้นและความตื่นตระหนกของตัวเอง มันเลยทำให้ฉันกลายเป็นผู้ต้องสงสัยเข้า
“เธอรู้จักจูนได้ไง” เขาถามฉันเสียงเข้ม เมื่อฉันพูดชื่อนี้ออกมา ดูจากหน้าเขาก็คงไม่พอใจ
“ฉันไม่ได้รู้จักหรอก แต่เพราะนายนั้นละที่เรียกชื่อจูนทั้งคืน แล้วยังคิดว่าฉันเป็นแฟนนายอีก”
“ฉันก็เลยปลุกปล้ำเธอสินะ”
“อืมม” ฉันพยักหน้าอย่างคนยอมรับผิด มันก็ผิดที่ฉันเองด้วยที่หลงในรูปโฉมอันงดงามของเขา เลยปล่อยให้ตัวเองเผลอใจ และยอมเป็นของเขาอย่างง่ายดาย
“แล้วเราเจอกันได้ยังไง” ใบหน้าหล่อยังคงมองหน้าฉันด้วยแววตาดุ เขายังคงนิ่งขรึมจนน่ากลัว จนฉันไม่กล้าแม้จะเงยหน้ามองใบหน้าของเขา นอกจากก้มหน้าและสารภาพความผิดออกไป
“เราเจอกันที่ผับ ฉันก็แค่ใช้นายโกหกเพื่อนตัวเองว่านายเป็นแฟนฉันก็เท่านั้น แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจเลยนะ ก็แค่จะมาส่งแล้วก็จะกลับ”
“งั้นก็ถือว่าเราหายกัน เธอใช้ฉันโกหกเพื่อนของเธอ ส่วนฉันก็ใช้เธอเพราะคิดว่าเธอคือจูน” ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดต่อ เพราะเรื่องทั้งหมดฉันก็ผิดจริงๆ เขาลุกขึ้นจากเตียงคว้าผ้าเช็ดตัวมาคาดเอวไว้ แล้วโยนเสื้อผ้าฉันที่กองอยู่กับพื้นยื่นมาให้
“ใส่แล้วก็ออกจากห้องฉันได้แหละ”
“แต่...เสื้อผ้ามันขาด”
“เฮ้อ” เขาถอนหายใจออกมา แล้วไปคว้าเสื้อผ้าตัวเองจากในตู้ยื่นมาให้ฉัน เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกฉันสวมใส่กับกางเกงขายาวหลวมๆ ที่เขาหามาให้ เสื้อผ้าผู้ชายยังไงมันก็ใหญ่สำหรับผู้หญิงร่างเล็กแบบฉันอยู่ดี แต่ก็ยังดีที่เขายังมีน้ำใจหยิบยื่นเสื้อผ้ามาให้ ดีกว่าปล่อยให้ฉันออกไปในสภาพเปลือยเปล่า
“ฉันกลับก่อนละกัน” เขาค่อนข้างจะนิ่งพอตัว จนฉันทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะต้องทำหน้ายังไง จะยิ้มก็ไม่ได้ จะร่าเริงก็ไม่ได้อีก ทุกอย่างเหมือนมีรังสีดำเข้าปกคลุมทุกพื้นที่ไปหมด ให้ตายสิ!
ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ฉันยอมซิงไปทั้งชีวิตก็ได้
“เดี๋ยว!”
“เธอห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร เรารู้กันแค่สองคนพอ” ฉันพยักหน้าตอบเขาอย่างว่าง่าย แต่ก่อนจะไป ฉันขอแนะนำตัวเองหน่อยละกัน
“ฉันชื่อหมวยนะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ฉันชื่อเวฟ หลังจากนี้เราคงไม่ได้เจอกันอีก” เป็นการรู้จักกันที่โคตรตัดความสัมพันธ์อย่างชัดเจน ฉันเหมือนผู้หญิงแปลกหน้าต่อหน้าเขา ทั้งที่เมื่อคืนเราก็ต่างมีความสุขด้วยกัน ถึงเวฟเขาจะคิดว่าฉันคือจูนแฟนเขาก็ตามเถอะ แต่ฉันก็ยังมีความรู้สึกลึกๆ ความรู้สึกดีต่อเขา แต่มันก็ไม่ผิดที่เขาจะตัดสินใจแบบนั้น เอาเป็นว่าเราสองคนก็แค่ ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนก็เท่านั้น
- Writer
