-DURU
Annemlerin bir an önce eve gelmesini dört gözle beklerken surekli elim kalbimdeydi. Nefesim daralıyordu, canım o kadar çok sıkılıyordu ki evde bir an bile durmak istemiyordum. Boş durdukça aklıma Yusuf hocanın söylediği şeyler geliyordu. Ustelik onun benim aklımda ne işi vardı ki? Bu durum git gide beni endişelendiriyordu. O benim öğretmenimdi ve artık bu kadarı çok fazlaydı...
Bir hışımla kalktım oturduğum yerden. Sonra dolabımı açtım. Bugun biraz değişik şeyler giyip dışarıya çıkmk istiyordum. Ne yapmak istediğime henuz karar vermemiştim ama lunaparka gidebilirdim.
Saçlarımı açtım, sarı papatyalı elbisemi giydim ve biraz makyaj yaptım. Her ne kadar bunu çok beceremesem de. Hoş olduğuma emindim. Bazen insana değişiklik çok iyi gelirdi. Yanıma da çantamı aldım ve evden çıktım. Ha
