Gözleriyle Gülen Adam
1341 Words
2 YIL ÖNCE
Okan,omzunda yatan bir çift yeşil gözün saçlarını okşayarak manzaranın tadını çıkarıyorlardı.
"Babam"dedi Ayşe heyecandan ne yapamayacağını bilmeyen bir halde"Seni bu akşam yemeğe bekliyor"
"Ben de"dedi Okan vereceği müjdeden ötürü gözlerinin içi parlarken"Annemlere senden bahsettim onlar da seni haftaya yemeğe bekliyorlar"
"Desene ciddi ciddi evlenme sürecine giriyoruz"dedi Ayşe kıkırtısına engel olamayarak.
"Evet,hanımefendi çok yakında eşim olacaksın"
Ayşe sevdiği adamın yanağına kısa bir buse kondurup"Evet,beyefendi çok yakında eşim olacaksın"
GÜNÜMÜZ
Ayşe gözünden akan bir damla yaşla uyandı.1 yıldır gözünde bir damla yaşla uyanıyordu.Her gün Okanla olan o güzel anılarla güne başlıyor daha sonra gerçeğe uyanıyordu.Okan onu hiçbir şey demeden sessizce terk etmişti.
Bazen bu kadar canının acımasının tek sebebini aklındaki tek bir soruya cevap alamadığından kaynaklandığını hissediyordu.
Neden?Neden her şey iyiyken beni terk ettin?Beni sevmekten bir anda mı vazgeçtin yoksa sesimi bile duymaktan bu kadar mı iğrendin?
Kafasındaki sorulara cevap ararken salondaki tahta gıcırdamasıyla bir anda irkilen Ayşe korkuyla yatağından kalktı ve eline ilk geçeni alıp sessiz ve dikkatli bir şekilde odanın kapısını açıp dışarıya adım attığında telefonla konuşan valizli bir kız gördü.
Kız hırsıza benzemediğinden eline aldığı vazoyu arkasına saklayarak kıza yaklaştı ve tedirgin bir ses tonuyla."Merhaba"
Telefonda konuşan kız kısa bir duraksamadan sonra Ayşe'ye döndü ve cıvıl cıvıl bir ses tonuyla."Merhaba canım sen Ayşe olmasın Nermin halanın yeğeni.Ben de Aslı senin yeni ev arakadaşın"
Ayşe memnun olduğunu belli etmek için belli belirsiz bir gülümsemeyle kıza elini uzattığı an yeni ev arkadaşı tarafından sıcak bir kucaklamayla sarmalandı.
Yeni ev arkadaşı tarafından sıcacık bir kucaklamayla sarmalanan Ayşe yaşadığı şaşkınlıktan dolayı duraksadığından elleri havada kaldı.
Ayşe'nin kendisine sarılmadığını anlayan Aslı geri çekildi ve mahçup bir ifadeyle."Kusura bakma canım benim tepkilerim biraz abartılı olabiliyor"
Kızın mahçup ifadesi karşısında üzülen Ayşe yaptığı hatayı düzeltmek için "Önemli değil Aslı bu ara kötü bir dönemden geçiyorum da"diye itirafta bulundu.
Aslı,Nermin Hala'nın anlattıklarını anımsadı.Yeğeninin yeni bir başlangıç yapmak için İstanbul'a taşındığından bu süreçte yeğenine yardımcı olmasını rica etmişti.Aslı ise Nermin halayı kendi halası gibi sevdiğinden ricasını memnuniyetle kabul etmişti.
Aslı,yeni ev arkadaşını üzmemek için konuyu değiştirip yine cıvıl cıvıl bir sesle."İlk haftadan okula gitmeyi düşünmüyorsun değil mi?"
"Aslında birkaç evrak teslim etmek için okula uğramam gerek"
"O zaman önce senin evrak işlerini halledelim daha sonra da sana şöyle güzel bir İstanbul turu attıralım"
Ayşe'nin niyeti aslında okula uğradıktan sonra eve gelip bütün günü yatakta geçirmeye karar vermişti ama içindeki ses "Sen buraya yeni bir başlangıç yapmaya karar verdin ve bunu yatakta yatarak sağlayamazsın"
Ayşe içindeki sese sığınarak"Tamam"dedi.
Aslı aldığı cevapla beraber ışıl ışıl gülümsedi ve"Anlaştık o zaman"dedi.
Gözlerini Aslı'nın ışıl ışıl gülümsemesinden alamadı.O da böyle gülümsemek mutlu olmak istiyordu.
Aslı bavulunu yerleştirirken Ayşe ikisi için çay demledi ve halasının doldurduğunu tahmin ettiği buzdolabından kahvaltılık malzemeler çıkardı.
Ekmek için dolapları karıştırırken elinde pastahaneden alınmış bir poşetle karşısında belirdi ve"İstanbul'un en güzel pastahanesinden"
"Teşekkür ederim"dedi minnettar bir gülümsemeyle Ayşe.
