Gecenin sonunda Serkan ve Ece otele doğru yürürken hava serinlemiş, yıldızlar ovanın üzerinde inci gibi parıldamaya başlamıştı. Ece, çoktan çakırkeyif olmuştu; gözlerini gökyüzüne dikmiş, yıldızları saymaya çalışıyordu. Serkan, beline kollarını doladı, gülümseyerek başını iki yana salladı.
“Ahh be güzellik, cidden sapıtıyormuşsun ya.”
Ece kıkırdayarak, sesi titrek ama neşeli bir tonda cevap verdi:
“Eveeet, dedim ya sana, inanmadın, hıhıhı.”
Serkan gözlerini devirerek hafifçe sıkıştırdı onu.
“İyi, odaya kadar sabret de sonra sızarsın, ayyaş seni.”
Ece yalpalayarak ona doğru adım attı, gözleri etrafı tarıyordu. Kimsenin olmadığından emin olduktan sonra fısıldıyormuş gibi bir edayla konuştu. Ama, sandığından çok daha yüksek bir sesle, sersem bir ifadeyle bağırmıştı:
“Peki, sevişecekmiy
