Ep.8 มากกว่าเพื่อน..
"ไฟนอลลล"ฉันเสียงดังออกไปด้วยความตกใจ
……
….
..
ส่วนไอ้ไฟนอลเองก็มองนิ่งๆ ไม่ได้ทำหน้าสะทกสะท้านอะไรเลยสัก
นิด
"งั้นมึงก็มองหน้ากูดีๆ นะ...ว่ากูเป็นเพื่อนมึง...หรือแค่เวลามึงไม่มี ใครเลยอยากนอนกับกูกันแน่"ฉันมองหน้ามันอย่างจริงจังก่อนจะลุก จากเตียงของมันทันที"
…..
…
หมับ...แต่มันก็คว้าข้อมือของฉันเอาไว้ก่อน
"กูก็แค่ล้อมึงเล่นเอง"มันพูดก่อนจะหัวเราะขึ้นมาก่อนจะดึงข้อมือ ของฉันเบาๆ
….
..
ฉันมองหน้ามันอย่างอ้ำอึ้ง
"เล่นแรงไปรึเปล่า? "ฉันลูบริมฝีปากของตัวเองเบาๆ และพูดด้วย เสียงที่สั่นๆ เพราะความโกรธ
" อะๆๆ กูขอโทษๆ ก็ได้... " พอมันเห็นว่าฉันเริ่มโกรธจริงๆ มันก็พูด และทำหน้าสลดเล็กน้อย
"หายโกรธนะๆ เพื่อนรัก"ก่อนมันจะจับมือของฉันไปกุมเอาไว้เพื่อ ขอให้ยกโทษให้.... …..
มันยังคงสบตาของฉันไม่ละสายตาไปไหนเลย...
..
ถึงจะโกรธไปก็เท่านั้นคนอย่างไอ้ไฟนอล...มันจะไปสำนึกอะไร
ได้....ฉันได้แต่มองมันอย่างเอือมๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบมันเบาๆ เพราะ..รำคาญ มันก็ฉีกยิ้มออกมาก่อนจะยอมปล่อยมือของฉันทันทีและขยับตัว
ออกไป..
"นอน!! "มันแบ่งที่บนเตียงกว้างๆ ให้ฉันก่อนจะตบที่เตียงเบาๆ
"ไม่อะเดี๋ยวกูกลับเลย"ฉันส่ายหน้าทันทีก่อนจะหันหลังกลับ
"ทำไมต้องกลับ..ดึกแล้วด้วย"ไอ้ไฟนอลชักสีหน้าทันที
" ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไร...ทำไมนอนกับกูไม่ได้ ... " เสียงไอ้ไฟนอลถาม ขึ้นนิ่งๆ
" หรือว่ามึงคิด? " ก่อนที่มันจะทิ้งท้ายด้วยเสียงที่แปลกไป... ฉันยืนนิ่งไปสักพัก...ก่อนจะเดินกลับมาด้วยใบหน้านิ่งๆ
" กู ไม่ ได้ คิด!!ไม่เคยคิดด้วย... " ฉันเท้าเอวพูดอย่างหนักแน่น และมองหน้ามัน
มันก็มองไปที่เตียงนุ่มๆ ของมัน...อย่างเชื้อเชิญเหลือเกิน
" ถ้าได้กับมึงนะ.....ยอมตายดีกว่าอีก" ฉันพูดกระแทกใส่หน้ามัน ก่อนจะทิ้งตัวนอนลงข้างๆ มัน
"นี่ๆๆ .. กูก็สาบานได้เลยว่า จะไม่ผิดผีกับมึงแน่นอน.. " "มันหันหน้า มาเถียงทันที"
…
เราต่างเงียบกันไปสักพัก
"ถ้ามึงไม่เริ่มก่อน"ไอ้ไฟนอลพูดขึ้นเบาๆ ทิ้งท้าย
"ประสาท"ส่วนฉันก็ทำได้แค่ถอนหายใจให้กับความหลงตัวเอง ของมัน
…..
….
..
