สยบรักนายมาเฟียร้าย (เพลิงพยัคฆ์)

ตอนที่ 2 จัดการเอง

เมื่อมาถึงโกดังแล้วไทเกอร์ก็เดินขึ้นไปยังห้องใหญ่ที่พวกเขาทั้งสี่คนมีไว้ใช้รวมตัวกันเพื่อดื่มสังสรรค์หรือคุยงานกัน เมื่อไทเกอร์เปิดประตูเข้ามาในห้องก็เห็นริวจิ เลโอและวาชินั่งอยู่ในห้องแล้ว ไทเกอร์จึงเดินไปนั่งข้างๆ เลโอแล้วยกแก้วเหล้าที่เลโอชงไว้ให้ขึ้นมาดื่มด้วยท่าทางชิวๆ

“มึงไม่คิดจะล้างเนื้อล้างตัวเช็ดคราบเลือดเลยรึไงไอ้เกอร์ สภาพมึงตอนนี้อย่างกับโรคจิตเลยจริงๆ”

วาชิบ่นให้ไทเกอร์ทันทีเมื่อเห็นเนื้อตัวไทเกอร์เต็มไปด้วยคราบเลือดของศัตรูที่เขาไปจัดการมา

“กูก็อยากจะแว๊บไปอาบน้ำอยู่หรอก แต่ไอ้ริวเสือกส่งข้อความมาตามกูยิกๆ อย่างกับเป็นเมียกู บอกให้รีบกลับมาคุยงานเร็วๆ กูก็รีบมาสิ เดี๋ยวไอ้ริวมันจะขาดใจตายเพราะคิดถึงเมียมัน”

ไทเกอร์พูดใส่ริวจิอย่างกวนๆ เพราะขณะที่เขากำลังจัดการศัตรูอยู่ริวจิก็ส่งข้อความมาหาเขาเป็นสิบๆ ข้อความเร่งให้เขาจัดการธุระให้เสร็จเร็วๆ

“มีเมียตัวหอมๆ รออยู่บ้านก็ต้องอยากรีบกลับบ้านเป็นธรรมดา คนไม่มีใครเอาอย่างมึงไม่มีทางเข้าใจหรอก”

ริวจิพูดใส่ไทเกอร์ด้วยใบหน้าและน้ำเสียงเรียบนิ่งตามนิสัยเย็นชาของเขา

“ไอ้สัส พอมีเมีย มึงนี่ปากจัดขึ้นเยอะเลยนะ อย่างกูแค่กระดิกนิ้วสาวๆ ก็มารุมล้อมแล้ว”

ไทเกอร์พูดสวนกลับริวจิอย่างไม่ยอม

“หยุดคุยเรื่องสาระได้แล้ว เข้าเรื่องสักที”

เลโอพูดขัดไทเกอร์และริวจิขึ้น ทุกคนจึงปรับสีหน้ามาจริงจังเพื่อคุยเรื่องงานทันที

“วันนี้ที่มึงไปจัดการไอ้ศิวะที่มันมาขวางการส่งของของเรา รู้ตัวคนบงการรึเปล่า”

เลโอถามไทเกอร์ขึ้นทันที เมื่อทุกคนพร้อมคุยเรื่องงานแล้ว

“ไอ้เลวิสเป็นคนจ้างให้ทำ”

ไทเกอร์ตอบเลโอด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อพูดถึงเลวิสสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนมาเคร่งขรึมทันทีเพราะเลวิสคือศัตรูตัวฉกาจของเขาโดยตรงซึ่งตระกูลเขาและเลวิสนั้นเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษเนื่องจากปู่ของทั้งสองตระกูลเคยเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันแต่เพราะปู่ของเลวิสที่เป็นน้องปู่ของไทเกอร์เกิดโลภมากอยากได้ตำแหน่งผู้นำแก๊งเพลิงพยัคฆ์จึงคิดลอบฆ่าปู่ของไทเกอร์แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะปู่ของเลวิสสู้ปู่ของไทเกอร์ไม่ได้ ทำให้ปู่ของเลวิสและภรรยาถูกพ่อตัวเองที่เป็นผู้นำตระกูลไล่ออกจากตระกูลไปข้อหาที่คิดจะทำร้ายครอบครัวตัวเองทำให้ปู่ของเลวิสแค้นเป็นอย่างมากจึงมาก่อตั้งแก๊งของตัวเองจนมีอิทธิพลไม่ต่างจากแก๊งเพลิงพยัคฆ์คอยตามรังควานก่อกวนตระกูลไทเกอร์ไม่หยุดจนส่งต่อมาถึงรุ่นลูก เมื่อไทเกอร์ได้ขึ้นเป็นผู้นำแก๊งเพลิงพยัคฆ์ก็พยายามจะล้างบางตระกูลเลวิสตลอดแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะเลวิสไม่ยอมโผล่หน้ามาให้เห็นเอาแต่เล่นสกปรกส่งคนอื่นมาก่อกวนเขาตลอด เลวิสเก่งเรื่องหลบหนีจึงทำให้ไทเกอร์นั้นตามหาตัวเขายาก ขนาดบุกไปถึงรังใหญ่ของเลวิสก็ยังไม่เจอตัว ได้แต่ฆ่าลูกน้องของเลวิสเท่านั้น

