Yaman
sesler, hayaller, ve geçmiş, bir takım kötü olaylar birbirine dolanmış ip yumağı gibi kafamın içindeydi. neredeydim, ve neden sürekli o kahrolası günün hissetikleriyle aynı duygu yoğunluğu içerisindeydim. tek kavrayabildiğim başımın ön kısmındaki keskin acıydı. kendimi bir boşluğun içinde sürüklemiş bir ruh gibi hissediyordum.
" sende en sevdiğim özelliğin her görev sonrası temizlemeden, yemek yemeden kapıma gelmen, kendimi çok değerli hisediyorum"
"öylesin. öylesin ki Aslı"
"hayır, bana beni özel hissettirecek çok insan var Yaman. ben seni seçtim"
"Aslı...Aslım, sevgilim, biriciğim, hayatım, yaşam kaynağım, abı hayat olan Aslım"
"bana dokunmamanı sorun etmiyor musun Yaman? beni, bedenimi merak etmiyor musun? sana neden sınırlar çizdiğimi sorgulamayacak mısın? neden demiyec
