Ece, mesajı gördüğünde yüzü düşmüştü ama belli etmemeye çalışarak kahvaltısına devam etti. Serkan ise tezgâhtan son kahvaltılıkları getirip sandalyesine oturdu. Ece’nin ifadesindeki değişikliği fark ettiğinde, bir şeylerin ters gittiğini hemen anladı.
Ne oldu? Bir şey mi yaptım? Yoksa dün gece fazla mı ileri gittim? Kahvaltıyı mı beğenmedi?
Aklında binlerce soru dolaşıyordu. Dayanamadı ve elini uzatarak Ece’nin elini tuttu, başını hafifçe eğdi.
"Bitanem, bilmeden bir şey mi yaptım? Lütfen söyle."
Ece omzunu silkerek zoraki bir gülümsemeyle başını iki yana salladı.
"Yok bir şey aşkım, iyiyim. Hadi kahvaltımızı yapalım."
Ama Serkan, onun sahte gülümsemesini fark ediyordu.
"Ece, lütfen... Bir şey olduğunu biliyorum. Söylemezsen daha çok korkarım."
Ece, kaçamayacağını anlayarak burnuyl
