Bölüm 1
1071 Words
Selam ben Nazlı buda benim hayattımdan bir parça…
“Yok ben günlük yazmayada böyle başlanmazki sanki hayatım kitap olucaz offf”
Masada oturmuş defter bana ben deftere bakarıyordum resmen
“Off be derin senin yüzünden giriştim şu işe ben ne anlarım yahu”
Camdan ses gelince masadan kalkıp camı açtım
“Ne var”
“ kızım nerde senin o telefonun arıyorum açmıyorsun”
“Ne bilem başıma sardığın şeyle ugrasırken görmedim”
“Deli kalk hadi gizem aradı çok insan gelmiş yardım edin diyo”
“Hee tamam bekle geliyorum “
Camı kapatıp içeri girdim hava sıcaktı bi şort ve tişört giydim belimede gömlek baglayınca tamamdir odadan cıkıp mutfaga indim
“ anni ben gizemin yanına gidiyorum yardım ediyim azcık”
“Tamam kızım dikkatli olun”
Spor ayakkabılarımıda giyip kapıdan cıkıp arkadasımın yanına gittim hemen sarıldım
“Özledim seni değişik”
“Bende seni”
Sanki aylardı görmüyordül birbirimizi daha dün bizdeyidi
“Ama benim karnım aç bişey yiyip gidelim”
“Olur abimin dükkana gidelim şuan çok kalabalık değildir yeriz gideriz”
Derinin dediği şeyle bian durdum bariş herkesin zoruyla bariş abi bazen hayaller kurdugum ama hep yarım kalan hayallerim vardı benim derin koluma girince mecbur gitmiştim şimdi bişey desem kırk tane soru sorucaktı bana dükkana gelince üstüme baktık keşke elbise falan giyseydim makyaj falan düşüncelerimden kapınun sessiyle çıktım etrafa baktım şöyle yoktu hiçbiryerde odasınsa sanırım derinin yanında yürüyordum caktırmadan etrafıma bakıyordum şuanlık sorun yoktu barışın odasına yakın olan hep oturdugumuz masaya oturduk gelen menuye baktım şöyle resmen heyecandan iştahim gitmişti gelen yemegime odaklanmış yerken açılan kapıyla kafam o tarafa döndü dönmez olaydı bariş ve yanında bir kadın vardı kalmıştım öyle bariş bizi görünce o kadınla yanımıza geldi derin kalkınca bende mecbur kalktım yüzüme yerleştirdiğim sahte gülümseme ile baktım onlara hani olurya bogazınızda bişey vardı yutamazsınız benim şuan sanki bogazımdan bir lav asagı akıyordu öyle yanıyordu içim
“Hoşgeldinz “
“ hoşbulduk abi”
“Hoşbulduk barış abii”
Barış derini kolunun altına alınca onlara baktım benide alsaya böyle hayaller hayaller işte
“Yemek yemegemi geldiniz sonra napıcaksınz yoksa işe mi geldin küçük hanım”
“Yok ben bugun izinliyim abi gizem aradı yardım lazım gelin diye ee bizimki açım değince gelip yiyıp gidelim dedik”
Bariş bian bana baktı hep baksaya
“ iyi yapmışımız abim unuttum bu hanım buket hanım işe geline hesaplara bakarsın bıraktım bi cafe için “
Derin ellini uzatmıştı hemen hain arkadaş
“Derin “
“Buket memnun oldum”
“Bende nazlı “
“Buket memnun oldum”
Derin abisinin kolunun altından cıkıp koluma girdi
“Doyduysan gidelim gizem bizi kesicek”
Zaten gitmişti iştahım
“Doydum gidelim”
Çantamı almıştım hemen masadan barış’ın sessini duydum
“Ee azcık bişey yemişin “
Bian ona bakınca dediği şeyi yanlış mı anladım ben şuan
“Efendim bariş abi”
“Şey yani yemişiniz decektim şey oldu”
“Hee yok doydum hayırlı işler”
“Sizde dikkatli olun”
Derinin koluna girmiş öyle yürüyorduk zaten dükkanda yakındı içimdeli ateş sönmüyordu ama belli etmemem lazımdı dükkana girerken yuktumdum gülümseme yerleştirdim yüzüme hemen kimse anlamamalıydı
“Biz geldik”
“Sonunda be kızım “
“Tamam yahu napalım biz”
“Nazlım sen maşa yaparmısın
Derin sende fön canım”
“Bizde “