"Bak seninle bir anlaşma yapalım mı?"diye sordu Aslı deminki ifadesinin aksine ciddi bir suratla.
"Anlaşmamı mı?"diye sordu Ayşe biraz şaşkın biraz da meraklı bir ses tonuyla.
"Evet,bak biz en az 1 yıl bu evde yaşayacağız o yüzden lütfen her yaptığıma teşekkür etmene gerek yok"
Ayşe,Aslı'nın bu tavrı karşısında gülumsemeden edemedi.1 yıldır muhabbet ederken yanında rahat olduğu tek kişi Aslıydı.
Aslı ona acıyan gözlerle bakmıyor,sürekli Okan hakkında sorular sorup canını yakmıyordu.
Ayşe'nin yine kendi dünyasına daldığını fark eden Aslı"Anlaştık mı?"diye sorup elini uzattı.
Ayşe kendisine uzatılan eli memnuniyetle sıkıp yıllar sonra ilk defa neşeli bir sesle"Anlaştık"dedi.
Güzel bir kahvaltıdan sonra okula uğrayan Ayşe ve Aslı okuldaki işlerini hallettikten sonra Aslı'nın rehberliğinde İstanbul turuna çıkmışlardı.
İlk önce okulun 1 km uzaklıktaki kız kulesine uğradılar.
Kız kulesine oturdukları banktan izleyen Ayşe denizin kokusunu içine çekti ve 1 yıl sonra ilk defa yaşadığını hissetti.
"Fırtınalı bir gecede" diye söze başladı Aslı bu hikayeyi nişanlısından ilk dinlediğinde nişanlısına sıkıca sarılmış ve "Sakin beni bırakma"demişti.
Ev arkadaşının dikkatlice kendisini dinlediğini fark eden Aslı hikayeye devam etti.
"Leondros kulede ışık yandığını görünce, sevgilisi Hero'nun kendisini çağırdığını düşünür ve denize atlar. Oysaki bu kez ışığı yakan Hero değil, aşıkların her gece gizlice buluştuğunu anlayan bir başkasıdır ve ışığı söndürüverir. Leondros, Boğazın dalgalarına gömülür; bunun acısına dayanamayan Hero ise kuleden atlayarak hayatına son verir. Efsanenin sonunda aşıklar adına kulenin olduğu yere bir deniz feneri yapılır. "
Hikayeyi dinleyen Ayşe'nin aklına Okam geldi.1 yıldır ondan haber alamıyordu.O da Leondros gibi ölmüş müydü yoksa başka bir kadına mı gitmişti.
Aklında yine o uğursuz düşüncelerin hakim olmasıyla korkan Ayşe"Gidebilir miyiz?"diye sordu.
Ev arkadaşının gözlerindeki acıdan yanlış bir konuya girdiğini anlayan Aslı."Ben özür dilerim seni kırmak istememiştim"
"Ne olur!"dedi Ayşe"Gidebilir miyiz?"
"Tabiiki"dedi Aslı ve uzaklaşan ev arkadaşının arkasından koşarak yetişmeye çalıştı.
Eve gelen Ayşe kendini odaya kapattı ve yastığına sarılıp akşama kadar hüngür hüngür ağladı.
Aslı birkaç kere odaya gelip onu teselli etmeye çalıştı ama Ayşe nazikçe odadan çıkmasını rica etmişti.
Geri kalan bir haftayı ise Aslı'nın zorlamasıyla okul dışında birkaç kez cafeye uğramıştı.
Pazartesi günü Aslı yüzünde farklı bir ifadeyle güne başlamış Ayşe her ne kadar "Bir şey oldu mu?"diye sorsada Aslı"Hiç"diyordu.
Taki son dersten çıkıp eve gidecekken Aslı bombayı patlatmıştı."Nişanlımın okuduğu fakülteye gitmem lazım benimle gelir misin?"
Arkadaşının parmağındaki yüzüğü yeni fark eden Ayşe tebrik etmek için geç kaldığı arkadaşını mutsuz etmemek için ağzını açacağı sırada Aslı bir öğretmen edasıyla."İtiraz kabul etmiyoruz"deyip Ayşe'nin kolundan tutup tabiri caizse zorla götürmüştü.
Aslıyla beraber işletme fakültesinin kantinine girdiğinde bir sürü yabancı gözün kendisine meraklı gözlerle bakmasından çekinen Ayşe eğer Aslı elini sımsıkı tutmuş olmasaydı burayı terk ederdi.
Aslı tanıdık birini görmenin verdiği sevinçle gözleri ışıyarak Ayşe'yi çekiştirerek kantindeki ortanca masaya doğru hamle yaptı.
Ortanca masada oturan esmer çocuk onları görünce ayağa kalkıp onları selamlamıştı.
