บทที่ 10
741 Words
หนึ่งเดือนต่อมา...
“หมวย! แกชอบแฟชั่นใช่ไหม” ในขณะที่ตัวเองกำลังทำความสะอาดของชั้นที่พี่รินทำงานอยู่ พี่รินก็เดินเข้ามาหาด้วยใบหน้าที่ดีใจ
“ทำไมหรอพี่ริน”
“ก็ฉันเสนอชื่อแก ให้เป็นสไตล์ลิสต์ประจำบริษัทเราไง”
“จริงเหรอ นี้หมวยไม่ต้องทำงานเป็นแม่บ้านแล้วใช่มั้ย”
“ถูกต้องยัยหมวย แกจะได้ไม่ต้องไปโกหกเพื่อนแก เพราะตอนนี้แกก็มีงานดีๆ ทำกับเขาสักที” ในที่สุดโชคก็เข้าข้างตัวเอง เมื่อสไตล์ลิสต์คนเก่าลาออกไปแต่งงาน ฉันเลยได้ทำหน้าที่นี้ เรื่องแฟชั่นการแต่งกายฉันค่อนข้างถนัดมากที่เดียว ถ้าไม่ติดตรงไม่มีเงิน ฉันสามารถเนรมิตร่างกายตัวเองให้สวยงามได้ตลอดเวลา และแล้วฉันก็ได้ทำงานในสิ่งที่ตนเองรัก
“ช่วงนี้มันจะมีนายแบบมาถ่ายงานให้กับบริษัทเราอยู่บ่อยๆ คราวนี้แกได้ผัวสมใจแกแน่”
“สมพรปากนะพี่ริน”
“แต่แกไม่ได้ทำคนเดียวนะ แกรวมงานกับพี่จี้”
“พี่จี้”
“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ เดี๋ยวพี่ฝากให้”
“ขอบคุณค่ะ” พี่รินพาฉันเดินเข้ามาในสตูดิโอที่กำลังมีนางแบบ นายแบบกำลังถ่ายแบบ นอกจากจะได้เลื่อนตำแหน่งตัวเอง งานแบบนี้ก็เป็นอาหารตาฉันดี ก็เพราะภารกิจตามหาพ่อของลูกฉันมันยังไม่จบ ฉันยังคงตามหาหนุ่มในฝัน และชายที่จะมาเป็นพ่อของลูกตัวเองอยู่เรื่อยๆ ยิ่งมาทำงานร่วมกับนายแบบที่มีหุ่นดีงาม รวมถึง...ส่วนล่างที่น่ากินใจ นั้นละสวรรค์ของหมวยแล้วละ
“พี่จี้ รินพาน้องมาแนะนำนะคะ” พี่จี้ก็คือผู้ชายร่างยักษ์ ผิวดำ ที่แต่งตัวเป็นผู้หญิงพี่จี้หันมามองฉันด้วยสายตานิ่งๆ ซึ่งมีรังสีที่น่ากลัวมาก
“คนนี้เหรอ”
“ฉันไม่ได้ให้เธอมาเป็นสไตล์ลิสต์นะ ฉันให้เธอมาเป็นผู้ช่วย” ยิ่งท่าทางการพูดการจาที่จริตจะก้าน ใบหน้าที่มองฉันอย่างไม่ปลื้ม ฉันคิดว่าที่นี้คงจะลำบากสำหรับฉันอยู่เหมือนกัน
“เอาน่าอย่าไปดุหมวยมันมากแล้วกัน หมวยมันเป็นเด็กขยัน ยังไงรินฝากน้องด้วยแล้วกันนะ”
“อืม” พี่จี้ตบปากรับคำ แต่ใบหน้าไม่ได้ยินดีที่จะต้อนรับฉันตั้งแต่แรก ตอนพี่รินเดินออกไป แล้วแตะบ่าฉันเบาๆ ฉันเหมือนว่าตัวเองกำลังจะต้องต่อสู้กับ...ผู้ชายร่างยักษ์คนนี้
“ให้หมวยเริ่มตรงไหนก่อนดีค่ะ”
“เอาชุดนี้ไปให้นายแบบคนนั้นก็แล้วกัน”
“ได้ค่ะ” ฉันตอบรับคำพี่จี้ แล้วรีบคว้าชุดไปให้นายแบบผู้ชายที่นั่งไขว้ห้าง นั่งรอฉันอยู่ที่หน้ากระจก
“ชุดค่ะ” ฉันยื่นเสื้อผ้าให้กับนายแบบคนนั้น เขายังคงอยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำ ยิ่งเห็นช่วงแหวกตรงหน้าอก นั้นยิ่งทำให้ฉันใจเต้นแรง ผู้ชายผิวขาวร่างกายมีกลิ่นหอม ใบหน้าที่หล่อคมเข้ม แล้วจะให้ฉันหลบสายตาทางอื่นได้ยังไง นอกจากมองร่างกายเขาตรงๆ
“เด็กใหม่เหรอ”
“ค่ะ”
“หน้าตาสวยดีนี่” เขาพูดกับฉันผ่านกระจกตรงหน้า ฉันไม่กล้ามองหรือสู้หน้าผู้ชายที่หน้าตาดีเกินกว่าเหตุหรอก นอกจากก้มหน้าตัวเอง แต่สายตาก็ไม่พ้นจะต้องเพ็งเล้งมองสิ่งที่อยู่ต่ำอยู่เสมอ ภายใต้ผ้าคลุมอาบน้ำนั้น กับมีสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่กำลังนูนออกมาให้ฉันได้เห็น
บอกเลยว่าไม่ธรรมดา!
“เธอชื่ออะไร” ฉันเงยหน้ายิ้มให้กับเขา พอรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ตรงสเป็คอีกคน ฉันก็แทบอย่างจะมอบจิตใจให้ทันที
“ฉันชื่อหมวย”
“หมวย เธอเป็นผู้ช่วยพี่จี้ใช่ไหม งั้น...แต่งตัวให้ฉันหน่อยสิ” เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ หันใบหน้ามายิ้มแบบหว่านเสน่ห์ให้ฉัน ภายใต้หน้าตาที่ดูดีและหล่อคมคายของเขา ฉันทำอะไรไม่ถูกเมื่อเจอผู้ชายที่รุกใส่ฉันเต็มทีขนาดนี้
ฝืดด~
ม่านอีกฝั่งถูกรูดออก จนทำให้เราสองคนต้องหันไปมองด้วยความตกใจ
“โทษทีวะ พอดีชุดกูมันใส่ไม่ได้ เลยจะขอคุยกับสไตล์ลิสต์สักหน่อย”
“เวฟ (O_o?)”
- Writer