“มันตามรังควานไม่เลิกจริงๆ แถมยังเจ้าเล่ห์เอาแต่ซ่อนตัวให้แต่คนอื่นมาทำแทน ปล่อยไว้แบบนี้มันจะส่งผลเสียต่องานพวกเรา”

วาชิพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเพราะเริ่มทนเลวิสไม่ไหวแล้ว

“ไม่มีวิธีล่อมันออกมาเลยรึไง”

ริวจิถามเพื่อนๆ ขึ้นเสียงเรียบ

“มันชอบทำลายคนที่กูรักนั่นคือสิ่งที่มันจะลงมือด้วยตัวเอง แต่เพราะตอนนี้ครอบครัวกูเหลือแค่กูกับไทก้าสองคน มันเคยเข้ามาเล่นงานไทก้าด้วยตัวเองแต่เพราะฝีมือการต่อสู้ของไทก้าก็ไม่ต่างจากกูมันเลยทำอะไรน้องกูไม่ได้ สิ่งที่มันรอจะเล่นงานกูซึ่งๆ หน้าก็คงจะเป็นเมียกูในอนาคต”

ไทเกอร์พูดขึ้นเสียงแข็งเมื่อพูดถึงเรื่องครอบครัวของเขายิ่งทำให้เขารู้สึกโกรธขึ้นมาเพราะทุกคนในครอบครัวเขาที่เสียไปล้วนเกิดจากฝีมือของตระกูลเลวิสทั้งนั้น

“เพราะแบบนี้มึงถึงไม่ยอมมีเมียสินะ”

เลโอพูดขึ้นเสียงเรียบแต่แววตากลับมองไทเกอร์ด้วยความเป็นห่วง ถึงไทเกอร์จะไม่แสดงอาการอะไรออกมาแต่แววตานั้นสื่อความเจ็บปวดออกมาชัดเจน

“อืม ถ้าจะให้หาเมียปลอมๆ มาหลอกพวกมันก็ได้นะ แต่ต้องหาคนที่มีฝีมือพอตัวขืนจ้างคนธรรมดาเดี๋ยวจะตายเร็วไป พูดแล้วนึกถึงผู้หญิงที่เป็นคนยิงธนูช่วยเมียไอ้ริวไว้เลยว่ะ เห็นว่ามึงกำลังสืบอยู่นิได้เรื่องอะไรคืบหน้ามั้ยไอ้ชิ”

ไทเกอร์หันไปถามวาชิทันทีเมื่อนึกถึงคนที่ช่วยพราวฟ้าเมียของริวจิไว้เพราะวาชิทำหน้าที่สืบหาตัวผู้หญิงคนนั้น

“ยากว่ะ ลูกธนูที่ไอ้ริวเก็บมาในประเทศเราไม่เคยมีขายแถมแถวประเทศเพื่อนบ้านก็ไม่มีด้วย เหมือนกับว่าลูกธนูถูกทำขึ้นมาเอง และที่ทำให้กูสนใจคือความคมของลูกธนูนั้นดีมากแถมยังฝังยาพิษร้ายแรงไว้อีก ตอนนี้กูกำลังตามสืบจากยาพิษอยู่เผื่อจะได้เบาะแสอะไร กูบอกเลยว่าถ้าตามหาตัวเจอแล้วเธออยู่ข้างเราก็ดีไปแต่ถ้าเป็นศัตรูก็คงจะจัดการยากเหมือนกัน”

