บทที่ 30 หลงรักกันเต็มหัวใจ

1143 Words

มัดหมี่ ทำข้าวต้มเสร็จแล้ว เธอเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้พี่ มาวินรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมามามองน้อง "เป็นยังไงบ้างคะ มีอาการปวดหัว หรือเจ็บคออีกไหม"มัดหมี่ถามพี่ไปเช็ดตัวให้พี่ไป "อาการปวดหัวดีกว่าเดิมแล้ว เจ็บคอไม่มีครับ" มาวินบอกน้อง "หิวหรือยังคะ มาหนูขอเปลี่ยนเจลลดลดไข้ให้ก่อน" มัดหมี่บอกแล้วก็ดึงเจลลดไข้ ออกจากหน้าผากของพี่แล้วเปลี่ยนแปะอันใหม่ "หิวเมือนกันนะครับ" "ไปค่ะ กินข้าวต้มกัน หนูทำเสร็จแล้ว" มัดหมี่เดินนำพี่ไปที่โต๊ะอาหาร "พี่นั่งรอก่อนนะคะ หนูไปตักข้าวต้มมาให้" "ครับ" ไม่นาน ข้าวต้มหมูหอมๆร้อนๆก็ถูกเสริฟตรงหน้าของพี่ "น่ากินจัง" มาวินชมออกมาเมื่อเห็นข้าวต้มฝีมือของน้อง "กินเยอะๆนะคะ จะได้นอนพัก แล้วถ้าพี่อาบน้ำไม่ไหวก็ไม่ต้องอาบ เดี๋ยวหนูเช็ดตัวให้"มัดหมี่บอกพี่ออกมาอย่างเป็นห่วง "น่ารักจัง" มาวินชมน้องออกมาแล้วตักข้าวต้มหมูฝีมือน้องเข้าปากตัวเอง "พอกินได้ไหมคะ เติมอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD