Delightful Agony

4. August 7, 2016 [Foreshadowing]

Red's Point of View

August 7, 2016. That's really the worst day that happened in my life. Nakipaghiwalay si Katia sa akin. Hindi ko parin alam kung anong problema.  But it doesn't bother me at all. Iniisip ko na lang na maybe I was destined to forever fall in love with people I couldn't have. Maybe there's a whole assortment of impossible people waiting for me to find them. Waiting to make me feel the same impossibility over and over again.

Lagi niya akong iniiwasan. Pinupuntahan ko siya palagi sa clasroom niya pero ni minsan hindi siya lumabas para pag usapan ang mga nangyayari.

It's been five days since she's avoiding me. Maybe I really should give up. Maybe I should accept the fact that we maybe don't belong to each other. Sadly, this is the worst gift that I've received.

" Happy birthday bro! "

" Salamat Pare! "

" Chill Pre! Chillax! Enjoy your day! Birthday mo tapos ganyan itsura mo? Ngiti naman diyan! "

Pagkumbinsi sa akin ni JC.

" Paano si Kathrina? Saglit, tingnan ko lang siya sa classroom niya "

Paalis na sana ako ng bigla akong pinigilan nina Reuel, Mark, at Jake. Sila ang mga kaibigan ko sa ibang section. The good thing about friends is that they will not leave you and they are always there even in the worst.

" Red! Wala na siya dun! Nakita ko siya kaninang papalabas na ng school. " 

Sabi nila. Huminga lang ako ng malalim. Hayyy! Gusto ko lang naman siya makita kahit sa huling pagkakatao lang. 

" Wag ka masyadong umasa Red. Masasaktan ka lang. "

Huminga ulit ako ng malalim. Haayy! Tama naman sila. Kailangan ko na talagang kalimutan siya. Ako lang naman kasi ang kawawa, ako lang nag nasasaktan sa sarili kong sugat.

Letting go does not mean you stop caring. It means you stop trying to force others to. I hope she's happy now.

Katia's Point of View

Iniiwasan ko si Red sa dalawang rason. Una, dahil birthday niya ngayon, gusto ko siyang surpresahin sa bahay nila. Kunwari lang talaga wala akong kaalam-alam sa birthday niya pero ang totoo, naghanda talaga ako at gusto ko siyang supresahin pagdating niya dito sa bahay nila.

Pangalawa, dahil ayoko siyang masaktan. Gusto ko munang ayusin ang sarili ko bago ako bumalik sa kaniya. Gusto ko munang kalimutan si Jay in order to love him with all my heart. At ngayon, I already decided to follow my heart. 

I look at the clock. It's already 6:00 pm. Nasaan na kaya yun? Bat antagal naman niya atang umuwi? Madilim na oh! 

" Nandito na siya Katia! Nandito na! Daliii!! Tago bilis!!! "

Sigaw ni Ate Christy na asawa ng kuya niya.

Umalis naman agad si Ate Christy at ibang mga tao dito sa bahay nila. Ako lang ang natira. Nagtago ako malapit sa kusina. Sa tingin ko alam na ni Red na nandito ako. Sumilip ako sa may bandang pinto at nakita kong tumingin siya sa bandang ito. Oh! s**t! Papunta siya dito!

Eto na! Eto na!

" BOOOOHHHHHH!! "

Nagulat naman siya.

" HAHAHAHHA. Tingnan mo yung sarili mo! HAHAHHAH! Kung nakikita mo lang reaksyon mo HAHHA! Ampangeett mo magulat! HAHHAHA. "

Ngumiti lang siya sakin habang pasimple ding tumatawa. Huminto ako saglit. Tinitigan ko siya at ganun din ang ginawa niya. Pffffttt. HAHHAHAH! Di ako makaget over sa muka niya kanina HAHHA. Tumawa ako ulit.

" HAHAHHAHAHA. Sorry! I just can't help it! HAHAHAHHA! "

He kissed me. What the f**k! I'm stunned. I can't feel my body. What the heck!

" Now you can help it. "

Nararamdaman kong namumula ako. Shiitt! Bakit ang dali-dali sa kaniyang papulahin ako? Tumingin lang siya sakin habang nakangiti at pasimple naman akong umiiwas sa malalagkit na titig niya. Binago ko ang ihip ng hangin.

" Happy Birthday Banchut! "

Tinitigan niya ako ng masama. I just chuckled. Ayaw niya talaga ng tinatawag ko siya sa masamang palayaw na binigay ko sa kaniya. 

" Oo na! Fine! HAHAH. Happy birthday, Babe. "

Ngumiti siya. Hanggang sa magsalubong ang aming mga labi. We kiss each other softly. Then it begins to become wild.

_______________________________________________________________________________________________

That's the day when I opened my heart again. The day when I decided to forget all of the memories in the past and begin to make another one with Red.

