Zilan
uzun uzadıya bir haftanın ardından sonunda bu gün gelmişti. bu gün hem bir nevi duygularıma tercüman olup içimi açacaktım, hem de bayramını kutlamak için kapısına gidip şeker istiyecektim.
bugün bayramdı, ve beyefendi hala ortalıklarda görünmüyordu. sabah pencereme beklediğim çikolatalarıda bırakmamıştı. neredeydi bu kart çoban...
başımı mutfağın kapısından çıkartıp gizlice avluyu göz gezdirdim. amcamlar, çocukları, ve diğer bazı akrabalar yeni gelmiş, birbirleriyle bayramlaşıyorlardı.
başımı çevirip duvardaki saate baktım. saat neredeyse dokuza geliyordu. mutfağın içinde dolanmadan edemedim. bugün bayram olduğu için çoban efendi bir nevi izinliydi. ve ilk izinli gününde topuklayarak kaçmıştı sanırım. şimdiye kadar ya yemek bahanesiyle avluda kimseye görünmeden beni arayacaktı, y
