Ep.8 มากกว่าเพื่อน..

1356 Words
Ep.8 มากกว่าเพื่อน.. "ไฟนอลลล"ฉันเสียงดังออกไปด้วยความตกใจ …… …. .. ส่วนไอ้ไฟนอลเองก็มองนิ่งๆ ไม่ได้ทำหน้าสะทกสะท้านอะไรเลยสัก นิด "งั้นมึงก็มองหน้ากูดีๆ นะ...ว่ากูเป็นเพื่อนมึง...หรือแค่เวลามึงไม่มี ใครเลยอยากนอนกับกูกันแน่"ฉันมองหน้ามันอย่างจริงจังก่อนจะลุก จากเตียงของมันทันที" ….. … หมับ...แต่มันก็คว้าข้อมือของฉันเอาไว้ก่อน "กูก็แค่ล้อมึงเล่นเอง"มันพูดก่อนจะหัวเราะขึ้นมาก่อนจะดึงข้อมือ ของฉันเบาๆ …. .. ฉันมองหน้ามันอย่างอ้ำอึ้ง "เล่นแรงไปรึเปล่า? "ฉันลูบริมฝีปากของตัวเองเบาๆ และพูดด้วย เสียงที่สั่นๆ เพราะความโกรธ " อะๆๆ กูขอโทษๆ ก็ได้... " พอมันเห็นว่าฉันเริ่มโกรธจริงๆ มันก็พูด และทำหน้าสลดเล็กน้อย "หายโกรธนะๆ เพื่อนรัก"ก่อนมันจะจับมือของฉันไปกุมเอาไว้เพื่อ ขอให้ยกโทษให้.... ….. มันยังคงสบตาของฉันไม่ละสายตาไปไหนเลย... .. ถึงจะโกรธไปก็เท่านั้นคนอย่างไอ้ไฟนอล...มันจะไปสำนึกอะไร ได้....ฉันได้แต่มองมันอย่างเอือมๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบมันเบาๆ เพราะ..รำคาญ มันก็ฉีกยิ้มออกมาก่อนจะยอมปล่อยมือของฉันทันทีและขยับตัว ออกไป.. "นอน!! "มันแบ่งที่บนเตียงกว้างๆ ให้ฉันก่อนจะตบที่เตียงเบาๆ "ไม่อะเดี๋ยวกูกลับเลย"ฉันส่ายหน้าทันทีก่อนจะหันหลังกลับ "ทำไมต้องกลับ..ดึกแล้วด้วย"ไอ้ไฟนอลชักสีหน้าทันที " ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไร...ทำไมนอนกับกูไม่ได้ ... " เสียงไอ้ไฟนอลถาม ขึ้นนิ่งๆ " หรือว่ามึงคิด? " ก่อนที่มันจะทิ้งท้ายด้วยเสียงที่แปลกไป... ฉันยืนนิ่งไปสักพัก...ก่อนจะเดินกลับมาด้วยใบหน้านิ่งๆ " กู ไม่ ได้ คิด!!ไม่เคยคิดด้วย... " ฉันเท้าเอวพูดอย่างหนักแน่น และมองหน้ามัน มันก็มองไปที่เตียงนุ่มๆ ของมัน...อย่างเชื้อเชิญเหลือเกิน " ถ้าได้กับมึงนะ.....ยอมตายดีกว่าอีก" ฉันพูดกระแทกใส่หน้ามัน ก่อนจะทิ้งตัวนอนลงข้างๆ มัน "นี่ๆๆ .. กูก็สาบานได้เลยว่า จะไม่ผิดผีกับมึงแน่นอน.. " "มันหันหน้า มาเถียงทันที" … เราต่างเงียบกันไปสักพัก "ถ้ามึงไม่เริ่มก่อน"ไอ้ไฟนอลพูดขึ้นเบาๆ ทิ้งท้าย "ประสาท"ส่วนฉันก็ทำได้แค่ถอนหายใจให้กับความหลงตัวเอง ของมัน ….. …. .. ทั้งห้องก็เงียบสนิท...คนที่นอนข้างๆ ฉันหลับสนิทไปเรียบร้อยแล้ว ละ... .. "แล้วถ้าระหว่างเรา...มีใครคนหนึ่งที่คิดเกินเพื่อน...