"Ayşe bu Oğuz kendisi benim nişanlımın en yakın arkadaşıdır"
Oğuz,Ayşe'yi kafasıyla kısaca selamladıktan dikkatini tekrardan Aslı'ya vermişti.
Aslı'nın sesinden bu Oğuz denilen çocukla samimi olduklarını anlayan Ayşe sessiz bir şekilde konuşmalarını dinliyordu.Bir ara Aslı muhabbete Ayşe'yi dahil etmek istemişti ama Ayşe kısa bir cümleyle konuyu kapatmıştı.
Biraz sonra en az Ayşe kadar neşeli bir çocuk yanlarına yaklaşıp Oğuz'un sırtına vurup şakacı bir ses tonuyla.
"Beni daha memleketinden yeni gelmiş sevgilime mi şikayet ediyorsun?"
"Evet"dedi Oğuz yılgın bir ses tonuyla"Beni ne kadar bıktırdığıni anlatıyordum yengeme"
"Semih"dedi Aslı iki arkadaşın birbiriyle ugraşmalarını bitirmesini bekledikten sonra"Seni çok özledim"diyerek kendini nişanlısının kollarına bıraktı.
İkisinin bu halleri Ayşe'ye Okanla olan anılarını hatırlatmış ve bu da Ayşe'yi mahzunlaşmıştı ama yine de bu anı mahvetmek istemediğinden yüzüne oturmasa da bir gülümseme kondurmuştu.
"Semih bu yeni ev arkadaşım Ayşe bu da benim nişanlım Semih"
Semih denilen çocuk aynı arkadaşı gibi Ayşe'yi başıyla selamlayıp" Tanıştığımıza memnun oldum Ayşe"dedi.
"Ben de tanıştığımıza memnun oldum Semih"
Nişanlısının kollarından ayrılmadan yarı şakacı yarı minnettarlık dolu bir sesle"Ben yokken bu kıvırcığa sahip çıktığın için teşekkürler"dedi.
Oğuz gözlerinin içi gülerek"Her zaman yenge"dediğinden Semih, Oğuz'un omzuna vurup alınmış bir ses tonuyla "Sen onun arkadaşı mısın yoksa benim mi?"diye sordu.
"Tabiiki de yengemin"dedi Oğuz, Semihle uğraşmayı sürdürürek
"Bunu sakın unutma Semih efendi"dedi Aslı,Oğuz'u desteklercesine.
"Merak etme en yakın arkadaşın unutturmuyor"dedi ve Oğuz'a düşmanca bakışlar atmaya çalıştı.
Oğuz ise arkadaşlarının kahkasına erkekçe bir kahkaha koyuvermişti.
1 yıldır varlığını hissetmediği kalbi bu gözleriyle gülen adamın kahkasıyla tekrardan karıncalanmaya başlamıştı.
Nişanlısının yanındaki sandalyeye kurulan Aslı,yüzü kızaran arkadaşına dönüp endişeli bir sesle"Canım iyi misin?"diye sordu.
"İyiyim"dedi Oğuz'un tarafına bakmamaya çalışarak"Sadece çok sıcak"
Oğuz,ilgisiz bir halde yanlarından kalkınca Ayşe kendine itiraf etmezse de üzülmüştü.
Biraz sonra Oğuz elinde soğuk su şişesiyle gelmiş ve Ayşe'ye uzatıp"İçin lütfen az da olsa sizi rahatlatır"dedi.
Oğuz'un bu minik jestler daha da kızaran Ayşe"Te-Teşekkür ederim"
"Önemli değil"dedi Oğuz sanki biraz önce ona su almak için ayağa kalkan o değilmişçesine ilgisiz bir ses tonuyla.
Çocuğun ilgisiz tavrı karşısında kendine itiraf edemesede hayalkırıklığına uğrayan Ayşe masadaki sohbete dinlemeye çalışsada gözlerinin sürekli Oğuz denilen çocuğa kaymasına engel olamıyordu.
Oğuz sanki onun bakışlarını fark etmiş gibi bir süreliğine bakışlarını Ayşe'ye dikip incelemeye başladı.
Bu bakışlar Ayşe'yi rahatsız etmek yerine kalbinin artış hızını artırmış ve yüzünün daha da kızarmasına yol açmıştı.
Arkadaşı adına endişelenen Aslı"Canım iyi misin?"diye sordu.
"İyiyim"dedi Ayşe ama Oğuz'un bakışlarını üzerinde hisseden nefes almakta zorlandı ve"B-ben hava alsam iyi olacak"dedi ve kaçarak kantinden uzaklaştı.
Kendini kantinden dışarı atan Ayşe serin havanın tadını çıkardı ve aptal kalbine sertçe vurarak"Yapma Ayşe yapma bir daha seversen dayanamazsın"
Uzun bir süre dışarıda oturan Ayşe kendini izleyen bir çift kahverengi gözden habersizdi.
- Writer