วาชิพูดขึ้นอย่างสนใจ เพราะตัวเขานั้นชื่นชอบการผลิตอาวุธอยู่แล้ว

“จะเป็นใครก็ช่างต้องตามหาตัวให้เจอเพราะเมียกูอยากขอบคุณคนที่ช่วยไว้”

ริวจิพูดขึ้นเสียงเรียบจนเพื่อนหันไปทำหน้าเอือมระอาใส่เขาที่เอะอะก็พูดถึงแต่เมียตัวเอง

“แม่ง คนอื่นตามหาตัวเพราะสนใจเรื่องความเก่งกับอาวุธแต่มึงดันทำเพื่อเมีย เป็นผัวที่ประเสริฐจริงๆ นะมึงนิ”

ไทเกอร์พูดใส่ริวจิด้วยความหมั่นไส้ ส่วนริวจิก็ยักไหล่กวนๆ ใส่ไทเกอร์โดยไม่พูดอะไรตอบ

“ขออนุญาตครับนาย”

ขณะที่สี่หนุ่มกำลังนั่งคุยกันอยู่ก็ต้องหันไปมองทางประตูเมื่อเห็นได้ยินเสียงนิกซ์ลูกน้องคนสนิทของไทเกอร์เดินเข้ามา

“มีอะไร”

ไทเกอร์เอ่ยถามลูกน้องคนสนิทเสียงเรียบ

“มีคนไปก่อกวนทะเลาะวิวาทที่ผับเราจนลูกค้าหนีกลับหมดเลยครับ”

นิกซ์รายงานเจ้านายทันทีเมื่อลูกน้องที่ดูแลผับโทรมารายงาน ในบรรดาผู้นำแก๊งสี่คนมีไทเกอร์คนเดียวที่ไม่ทำธุรกิจสีขาว ไทเกอร์มีทั้งผับและคาสิโนอยู่หลายสาขาทั่วประเทศโดยมีไทก้าน้องชายที่อายุห่างจากเขาเพียงหนึ่งปีเป็นคนดูแลกิจการช่วยเขาเรียกได้ว่าพวกเขาสองพี่น้องเป็นเจ้าพ่อในวงการนี้เลยทีเดียว แต่สิ่งที่ไทเกอร์ไม่ยุ่งก็คือเรื่องยาเสพติดและค้าประเวณีเพราะเป็นสิ่งที่เขาและเพื่อนทั้งสามคนไม่ชอบ

“เป็นพวกนักเลงทั่วไปหรือใครส่งมา”

ไทเกอร์ถามนิกซ์กลับด้วยน้ำเสียงดุดัน

“ไอ้นิน กลุ่มนักเลงเจ้าถิ่นแถบนั้นครับ แต่ลูกน้องมันดูเหมือนจะเป็นคนของแก๊งไอ้เลวิสผมจำรอยสักของพวกมันได้”

เมื่อได้ยินคำพูดของนิกซ์ไทเกอร์ก็ลุกขึ้นยืนตั้งท่าจะออกจากห้องทันที

“ให้พวกกูช่วยมั้ย”

วาชิเอ่ยถามไทเกอร์ทันทีเพราะรู้ว่าไทเกอร์คิดจะทำอะไร

“ไม่ต้อง แค่พวกกระจอกไม่ต้องถึงมือพวกมึงหรอก”

ไทเกอร์หันไปพูดกับเพื่อนด้วยน้ำเสียงชิวๆ

“แค่พวกกระจอกมึงให้ลูกน้องไปจัดการเองก็ได้นิ อย่าลืมว่ามึงพึ่งสู้มา”

เลโอพูดขึ้นอีกคน เพราะเห็นไทเกอร์พึ่งสู้กับศัตรูมา

“กูแค่ยืดเส้นยืดสายเองยังไม่ได้สู้จริงๆ ด้วยซ้ำ ไม่ต้องห่วง จัดการเรียบร้อยเมื่อไหร่เดี๋ยวส่งข้อความไปรายงานในกลุ่มนะครับเพื่อนๆ”

ไทเกอร์พูดขึ้นอย่างกวนๆ แล้วเดินออกจากห้องไปทันที จนวาชิและเลโอได้แต่ส่ายหน้ายอมกับความดื้อรั้นของไทเกอร์ ถึงจะรู้นิสัยของเพื่อนแต่พวกเขาก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี

“โคมะ”