มึงว่ามันผิด ไหม? " ฉันข่มตาหลับลงช้าๆ .. ………… สายๆ ของวันเสาร์... บนเตียงที่แสนจะสบายราคาเหยียบแสนหมอนที่นุ่มๆ อุณหภูมิใน ห้องที่กำลังสบาย.... ติ๊งหน่อง.....ติ๊งหน่อง..... เสียงกริ่งคอนโดไอ้ไฟนอลก็ทำให้ฉันต้อง ตื่นขึ้นจากฝันดี... ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นจากนอนที่เต็มอิ่ม.. " วาเลน... " เสียงไอ้ไฟนอลบ่นขึ้นอย่างงัวเงียทั้งที่มันหลับตา ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกแม้ว่าเจ้าตัวจะยังคงหลับสนิท ก็ตาม...จริงๆ ..มึงน่ารักสุดก็คงต้องที่หลับเนี่ยแหละมั้ง ติ๊งหน่อง... ๆๆ เสียงกริ่งดังขึ้นเรื่อยๆ เริ่มเกลียดระบบอิเล็กทรอนิกส์ ของคอนโดสมัยใหม่ก็วันนี้แหละเสียงดังแบบสนั่นมากคะคุณ... อาจจะเป็นคุณป้าแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดก็เป็นได้.. แต่ยัง ไม่ทันจะส่องดูว่าเป็นใคร " พี่ไฟนอล..พี่ไฟนอลคะ... " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งก็กดแทรกผ่าน ลำโพงเล็กข้างประตูมาพอดี …. .. " อย่าเปิด!! " เสียงไอ้ไฟนอลดังขึ้น ก่อนที่มันจะรีบวิ่งมา เพื่อจับข้อ มือของฉันเอาไว้ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ในมือไอ้ไฟนอลจะดังขึ้น.. -Ployfon- calling " พลอยฝน... " ไอ้ไฟนอลบ่นขึ้นเบาๆ และกุมขมับทันที.. ฉันมองหน้ามันก็พอเข้าใจ...ปกติไอ้ไฟนอลไม่ค่อยให้ใครเข้ามาหา ที่คอนโดง่ายๆ แบบนี้แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ก็คงสำคัญอยู่บ้าง.. และการที่ฉันมาอยู่ในคอนโดมันตามลำพังแบบนี้ ...คนอื่นอาจจะไม่ เข้าใจ... " เดี๋ยวกูไปหลบให้..ก็ได้.. " ฉันตบไหล่มันแบบแมนๆ ก็จะยิ้มแบบ ชิวๆ เพื่อไม่ให้มันคิดมาก ไอ้ไฟนอลหันมามองหน้าฉันฉันก็รีบเดินไปหาที่หลบทันที "เออ..ขอบใจนะเว้ย"และมันก็ตะโกนตามหลังมา ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นประเภทไหนกันแน่ถ้าเกิดไปหลบตาม ห้องน้ำห้องทำงานมันก็อาจจะดูโง่เกินไป ฉันควรจะ..หลบที่ไหนดีละ... Final Part หลังจากที่วาเลนหายไปสักพัก...ผมก็รีบเดินไปเปิดประตูทันที ฮื้ด...ฮื้ด... -Ployfon- calling -Ployfon- calling "โทษทีพอดีพี่เพิ่งตื่นอะ"ผมทำท่าง่วงๆ และตาปรือๆ เล็กน้อย พลอยฝนมองใบหน้าของผมอย่างสำรวจ...ก่อนจะยิ้มออกมาเล็ก น้อย "นึกว่าพี่ไฟซ่อนใครไว้ในห้องซะอีก? "เธอถามด้วยน้ำเสียงทีเล่นที จริง …. .. " งั้นก็...