“คุณพ่อพาสามาพบใครที่โรงพยาบาลของเรากันเหรอคะ”
ปรเมศได้ยินบุตรสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัยก็อึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบคิดหาคำตอบที่ดูเข้าท่าที่สุดเพื่อไม่ให้เธอสงสัย “พอดีพ่อจะพาลูกมาพบลุงสุธีร์น่ะ จำได้ใช่ไหม ที่เป็นรองผู้อำนวยการของที่นี่น่ะ เขาบอกว่าไม่ได้เจอลูกเสียนาน พ่อก็เลยบอกว่าจะพาลูกมาหาเขาวันนี้”
“แล้วให้สาตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อมาพบคุณลุงสุธีร์วันนี้เนี่ยนะคะ!” อลิสาบ่นอุบอย่างเซ็งๆ ที่เธอถูกปลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อมาพบเพื่อนของพ่อแบบงงๆ
“วันนี้เขาเข้ามาตรวจโรงพยาบาลเราพอดี ดีเสียอีกที่มาแต่เช้าหน่อย จะได้มีเวลาคุยกันได้นานไงลูก” ปรเมศยกเหตุผลขึ้นมาเพื่อหวังให้บุตรสาวเข้าใจและคล้อยตาม
“ก็ได้ค่ะ” ร่างบางพยักหน้ารับแบบขอไปที
“อ้าว! ได้เวลาแล้ว รีบเข้าไปข้างในกันเถอะ เดี๋ยวลุงสุธีร์จะคอยนาน” ปรเมศเอามือแตะด้านหลังบุตรสาวแล้วรีบเดินนำไปยังด้านในทันที
“ทำไมวันนี้คุณพ่อดูรีบร้อน
