01

1261 Words
สารนิโคตินของมวนบุหรี่ที่คาบอยู่บริเวณริมฝีปากหยักไม่ได้ทำให้บุคคลที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงสักซึ่งหลายคนนึกกลัวเกิดความรำคาญใจในกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์เลยสักนิด กลับกันความตั้งใจจดจ้องของเขาบวกกับความหอมหวานเฉพาะตัวที่ลอยอยู่ในตอนนี้ห้องคับแคบแห่งนี้นั้นช่างเป็นเสน่ห์เหลือล้นที่ใครหลายคนอยากจะครอบครอง รวมไปถึงเธอเองก็ด้วย “หน้าผมมีอะไรติด” ‘เขียนฝัน’ ที่นั่งเอนหลังสบาย ๆ อยู่ใช้มือเรียวเท้ายันไปกับเตียงสักหัวเราะขบขันออกมาเล็กน้อยราวกับว่ากำลังถูกใจประโยคของเขานักหนา เข้าใจไม่ผิด หญิงสาวลงทุนจองคิวนานเป็นเดือน ๆ เพื่อมาสักมินิมอลกับชายหนุ่มเพียงแค่ไม่กี่ตัวอักษร ทว่าความคุ้มค่ามันก็คงจะอยู่ตรงที่เธอนั้นสามารถมองเขาทำงานได้อย่างตั้งใจกับเข็มสักซึ่งใช้ถนัดมือแบบทุกท่วงท่าในระยะประชิด เขาเจาะจิวที่ใบหูอยู่หลายตำแหน่ง ไล่ลงมาที่ข้างลำคอหนานั้นมีตัวอักษรเป็นชื่อของเจ้าตัวอยู่ในขนาดที่ไม่ใหญ่มาก ลอนหน้าท้องที่เปิดเผยต่อสายตาตอนนี้ก็สมส่วนเข้ากับรูปร่างได้เป็นอย่างดี ไม่รู้ว่าพวกช่างสักเขาขี้ร้อนจนต้องถอดเสื้อโชว์ สวมใส่แค่ถุงมือนั่งลงเข็มให้ลูกค้าแบบนี้ทุกคนหรือว่าแค่เขาตั้งใจอ่อยเธออยู่กันแน่ แต่โดยรวมแล้วเขียนฝันก็ประทับใจมากทีเดียว ก็เพราะเธออุตส่าห์นับวันรอเขาขนาดนี้ เนื่องจากสถานะของ Friend with benefits นั้น เจอกันได้แค่ตอนที่ต่างฝ่ายต่างต้องการกันและกัน ถูกแล้ว เธอกับเขามีความสัมพันธ์ดังกล่าวกันอยู่ แน่นอนว่าช่วงแรก ๆ ที่เขียนฝันเลือกเป็นพาร์ทเนอร์ทางกายกับหนุ่มหล่อตรงหน้าซึ่งมีดีกรีเป็นถึงหลานชายอธิการบดีและฮอตในหมู่ของสาว ๆ ซึ่งเรียกได้ว่าแค่เขาปรายตามองใครสักคน หนึ่งในนั้นก็พร้อมที่จะสยบแทบเท้า ทว่าเธอนั้นกลับไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับอีกฝ่าย ชนิดที่ว่ามองผ่าน ๆ ก็แค่ชายหนุ่มหน้าหล่อ ผิวขาว จมูกโด่งเป็นสันที่คิดว่าชาตินี้คงจะหาได้ถมเถไป หากแต่ต้องมาแพ้ราบคราบในคืนแรกที่ได้ลองอยู่ใต้ร่างเขา มันทั้งหอมหวานและดุดันในคราวเดียวกันจนผ่านมาเกือบครึ่งปีแล้วเขียนฝันก็ยังคงถอนตัวไม่ขึ้น ในหัวตอนนี้เลยคิดได้แค่ว่าจะทำอย่างไรให้ได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นของตนเองโดยสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่แค่ความฉาบฉวยอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เขาและเธอจะสามารถเลื่อนสถานะจากเซ็กซ์ที่โคตรจะเข้ากันได้ดี มาเป็นคนรู้ใจได้หรือไม่ ทุกอย่างมันก็ดูจะขึ้นอยู่กับ ‘คิร่า’ หนุ่มฮอตประจำสาขาภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีงานอดิเรกเป็นช่างสักที่คิวยาวข้ามเดือน นอกจากการเป็นคู่นอนแก้เหงาให้กันแล้วเขาก็ดูจะไม่ได้มีความสนใจอะไรเขียนฝันเป็นพิเศษเลย ป่านนี้มารดาของเธอจะทำหน้าอย่างไร ที่ลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้านกำลังมานั่งอ้าขาให้ผู้ชายสักชื่อตัวเองเอาไว้ที่ต้นขาเช่นนี้ นั่นก็เพราะเขียนฝันทราบดีว่านอกจากร่องอกอวบอิ่มที่เด้งสู้เรียวลิ้นแสนร้ายแล้ว ยังมีส่วนต้นขาด้านในที่คิร่านั้นมักจะชอบพรมจูบมันตอนที่กำลังเสือกไสเข้ามาในตัวเธออย่างร้อนแรง