เข้ามาสำรวจสิครับ... " ผมยักคิ้วเล็กน้อยเปิดประตูกว้างและ ผายมืออย่างเชื้อเชิญ … " พี่ไฟอะ.....ล่อลวงเด็ก" พลอยฝนพูดเสียงหวานๆ ก่อนจะเดินเข้ามา ในห้อง นี้ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่พลอยฝนเข้ามาในห้องของผม... ผมกับพลอยฝนคุยกันได้สองสามวันนี้เอง แต่เธอเป็นคนสวยที่ไม่น่าเบื่อ...ลีลาก็ไม่เลว...แถมไม่เรียกร้อง สถานะบ้าบออะไรนั้นด้วย ความสวยก็ระดับดาวมหาลัยปีนี้เท่านั้นเอง.. ปัง...หลังจากที่ประตูห้องปิดลง จุ๊บ... ผมก็ดึงพลอยฝนเข้ามาจุ๊บที่ตรงคอทันที.. " หืออ... " พลอยฝนกัดริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะพยายามจูบริมฝีปากของเธออีกครั้งแต่.. "ไม่ให้พลอยดื่มน้ำดื่มท่าหน่อยเหรอคะ? "พลอยฝนดันอกผมออก เล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าสบสายตาของผม "โอเคๆ งั้นไปรอพี่ที่ห้องนั่งเล่นก่อนสิ.. "ผมเป็นพวกไม่ขัดขืนใครถ้าไม่อยาก..โอเคผมหยุดให้ พลอยฝนก็พยักหน้าเจื่อนๆ ก่อนจะเดินไปนั่งตามที่ผมบอก ผมก็ไม่ลืมที่จะเดินไปยกน้ำไปวางไว้ให้เธอ.... "พี่ขอแต่งตัวก่อนนะเดี๋ยวพอไปกินอะไรอร่อยๆ "ผมพูดขณะที่วาง แก้วน้ำให้เธอก่อนจะลูบต้นขาเบาๆ "อ่าา คะๆ " เธอตอบอย่างงงๆ พลอยฝนทำหน้าเหมือนไม่ค่อยเข้าใจ...แน่ละเพราะปกติผมไม่เคย พาเธอออกไปไหน ..มีความสุขร่วมกันเสร็จก็แค่ขับรถไปส่ง..จบ หลังจากที่ผมแยกออกมาจากพลอยฝน ผมก็ตามหาวาเลนที่ไม่รู้ว่ามันไปซ่อนอยู่ที่ไหน..คงเป็นห้องทำงาน ผมละมั้ง ส่วนแผนของผมก็แค่รีบแต่งตัวและพาพลอยฝนออกไปข้างนอก เพื่อให้วาเลนออกไปจากคอนโดโดยไม่ต้องเจอพลอยฝน ฟุบบ...ผมถอดเสื้อออกทันทีเพื่อเตรียมจะอาบน้ำก่อนจะเปิดตู้ เสื้อผ้าเพื่อที่จะ... ก๊อกๆๆ พลอยฝนเดินเข้ามาในห้องก่อนเดินตรงเข้ามาหาผมและค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมด้านนอกออกเหลือเพียงแค่เกาะอกสีขาวบางๆ เท่านั้น และผมก็เป็นพวกความอดทนต่ำเอามากๆ สำหรับเรื่องเพศ...ถ้าคิด จะยั่วผม...คิดผิดแล้วละ... ฟุบ.. ผมผลักพลอยฝนชนเข้ากับตู้เสื้อผ้าสีดำสนิทสุดหรูทันที "พี่ไฟ.. "พลอยฝนสบสายตาของผมก่อนจะลูบแผ่นหลังขอผมช้าๆ ผมก้มลงไซร้ที่ต้นคอของเธอช้าๆ ก่อนที่มือจะขยำไปที่หน้าอกคัพ C ของเธอ " พี่นอนกับหนู...แค่คนเดียวได้ไหม? " พลอยฝนพูดออกมาเสียงสั่นๆ แววตาอ้อนวอน "วาเลน"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD