Ece, üzerini hızlıca giyerken elleri titriyor, ceketini neredeyse zorla sırtına geçirmişti. Serkan, hızla üzerini değiştirirken cüzdanını ve araç anahtarını alıp, hemen çıkmak için harekete geçti. Ece'nin telaşını fark eden Serkan, ona bir an olsun gözlerini ayırmadı. Hızla evden çıktılar, Ece'nin adımları aceleci, kalbi ise hızla çarpıyordu.
Serkan arabayı hızla çalıştırıp, “Hangi hastaneymiş, bitanem?” diye sordu ama Ece'nin donmuş yüzü cevap vermekte zorlanıyordu. "Şehir hastanesiymiş," diye zar zor mırıldandı Ece, sesi boğuk ve endişeliydi.
Hastaneye geldiklerinde Serkan hemen arabayı park etmeye yöneldi. “Ben aracı park edeyim, sen in, gelirim yanına,” dedi ve Ece başıyla onayladı. Ece, acil kapısına doğru ilerledi. Adımları hızlanmış, sanki her an düşecek gibi bir hal almıştı ama n