It is because sometimes the door closes on a relationship, not because we failed but because something bigger than us says this no longer fits our life. So, I lock the door, shed my tear, turn around and look for the new door that's opened. It's a sign that I'm no longer that person I were, it's time to open my heart again and step in the open door. And that door is in Red's arm. And I will not let it close without getting into it.

______________________________________________________________________________________________

" Red, asan na ba tayo? Alam mo ba tong lugar na ito? "

Kanina pa ako nanenerbyos. Bakit kasi dito pa kami nagpunta? Naligaw tuloy kami. Abah! Siraulo ang loko! Tinawanan ba naman ako. Saglit nga! 

" Ano namang nakakatawa ha? "

Syempre gusto ko pa ring umuwi noh? Ayokong maligaw dito! Tinawanan niya ulit ako.

" Ah! Gusto mo ng lokohan ha? Gusto mong tumawa ha! Sege, ganun pala ha? "

Syempre, ginamit ko ang kahinaan niya. Kiniliti ko siya ng kinilit sa kaniyang tagiliran. Iniwasan naman niya ang kamay ko at biglang tumakbo papalayo sa akin. 

"  HAHAHHA! Siraulo ka! Tama na! "

At nasiraulo pa.

" Bakit ka kasi tumatawang lintik ka?! HAHHA! "

Huminto ako, kunwari nagtatampo.

" I just can't resist seeing you blushing because of nervousness. You're so cute when you do that. "

" Anong gusto mong gawin ko? Giggled because of nervousness? Nagiisip ka ghorl!! "

Inerapan ko lang siya habang pasimpleng tumatawa. Bakit ba kasi lagi niyang ginawa to? He always makes me positive whenever I want to give up. I really love him when he does that.

Naglakad ako papalayo sa kaniya at sinundan naman niya ako. Bigla niyang hinablot yung kamay ko.

" Ano nanaman? "

Tanong ko.

" I think your hand looks heavy. "

Tumingin ako sa kamay ko habang iniisip kung anong kalintikan nanaman ang sinasabi nitong siraulong to.

" Ano? What do you mean heavy? "

Tapos hinablot ulit niya yung kamay ko habang sinasabing... "Would you like me to hold it for you?"

Itinulak ko nga. Baliw ba siya? At nakuha pa talaga niyang magpunchline sa gitna ng katangahan namin? Ni hindi nga namin alam kung nasaan kami! Pasimple lang akong tumawa.

Hinahanap pa rin namin ang daan pauwi ng bigla akong nakaramdam ng kakaiba. 

" Red?! "

I gently call him.

" Hmm? "

" Kain tayo! Ako gutom. "

Feeling bata kong paliwanag. Tumingin lang naman siya sa akin ng masama. 

" GUTOM NGA AKO RED! "

Sigaw ko.

" HAHAHA! Okay! Okay! "

Susunod din naman pala, pinatagal pa. Pffftt.

Lumakad lang kami hanggang sa makakita kami ng restaurant.

Umupo na lang ako at ready ng umorder ng bigla siyang nahulog sa upuan. Agad ko naman siyang pinuntahan at tinulongang tumaya. Tatanga-tanga nanaman boypren ko!

" Hoyy? Ayos ka lang? Anong nangyare? "

Nag-aalala kong tanong.

" Was that an earthquake? "

Earthquake? Ni hindi ko nga naramdamang nagyanig ang lupa. Hala! Baka na engkanto na jowa ko! HAHHA! Raulo ka Kathrina? Tumigil ka nga!

" Was that an earthquake? Or did you just rock my world? "

AYYY! LINTIK NAMAN! 

Hinampas ko nga yung kamay niya. Nagkaka nerbyos-nerbyos ako dito kung anong engkanto na sumapi sa knaiya tapos punchline lang pala?

" Arayy ko naman! "

Hindi na lang ako nagsalita. Wag niya akong sisimulan kapag gutom ako! TSSSS....

Maya-maya rin ang dumating na ang pagkaing inorder namin. Tahimik lang naman akong kumain. Ayoko siyang kausapin. Gutom ako!

Tumingin kami sa isa't isa. Magsasalita na sana siya ng bigla ko siyang pinigilan. Alam ko na sasabihin niyan. 

" Don't you dare open that filthy mouth of yours! " 

His mouth stocked and still wide open. 

" Damn! You're so gorgeous you made me forget what my pick up line was. "

Binato ko nga ng fries sa muka! HAHAHA! Hindi talaga ito titigil. Masakit na kaya pisngi ko! 

Maya-maya din ay kinuha niya ang cellphone niya sa kaniyang bulsa. 

" Picture tayo. "

Lumapit siya sa akin para mag picture.

" There, I can now show Santa what I want for Christmas. "