บทที่ 3 เมา
1034 Words
มัดหมี่เดินตามมาวินลงมาที่ชั้น 7 เพื่อร่วมปาร์ตี้ของบริษัท มาวินพามัดหมี่เดินมานั่งในโซน VIP ของเขา
"กดเบอร์ของเราให้หน่อย"มาวินยื่นโทรศัพท์ให้มัดหมี่ มัดหมี่รับมากดเบอร์ตามที่มาวินบอก
"เฟสด้วย ไลน์ด้วย IG ด้วยนะ"
"ค่ะ"
"น้องพักที่ไหน"มาวินเริ่มถามน้อง
"ออ หอพักแถวๆมหาวิทยาลัย M ค่ะ"
"อืม แล้วมาที่นี่ยังไง"
"นั่งแท๊กซี่มาค่ะ"
"เรียนปี 4 เทอมสุดท้ายแล้วสินะ ฝึกงานเนี่ย"
"ใช่ค่ะ"
"แล้วเราเรียนคณะอะไรเหรอ"
"คณะมนุษย์ศาสตร์ค่ะ"
"อืม เก่งจัง"มาวินพูดแล้วยิ้มออกมาอย่างจงใจอ่อยน้อง
"ไม่หรอกค่ะ"
"สวัสดีค่ะทุกคน ยินดีต้อนรับเข้าสู่งานปาร์ตี้ของบริษัทเอเมอร์เรียนะคะ ไม่เมาไม่กลับค๊าาาา"ยังไม่ทันที่มาวินและมัดหมี่จะพูดคุยกันไปมากกว่านี้ เสียงพิธีกรก็ดังขึ้นมา พร้อมกับเพลงสนุกๆ
"ปาร์ตี้เริ่มแล้ว"มาวินบอกมัดหมี่แล้วดึงมือเธอลุกขึ้นเต้น
"เริ่มงานแรกเต้นเป็นเพื่อนกัน"มาวินบอกมัดหมี่ แล้วเต้นต่อหน้ามีดหมี่
"หะ" มัดหมี่ถามอึ้งๆ
"เต้นครับ"มาวินบอกอีกครั้ง
มัดหมี่มองมาวินอึ้งๆ แต่ก็เต้นกับพี่
มาวินหยิบคอกเทลส่งให้น้อง
"อะไรคะ"
"คอกเทลครับ ชิมดู"มาวินบอกกับมัดหมี่ แต่ด้วยเสียงเพลงที่ดัง ทำให้ต้องก้มกระซิบกัน มัดหมี่พยักหน้าแล้วรับมาชิมดู
"อือ ก็อร่อยดีนะคะ"มัดหมี่บอกมาวินแล้วยิ้มหวานส่งให้ เธอเริ่มรู้สึกหายเกร็งแล้ว
มาวินหลงไปกับรอยยิ้มนั้น
"หิวยัง ไปหาของกินกัน"มาวินลากแขนมัดหมี่ไปตักอาหาร
"หูยยยย น่ากินทั้งนั้นเลย"มัดหมี่ยิ้มออกมาอยากถูกใจ
"ไปครับ ลุย"มาวินบอกมัดหมี่
สาวน้อยมัดหมี่ตักสปาเก็ตตี้แล้วก็ปีกไก่อบใส่จาน ส่วนมาวินตักผัดมักกะโรนีใส่จานแล้วก็ไก่อบ 2-3 ชิ้น ทั้งคู่มานั่งที่โต๊ะ
"อ่าวเด็กๆ อยู่นี้เอง สนุกไหมลูก"เอมมี่ถามมาวินและมัดหมี่ออกมา
"สนุกนะคะ"มัดหมี่บอกคุณน้าคนสวยของเธอแล้วตักสปาเก็ตตี้กินอย่างอารมณ์ดี
"เป็นไงคะ ผู้ดูแลคนนี้ เราโอเคนะ ถ้าไม่โอเค แจ้งเปลี่ยนได้นะคะน้องมาวิน"เอมมี่ถามอย่างแคร์ความรู้สึกของทุกคน
"โอเคมากครับพี่เอมมี่"มาวินพูดออกมาแล้วยิ้มกว้าง
"โอเคค่อยสบายใจหน่อย"เออมี่บอกออกมาอย่างคลายกังวล
"พี่เอมมี่ไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวผมไปส่งมัดหมี่เอง"มาวินบอกออกมากับผู้จัดการส่วนตัวของเขา
"วาไงคะหลานสาว"เอมมี่ถามมัดหมี่ มัดหมี่เงยหน้าแล้วทำมือโอเค ให้ทั้งสองคนแล้วเคี้ยวเส้นสปาเก็ตตี้อย่างอร่อย
"เด็กโก๊ะเอ้ย เลอะปากแล้ว"มาวินพูดแล้วหยิบทิจชูเช็ดมุมปากที่เลอะให้มัดหมี่