มันเสียวจนตอนนี้คนที่กำลังคิดเรื่อยเปื่อยอยู่เผลอยกหลังมือขึ้นปิดริมฝีปากในตอนที่เขาลงน้ำหนักของเข็มสักมากขึ้น “อ๊ะ” “รบกวนลูกค้าไม่เกร็งนะครับ ช่วยแยกเรียวขาออกให้ผมที” กระโปรงนิสิตทรงพลีทที่สั้นจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนนั้นไม่ได้ถูกปกปิดโดยผ้าคลุมหรืออะไร และอาการที่เธอแสดงออกอยู่ในตอนนี้อีกฝ่ายก็คงจะสามารถรับรู้มันได้เป็นอย่างดี แต่แล้วอย่างไรในเมื่อเขียนฝันตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก “ฝันทำคิร่าลำบากหรือเปล่าคะ ต่อให้อ้าขาออกกว้างมากว่านี้ แต่ว่ากระโปรงมันก็...” “นิดหน่อยครับ ตรงที่ลูกค้าอยากได้มันลึกเข้าไปต้นขาด้านในอยู่มากเหมือนกัน” “งั้นช่วยถอดมันออกให้หน่อยได้ไหมคะ เข็มสักของคิร่าจะได้สักฝันเข้ามาลึก ๆ สะดวก” ประโยคของหญิงสาวทำเอาเจ้าของร้านที่ตั้งใจจดจ่ออยู่กับต้นขาขาวเนียนนุ่มนั้นเงยใบหน้าคมคายขึ้นมองด้วยแววตายากเกินที่จะคาดเดา พร้อมกับยกยิ้มเล็ก ๆ ขึ้นที่มุมปากได้รูป “เธออ่อยผมอยู่เหรอคะ” ตายสนิท เป็นมัดชนมัดที่สามารถน็อกเขียนฝันได้ในครั้งเดียว “เปล่านี่คะ ฝันแค่รบกวนให้คิร่าถอดกระโปรงที่มันเกะกะออกเองนะคะ แบบนี้เรียกว่าอ่อยเหรอ ว้า ทำเรื่องไม่เป็นเรื่องไปแล้วสิ แย่เลย” หญิงสาวที่ไม่ยอมนอนลงเตียงดี ๆ แต่เลือกที่จะให้เขาสักในท่วงท่าที่เธอนั่งอยู่ด้านบนแยกเรียวขาออกให้คิร่าได้มีพื้นที่แทรกตัวเข้ามาสักให้แกว่งเท้าไปมาด้วยความชอบใจ ยามเห็นชายหนุ่มนั้นเลือกอัดสารนิโคตินเข้าปอดเป็นครั้งสุดท้ายแล้วดับมันลงที่รอง ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง โน้มตัวเข้าหาเธอจนระหว่างเรานั้นเหลือเพียงแค่อากาศกั้น มือหนาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดลูบวนอยู่บริเวณสะโพกผายจนเขียนฝันต้องช้อนตาขึ้นมอง กลายเป็นว่าตอนนี้ทำให้ริมฝีปากของเราใกล้กันเกินความจำเป็น เขาไล้มือเลื่อนลงอย่างเชื่องช้าราวกับตั้งใจทำให้คนในอ้อมแขนนั้นรู้สึกใจสั่นเล่น ๆ และมันก็เป็นเช่นนั้น เมื่อใบหน้าของเขียนฝันขึ้นสีระเรื่อให้เห็น ก่อนจะต้องยกยิ้มที่มุมปาก วาดแขนแกร่งยกร่างอรชรขึ้นพร้อมกับเกี่ยวเอากระโปรงเจ้าปัญหาออกแล้วทิ้งลงพื้นอย่างไม่นึกไยดี ตอนนี้หญิงสาวเลยเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวบางปรากฏให้เห็นพร้อมกับเสื้อนักศึกษาที่รัดรูปจนบ่งบอกได้ถึงขนาดความอวบอิ่มได้เป็นอย่างดี “อยากโดนผมเอามันก็ได้อยู่หรอกค่ะ แต่ในร้านลูกค้าก็คือลูกค้า คนสวยเข้าใจใช่ไหมคะ เพราะต่อให้มานั่งอ้าขา แก้ผ้า แล้วตรงนั้นที่เริ่มแฉะน้ำอ่อยผมอยู่ กฎยังไงมันก็เป็นกฎค่ะ” “คิร่า นายมัน...” “หรือจะให้ผมถอดแพนตี้ลูกไม้ของเธอออกด้วย ถ้าคิดว่าแน่ก็ทำ รู้ใช่ไหมว่าประตูมันไม่ได้ล็อก” “ฝันเคยกลัวหรือไงคะ” เสียงหัวเราะในลำคอเป็นตัวบ่งบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะดุเธอจริงจังตั้งแต่แรกแล้วดังขึ้น พร้อมกับการหันหลังเดินไปอีกไม่กี่ก้าวก็ถึงบานประตูเพื่อกดล็อกมันจากทางด้านใน “งั้นก็ถอดออกค่ะ แต่ให้ผมได้เห็นคนเดียวก็พอ” TBC. กี้ดดด พาคนทันกันมาป้อนใส่ปากช่วงสงกรานต์ค่ะ ยัยคนสวยดื้อมาก ฝากกดหัวใจ คอมเมนต์ เพิ่มเข้าชั้นกันด้วยนะคะ!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD