ปรารถนาสารเลว (ฉบับผู้ชายสารเลว)

ตอนที่ ๖ เลขาคนใหม่ -2

​

ไข่มุกทำได้เพียงเดินออกมาจากห้องเพื่อเตรียมเอกสารที่ต้องเอาไปพบปะกับคู่ค้า เมื่อเวลามาถึงเธอและเปรมเดินทางมายังโรงแรมแห่งหนึ่งที่ถูกจองโต๊ะเอาไว้เรียบร้อยแล้ว เพียงแจ้งชื่อผู้จองพนักงานต้อนรับรีบนำทางในทันที

“ไม่รู้จักแต่งหน้าแต่งตา ฉันอายลูกค้าจริง ๆ ที่เอาเลขาจืดชืดแบบเธอมาทำงานด้วย” ชายหนุ่มกวาดตามองเสื้อผ้าหน้าผมของไข่มุก ไม่ต่างจากเธอที่มองสำรวจตัวเอง

“หนูแต่งตัวเรียบร้อยแล้วนะคะ” ไม่เข้าใจว่าการแต่งกายของเธอมีปัญหาตรงไหน ชุดเดรสขายาวถูกสวมทับเอาไว้ด้วยเสื้อสูทสีครีมเข้ากับชุด เธอสวมรองเท้ามีส้นเล็กน้อยเพราะไม่คุ้นชินกับรองเท้าส้นสูง

“แต่มันเชย เลขาของฉันต้องดูสวยและมั่นใจในตัวเอง เปิดนิดปิดหน่อยให้คนที่เห็นได้ชม ไม่ใช่แต่งตัวแบบนี้ไม่เห็นจะเจริญหูเจริญตาตรงไหน พรุ่งนี้ก็เปลี่ยนใหม่อย่าแต่งตัวแบบนี้มาอีก”

“ค่ะ” เธอตอบรับเพราะไม่อยากทำให้เปรมอารมณ์เสีย

“เลยมาสามสิบนาทีแล้ว จะมาหรือเปล่าวะ” เขาบ่นออกมาเมื่อคู่ค้าไม่ยอมมาตามเวลาที่นัดหมาย ดีที่ตอนนี้เป็นเวลาค่ำไม่มีงานที่อื่นต่อไม่เช่นนั้นเขาคงได้อารมณ์เสียมากกว่านี้

“ขอโทษนะครับ พอดีรถติด” เสียงของโรเบิร์ตดังขึ้น ก่อนที่เบรเดนจะปรากฏตัวโดยมีเลขาหนุ่มเลื่อนเก้าอี้ออกให้เขานั่ง

“!!” เปรมมีสีหน้าตกใจเมื่อมองเห็นชายหนุ่มตรงหน้า แต่สุดท้ายเขาก็เก็บอาการทุกอย่างเอาไว้ ต่างจากเบรเดนที่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยไม่แม้แต่จะเอ่ยคำทักทาย

“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบกันอีกนะคะ” ไข่มุกยิ้มกว้างเมื่อมองเห็นชายหนุ่มตรงหน้า ผ่านไปไม่นานก็ได้พบเขาอีกแล้ว

“เข้าเรื่องเถอะ ผมยังมีงานที่ต้องทำอีก” เบรเดนเอนหลังพิงเก้าอี้ด้วยท่าทางสบายอารมณ์ จ้องมองชายหญิงทั้งสองด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

“นี่ครับเอกสาร สัญญาที่ผมร่างมาด้วย อ่านตรงไหนแล้วไม่เข้าใจหรืออยากเพิ่มข้อเสนอ แจ้งมาได้เลยครับ” เปรมเอ่ยเป็นการเป็นงาน และยังคงวางมาดผู้บริหารป้ายแดงแสดงให้ไข่มุกเห็นว่าคนที่ทำงานเป็นต้องทำเช่นไร

“ตัวเลขที่เสนอมาไม่เหมือนตอนที่คุยกันเลยนะครับ” เบรเดนที่กำลังไล่สายตาอ่านเอกสาร กล่าวด้วยเสียงเรียบก่อนที่เขาจะวางมันลงแล้วจ้องมองเปรมด้วยสายตาเช่นเดิม

“ตอนนี้หุ้นของเราราคาขึ้นนะครับ ราคาเลยไม่เหมือนเมื่อวันก่อนที่คุยกัน” เขายังส่งยิ้มให้กับเบรเดน

“หึ…หากราคาหุ้นเพิ่มขึ้น จะขายทำไมไม่เก็บเอาไว้ ผมต้องการราคาที่เสนอมาเมื่อวันก่อน ถ้าตกลงผมจะเซ็นสัญญาตอนนี้เลย” เบรเดนเสนอ ไม่ใช่เขากำลังขูดเลือดปู ถ้าเป็นปูก็คงเป็นปูที่กำลังใช้ก้ามหนีบมือของเขาอยู่

ไม่มีใครที่อยากซื้อหุ้นบริษัทนี้ เพราะตอนนี้สภาพคล่องทางการเงินไม่สู้ดีนักมีกรรมการผู้ถือหุ้นหลายคนที่ขายหุ้น แน่นอนว่าเขากว้านซื้อมาหมดแล้ว หุ้นในมือของเขาตอนนี้มีอยู่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หากรวมหุ้นที่จะซื้ออีกสามสิบเปอร์เซ็นต์ในตอนนี้ ถือว่าเขาสามารถขึ้นนั่งบริหารงานได้

“งั้นผมจะขายให้คุณสิบห้าเปอร์เซ็นต์ในราคาของวันก่อน ส่วนอีกสิบห้าเปอร์เซ็นต์ผมจะขายในราคาของวันนี้” เปรมถือว่าเป็นคนฉลาด แต่จะฉลาดเท่าผู้ชายตรงหน้าได้เช่นไร คนที่มีประสบการณ์ทำงานมานานหลายปีกับคนที่พึ่งทำงานเพียงไม่กี่เดือน

มันห่างชั้นกัน….