Kaç saat geçti bilmiyordum ama kolum kopmuştı resmen bitmiyordı düğün insanı bitmiyordu bu nedir yahu
“Piştt”
“Hııı “
“Sanırım kolum yok”
“Benimdeeee”
Bian yanlışlıkla soğuk sandığım masanın üstündeki maşayı elime aldım ve ondan sonra dükkanda benim çığlığım duyuldu derin elimdeki bırakıp yanıma geldi. Ben elimdeki masayı fırlattıp yere çöktüm
“Canım ne oldu”
Derin elime göründe ne yapıcagını sasırdı kızlar heme buz getirdi ama ben aglamaktan başka bişey yapmıyordum çok canım yanıyordu şuan derin ve gizem yanımda ellime buz tutuyorlardı ama sanki daha çok yanıyordu ellimde ateş cıkıyordu şuan kapı bianda açılında kapıya baktım gözlerimden yaşlarda. Ben yanlış mı gördüm barış mı gelmişti derini cekip yanıma çöktü ellime baktı hemen gözleri beni buldu
“Derin al eşyalarınızı yürüyün”
Sırtımdan destek olup kalkmamı sagladı acıdan aglıyordum sadece konuşamıyordım bile
“ çok acıyor biliyorum ama biraz dayan hastaneye gidicez geçiçek tamam mı”
Sadece başımı salladım derin gelince arkaya oturduk hemen derin ellime buz tutmaya devam ediyordu hala ama kabarcık olmuştu resmen barış hastanenin önünde durumca kapıyı açıp yine destek oldu bana acı cekerken bile resmen heyecanlanıyordum manyaktım beni hemen bir odaya almişlardı derin ve barıştı yanımdaydı ve ben korkuyordum doktor gelince daha çok korkmuştum sedyeye yapişmıştım resmen
“Merhaba nazlı hanım dimi”
“Evett”
“Şimdi ellinize bakalım “
Zorla ellimi uzatmıştım hala çok canım yanıyordu iyice baktıktan sonra arkasında bir sürü ilaç çikarmaya başladı napıcaktı o kadar ilaçla
“Bi ilaça alerjiniz varmi”
Ben tam söylucekken barış’ın sessiyle sustum
“Penisiline sadece”
Nasıl biliyordı bunu derin biliyordu sadece bide ailem
Doktor kafasını sallayım ellimi tuttup masanın üstüne koydu ellline cımbız gibi bişey alınca korkudan ellimi hemen çekmiştim
“Napıcaksınız onunla”
“Nazlı hanım temizleyip sarıcam sorun yok biraz acıcak ama çok değil hareket ederseniz daha çok acır şimdi elinizi uzatın lütfen”
Deriyi temizlicelti benim derimi olmaz di
“Yok ben vazgeçtim böyle kalsın verin imza atıyım gidelim biz”
Sedyeden kalkarken bariş beni sedyeye geri oturdu ellimi uzattı
“Bariş abi gidelim”
“Sorun yok mikrop kapar böyle çok az acıcak hadi”
Gözlerim dolmuştu yine derinde yanıma gelip ellimi tuttu hemen derin bir nefes alıp kafamı barışın gögüsüne koydum ellime bakamıyordum ama hissediyorsum ve çok acıyordı
“Acıyor”
“Şştt çok az kaldı”
Kafamı daha çok gömdüm kalbi ne kadar hızlı atıyordı doktorun sessini duyana kadar orda durudö sonsuza kadar kalırdı. Orda
“Evet nazlı hanim reçeteniz kremlerini dikkatli kulanın her gün temizleyin ve 1 saat açık bırakın”
“Teşekkür ederim”
Derinin koluna girip arabaya dogru yürüdük
“Nasılsın canım”
“Daha iyiym biraz agrım var ama geçet samırım”
“Hemen geçsin kuzum “
Barış hiç konuşmuyordu arabaya bindik yine kafamı derinin omzuna koymuştım resmen yormuştu beni hastane araba bianda durunca barışa baktım
“Ne oldu abi”
“ bekleyin ilaçları alıp gelicem”
“Şey babam alırdı”
Bişey demedi sadce bakıp arabadan indi bende arkasından baktım
“Canım bişey soruncam”
“Sor canım”
“Barış abi benim alerjimi nerden biliyor”
“Bilmem bende sasirdim bianda söyleyince”
Tam başka bişey dicekken sustum barış ilaçları koltuga bırakıp gözlüklerini taktı bir kere arkaya bakıp arabayı çaliştirdi
Nerden ögrenmişti ki bunu…
- Writer