เมื่อเห็นไทเกอร์ออกไปแล้ว ริวจิก็เรียกโคมะลูกน้องคนสนิทที่ยืนอยู่หน้าห้อง โคมะจึงเดินเข้ามาทันทีเพราะประตูเปิดไว้จึงได้ยินเสียงเรียกของเจ้านาย

“ครับนาย”

โคมะขานตอบเจ้านายแล้วยืนรอฟังคำสั่ง

“เอาลูกน้องตามไปช่วยไอ้เกอร์ รอดูห่างๆ เมื่อไหร่ที่คิดว่าไอ้เกอร์ตกอยู่ในอันตรายให้เข้าไปช่วยทันที”

ริวจิเอ่ยสั่งลูกน้องเสียงเรียบ การที่เขาไม่พูดห้ามไทเกอร์ไม่ใช่ว่าเขาไม่เป็นห่วงเพื่อนแต่เพราะรู้ว่าไทเกอร์เป็นคนที่คิดจะทำอะไรก็ไม่มีใครห้ามได้เขาจึงเลือกที่จะส่งลูกน้องไปช่วยแทน

“ครับนาย”

โคมะรับคำสั่งผู้เป็นนายแล้วเดินออกไปทันที

“เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าไอ้เลวิสมันจะเริ่มก่อกวนไอ้เกอร์หนักขึ้นเรื่อยๆ นะ ดูท่าไอ้เกอร์ก็คงจะรู้ตัวด้วยมันถึงได้รีบไปจัดการพวกนั้น คงอยากจะรีบตามหาตัวไอ้เลวิสเจอเร็วๆ”

วาชิพูดขึ้นทันทีเมื่อริวจิสั่งลูกน้องให้ไปช่วยไทเกอร์

“เพราะมันรู้มันถึงไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่ง ปล่อยให้มันจัดการเองก่อนถ้ามันไม่ไหวเราค่อยยื่นมือไปช่วยมัน”

วาชิและริวจิพยักหน้าตอบเมื่อได้ยินคำพูดของเลโอ จากนั้นทั้งสามก็แยกย้ายกันกลับเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว ทางด้านไทเกอร์เมื่อรู้ที่อยู่ของนินก็ตรงไปที่นั่นทันทีซึ่งตำแหน่งที่พวกนั้นอยู่คือโกดังเก่าที่อยู่ไกลจากตัวเมืองไทเกอร์จึงเลือกที่จะลงมือทันที เมื่อไทเกอร์และลูกน้องมาถึงโกดังที่นินกลบดานอยู่ก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อย เพราะดูเหมือนด้านในกำลังเกิดเรื่องขึ้นเพราะเสียงปืนดังลั่นโกดังเลยทีเดียว

“แยกย้ายกันไปดูใครถืออาวุธก็ฆ่ามันทิ้งซะ ยกเว้นไอ้คนที่มีรอยสักสัญลักษณ์แก๊งไอ้เลวิสจับเป็นมันมาให้ฉัน”

“ครับ”

ลูกน้องทุกคนขานตอบไทเกอร์แล้วเดินแยกย้ายไปตามรอบๆ ของโกดังตามคำสั่งเจ้านาย ส่วนไทเกอร์ก็เข้าไปอีกทางเพื่อจะตามหาคนที่มีรอยสักเพื่อเค้นถามที่อยู่ของเลวิส ขณะที่ไทเกอร์กำลังเดินไปยังมุมหนึ่งของโกดังก็ต้องรีบเอียงตัวหลบเมื่อมีคนพุ่งเข้ามาเตะเขาจากด้านหลังซึ่งปิดหน้าปิดตามีฮู้ดคลุมหัวไว้จนมองไม่เห็นหน้าแต่ตัวเล็กกว่าเขาเยอะเลยทีเดียว เมื่อเห็นคนที่เข้ามาทำร้ายเขา ไทเกอร์ก็สู้กลับอย่างไม่ยอมทั้งเตะทั้งต่อยแต่อีกฝ่ายก็รับมือเขาได้อย่างชำนาญจนมีจังหวะหนึ่งที่ไทเกอร์นั้นมือเร็วดึงฮู้ดที่คลุมหัวและผ้าปิดหน้าออกทำเอาไทเกอร์ถึงกับตกใจเมื่อเห็นหน้าศัตรูชัดๆ

“ผู้หญิงหรอวะ?”

ไทเกอร์ถึงกับอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อรู้ว่าคนที่เขาสู้ด้วยอย่างสูสีเป็นผู้หญิงแถมหน้าตายังสวยอีกต่างหาก