ทั้งห้องก็เงียบสนิท...คนที่นอนข้างๆ ฉันหลับสนิทไปเรียบร้อยแล้ว
ละ...
..
"แล้วถ้าระหว่างเรา...มีใครคนหนึ่งที่คิดเกินเพื่อน...มึงว่ามันผิด ไหม? " ฉันข่มตาหลับลงช้าๆ ..
…………
สายๆ ของวันเสาร์...
บนเตียงที่แสนจะสบายราคาเหยียบแสนหมอนที่นุ่มๆ อุณหภูมิใน
ห้องที่กำลังสบาย.... ติ๊งหน่อง.....ติ๊งหน่อง..... เสียงกริ่งคอนโดไอ้ไฟนอลก็ทำให้ฉันต้อง
ตื่นขึ้นจากฝันดี...
ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นจากนอนที่เต็มอิ่ม..
" วาเลน... " เสียงไอ้ไฟนอลบ่นขึ้นอย่างงัวเงียทั้งที่มันหลับตา ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกแม้ว่าเจ้าตัวจะยังคงหลับสนิท
ก็ตาม...จริงๆ ..มึงน่ารักสุดก็คงต้องที่หลับเนี่ยแหละมั้ง ติ๊งหน่อง... ๆๆ เสียงกริ่งดังขึ้นเรื่อยๆ เริ่มเกลียดระบบอิเล็กทรอนิกส์
ของคอนโดสมัยใหม่ก็วันนี้แหละเสียงดังแบบสนั่นมากคะคุณ...
อาจจะเป็นคุณป้าแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดก็เป็นได้.. แต่ยัง
ไม่ทันจะส่องดูว่าเป็นใคร
" พี่ไฟนอล..พี่ไฟนอลคะ... " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งก็กดแทรกผ่าน ลำโพงเล็กข้างประตูมาพอดี
….
..
" อย่าเปิด!! " เสียงไอ้ไฟนอลดังขึ้น ก่อนที่มันจะรีบวิ่งมา เพื่อจับข้อ มือของฉันเอาไว้ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ในมือไอ้ไฟนอลจะดังขึ้น..
-Ployfon- calling
" พลอยฝน... " ไอ้ไฟนอลบ่นขึ้นเบาๆ และกุมขมับทันที..
ฉันมองหน้ามันก็พอเข้าใจ...ปกติไอ้ไฟนอลไม่ค่อยให้ใครเข้ามาหา
ที่คอนโดง่ายๆ แบบนี้แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ก็คงสำคัญอยู่บ้าง.. และการที่ฉันมาอยู่ในคอนโดมันตามลำพังแบบนี้ ...คนอื่นอาจจะไม่ เข้าใจ...
" เดี๋ยวกูไปหลบให้..ก็ได้.. " ฉันตบไหล่มันแบบแมนๆ ก็จะยิ้มแบบ ชิวๆ เพื่อไม่ให้มันคิดมาก ไอ้ไฟนอลหันมามองหน้าฉันฉันก็รีบเดินไปหาที่หลบทันที
"เออ..ขอบใจนะเว้ย"และมันก็ตะโกนตามหลังมา ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นประเภทไหนกันแน่ถ้าเกิดไปหลบตาม
ห้องน้ำห้องทำงานมันก็อาจจะดูโง่เกินไป ฉันควรจะ..หลบที่ไหนดีละ...
Final Part
หลังจากที่วาเลนหายไปสักพัก...ผมก็รีบเดินไปเปิดประตูทันที ฮื้ด...ฮื้ด...
-Ployfon- calling
-Ployfon- calling
"โทษทีพอดีพี่เพิ่งตื่นอะ"ผมทำท่าง่วงๆ และตาปรือๆ เล็กน้อย พลอยฝนมองใบหน้าของผมอย่างสำรวจ...ก่อนจะยิ้มออกมาเล็ก
น้อย
"นึกว่าพี่ไฟซ่อนใครไว้ในห้องซะอีก? "เธอถามด้วยน้ำเสียงทีเล่นที จริง
….
..