มัดหมี่มองหน้าพี่แล้วยิ้มหวานให้ พร้อมกับยกมือไหว้ ขอบคุณพี่
"งั้นน้องมัดหมี่ให้พี่มาวินไปส่งนะคะ ตามนี้นะคะ"เอมมี่ทวนอีกครั้ง
"อะเคร"มัดหมี่บอกออกมา แล้วก้มลงกินอาหารต่อ
มาวินนั่งมองมัดหมี่กินอาหารแล้วยิ้มด้วยสายตาเอ็นดู จะว่าไปมัดหมี่ก็โก๊ะพอๆกับไอ้เจ้าเม็ดทรายน้องสาวของเขาที่เป็นคนสวย แต่ไม่หวงสวยเหมือนกัน
"เลอะอีกแล้วเนี่ย"มาวินหยิบทิจชูมาเช็ดที่ริมฝีปากของมัดหมี่อย่างเบามือ
มัดหมี่ก็ยิ้มไปตามประสาแล้วกินต่อ
"อิ่มแล้วเหรอ"มาวินถามออกมาเมื่อเห็นมัดหมี่นิ่งไม่กินอาหารแล้ว
"ยัง แต่เผื่ออยากกินอย่างอื่นค่ะ"มัดหมี่บอกมาวินแล้วกระดกคอกเทล
"เบาๆเดี๋ยวเมา"มาวินบอกน้อง
"อ่าว เมาได้ด้วยเหรอ"มัดหมี่ถามออกมา
"ได้สิ มันผสมแอลกอฮอร์ด้วย"มาวินอธิบายออกมา
"อุ๊ หมดไปหลายแก้วแล้วด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า"มัดหมี่บอกออกมาแล้วก็ขำ
" อยู่กับพี่ไม่ต้องห่วง พี่ดูแลเอง"มาวินบอกออกมา แล้วยิ้มอย่างไม่รู้ตัว
"งั้นสีฟ้าก็น่าชิม ลองอีกสักแก้วดีกว่า"ว่าแล้วมัดหมี่ก็หยิบ คอกเทลที่เขาเดินเสริมมาชิมอีก
มาวินมองยิ้มๆ เป็นคนสวยที่ไม่ห่วงสวยเอาสะเลย
"พี่มาวิน ไปเต้นดีกว่า"คราวนี้เป็นมัดหมี่ที่ลากแขนของมาวินไปเต้น หลายคนในบริษัทรู้อยู่แล้วว่ามัดหมี่คือใคร เลยไม่แปลกใจอะไรที่เห็นเธอในงานนี้
มาวินมาเต้นเป็นเพื่อนมัดหมี่อย่างสนุก เขารู้สึกว่าวันนี้ตัวเองสนุกเอามากๆ
มัดหมี่ก็กระดกคอกเทลสีต่างๆอย่างสนุก มารู้ตัวอีกที หัวเธอเริ่มหนัก ตาเริ่มเบลอ ยืนก็ทรงตัวแทบไม่ได้
"ไหวไหม อยากกลับหรือยัง เดี๋ยวพี่ไปส่ง"มาวินถามสาวสวยแสนซ่าส์เมื่อครู่ ที่ตอนนี้หายซ่าส์เสียแล้ว
"มายไหวแล้ว กลับค่ะ"มัดหมี่บอกออกมากับพี่อย่างไม่ปกปิด
"งั้นไปกัน"มาวินประครองมัดหมี่ไปขึ้นลิฟท์ เพื่อลงไปชั้นล่าง ที่เขาจอดรถ มัดหมี่เธอมึนหัวจนต้องซบมาวินตลอดที่อยู่ในลิฟ
"ตัวพี่หอมจัง"มัดหมี่ที่สติเหลือน้อยด้วยความเมา เธอบอกออกมาอย่างที่รู้สึก ไม่ได้กลั่นกรองคำพูดใดๆ แต่ทว่าเล่นเอาคนฟังอย่างมาวินหัวใจเต้นโครมครามเข้าแล้ว
"ยัยโก๊ะเอ้ย ใครเค้าชมผู้ชายแบบนี้กันนะ"มาวินพึมพำออกมายิ้มๆ
ติ่ง!
เสียงลิฟท์ดังถึงชั้นที่จอดรถแล้ว
"ค่อยๆก้าวจะถึงรถแล้ว"มาวินบอกกับมัดหมี่และพยุงเธอ ออกจากลิฟท์ไปที่รถ แล้วให้น้องนั่งในรถพร้อมคาดเบลท์ให้
"เอาละบอกพี่มา หอพักเราอยู่ไหน"
"อยู่ใกล้มหาลัย M ไง"มัดหมี่บอกออกมาแค่นั้นแล้วหลับไป เล่นเอามาวินถอนหายใจออกมาเลยทีเดียว
- Writer