" งั้นก็...เข้ามาสำรวจสิครับ... " ผมยักคิ้วเล็กน้อยเปิดประตูกว้างและ ผายมืออย่างเชื้อเชิญ
…
" พี่ไฟอะ.....ล่อลวงเด็ก" พลอยฝนพูดเสียงหวานๆ ก่อนจะเดินเข้ามา ในห้อง นี้ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่พลอยฝนเข้ามาในห้องของผม... ผมกับพลอยฝนคุยกันได้สองสามวันนี้เอง
แต่เธอเป็นคนสวยที่ไม่น่าเบื่อ...ลีลาก็ไม่เลว...แถมไม่เรียกร้อง
สถานะบ้าบออะไรนั้นด้วย ความสวยก็ระดับดาวมหาลัยปีนี้เท่านั้นเอง..
ปัง...หลังจากที่ประตูห้องปิดลง จุ๊บ... ผมก็ดึงพลอยฝนเข้ามาจุ๊บที่ตรงคอทันที.. " หืออ... " พลอยฝนกัดริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะพยายามจูบริมฝีปากของเธออีกครั้งแต่..
"ไม่ให้พลอยดื่มน้ำดื่มท่าหน่อยเหรอคะ? "พลอยฝนดันอกผมออก เล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าสบสายตาของผม
"โอเคๆ งั้นไปรอพี่ที่ห้องนั่งเล่นก่อนสิ.. "ผมเป็นพวกไม่ขัดขืนใครถ้าไม่อยาก..โอเคผมหยุดให้ พลอยฝนก็พยักหน้าเจื่อนๆ ก่อนจะเดินไปนั่งตามที่ผมบอก ผมก็ไม่ลืมที่จะเดินไปยกน้ำไปวางไว้ให้เธอ....
"พี่ขอแต่งตัวก่อนนะเดี๋ยวพอไปกินอะไรอร่อยๆ "ผมพูดขณะที่วาง แก้วน้ำให้เธอก่อนจะลูบต้นขาเบาๆ
"อ่าา คะๆ " เธอตอบอย่างงงๆ
พลอยฝนทำหน้าเหมือนไม่ค่อยเข้าใจ...แน่ละเพราะปกติผมไม่เคย
พาเธอออกไปไหน ..มีความสุขร่วมกันเสร็จก็แค่ขับรถไปส่ง..จบ หลังจากที่ผมแยกออกมาจากพลอยฝน
ผมก็ตามหาวาเลนที่ไม่รู้ว่ามันไปซ่อนอยู่ที่ไหน..คงเป็นห้องทำงาน
ผมละมั้ง ส่วนแผนของผมก็แค่รีบแต่งตัวและพาพลอยฝนออกไปข้างนอก
เพื่อให้วาเลนออกไปจากคอนโดโดยไม่ต้องเจอพลอยฝน ฟุบบ...ผมถอดเสื้อออกทันทีเพื่อเตรียมจะอาบน้ำก่อนจะเปิดตู้ เสื้อผ้าเพื่อที่จะ... ก๊อกๆๆ
พลอยฝนเดินเข้ามาในห้องก่อนเดินตรงเข้ามาหาผมและค่อยๆ
ถอดเสื้อคลุมด้านนอกออกเหลือเพียงแค่เกาะอกสีขาวบางๆ เท่านั้น และผมก็เป็นพวกความอดทนต่ำเอามากๆ สำหรับเรื่องเพศ...ถ้าคิด
จะยั่วผม...คิดผิดแล้วละ... ฟุบ.. ผมผลักพลอยฝนชนเข้ากับตู้เสื้อผ้าสีดำสนิทสุดหรูทันที "พี่ไฟ.. "พลอยฝนสบสายตาของผมก่อนจะลูบแผ่นหลังขอผมช้าๆ ผมก้มลงไซร้ที่ต้นคอของเธอช้าๆ ก่อนที่มือจะขยำไปที่หน้าอกคัพ C
ของเธอ
" พี่นอนกับหนู...แค่คนเดียวได้ไหม? " พลอยฝนพูดออกมาเสียงสั่นๆ แววตาอ้อนวอน
"วาเลน"