สถานที่ฝึกงาน
1091 Words
ฝั่งนินิว
"มันเกิดอะไรขึ้น" ริคถามนินิวขึ้น
"เรื่องอะไร" นินิวเดินลงรถไป ด้านหน้าเป็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยาที่สวยมองไปแล้วดูสบายตา
"นินิว แกเล่าให้ริคมันฟังเถอะ" ต้นน้ำพูดออกมาและนั่งลงที่ม้านั่งมองดูวิวเบื้องหน้า
"คือ พี่ซี พี่คนที่เป็นรุ่นพี่ของอาชิ เขาเคยเป็นแฟนเก่าฉัน แต่จบกันไม่ค่อยสวย" นินิวเริ่มเล่าด้วยเสียงสั่นเครือ
"แล้วยังไงต่อ" ริคตั้งใจฟังอย่างตั้งใจด้วยน้ำเสียงที่เห็นใจนินิวเป็นอย่างมาก
"มันเจ็บมากเลยนะริค วันนั้นอะ วันที่ฉันรักเขาหมดทั้งใจแต่เขากลับไปจูบกับผู้หญิงคนอื่น" นินิวเริ่มเล่าออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครือมากขึ้น
"นินิว ใจเย็นๆก่อนตั้งสติ ค่อยๆเล่า" ริคเดินมานั่งลงข้างๆนินิวและพูดออกมา
"คือ คือ ความรู้สึกมันแบบ ฮึกๆๆ" เสียงนินิวร้องให้ออกมา
"ยังรักเขาอยู่เหรอ" ริคตัดสินใจถามขึ้น ถึงแม้มันจะขัดกับความรู้สึกตัวเองก็ตาม
"ก็ไม่น่ะ แค่เสียใจ เสียใจที่ไว้ใจผิดคน" นินิวพยายามฝืนยิ้มและพูดออกมา
"ไหล่นี้มีที่ว่างให้เสมอน่ะ ซบได้ ไม่คิดเงินหรอก" ริคพูดและยิ้มออกมา
"ฟรีแน่น่ะ ไม่ใช่มาคิดเงินทีหลังน่ะ" นินิวพูดและยิ้มให้ริคเบาๆ
"อือ ไม่คิดหรอก แต่ถ้าอยากให้ก็บอกได้น่ะ เอาเป็นอย่างอื่นก็ได้" ริค
"เอาอะไรดีอะ" นินิว
"อือ ถึงวันค่อยว่ากัน แต่ไหล่ตรงนี้ มีให้ซบเสมอ ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งก็ได้" ริคพูดและหันหน้าไปมองวิวด้านหน้าของตัวเอง
"แก สองคนเนี่ยถ้าคบกันเป็นแฟนคงดีเนอะ" ต้นน้ำพึมพำออกมา
"ห๊ะ ว่าอะไรน่ะ" นินิวถามขึ้น
"ไม่มีไร ฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา" ต้นน้ำพูดและเดินไกลออกไป แต่ก็แอบมองสองคนนั้นในระยะสายตาอยู่
"ทำไมฉันไม่มีโมเม้นแบบนี้กับเขาบ้างน่ะ" ต้นน้ำพึมพำออกมาเบาๆ
ฝั่งซี ณ คลับแห่งหนึ่ง
"เห้ย มึงเจอเขาแล้ว ทำไมไม่ขอเขาคืนดีว่ะ" วิทถามขึ้น
"ทำไมกูต้องทำแบบนั้น เขาต่างหากที่ควรจะขอโทษกู" ซีพูดออกมาและมองไปที่หน้าของวิท เพื่อนรักเพียงคนเดียวที่มี
"เชี้ย เขาเป็นผู้หญิง มึงจะให้เขามาขอโทษมึงเหรอ มันเป็นไปไม่ได้" วิท
"ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นไปได้ดิว่ะ" ซี ฉีกยิ้มเจ้าเลห์ออกมา
"มึงคิดจะทำอะไร" วิทถามเพื่อนรักขึ้น
"เดี๋ยวมึงก็รู้" ซีพูดและกระดกเหล้าเข้าปากทันที
เช้าวันต่อมา
"เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ ทุกคนจะได้ไปฝึกงานเป็นเวลา 6 เดือน ต้องได้เอกสารที่ทางสถาณที่ไปฝึกงานเซนต์มาถึงจะได้ใบจบ" อาจารย์ประจำห้องพูดขึ้น
"นี้คือรายชื่อ บริษัทที่ทุกคนจะได้ไปฝึกงาน เลือกบริษัทที่ทุกคนอยากไป ยกเว้น นินิว มานี้" อาจารย์ประจำชั้นพูดขึ้นและเรียกนินิวไปหาทันที
"คะ อาจารย์" นินิวเดินไปถึงโต๊ะอาจารย์และพูดขึ้น
"บริษัทนี้ เขาต้องการเด็กฝึกงาน 3คน แต่หนึ่งในนั้นคือเธอ" อาจารย์ประจำชั้นพูดและยื่นเอกสารให้นินิวดู
"ทำไมต้องเป็นหนูคะ" นินิวถามขึ้นด้วยความสงสัย
"ก็อย่างที่บอก เขาอยากได้คนที่เก่งเเละเนี๊ยบพอที่จะไปทำงานให้เขา บริษัทเขามั่นคงนะ" อาจารย์ยังพูดต่อ
"เขาต้องการ 3 คนเหรอคะ" นินิว
"ใช่"
"งั้นหนูขอ ต้นน้ำ กับริคไปด้วยนะคะ" นินิว
"อือ ได้สิ อย่างว่า ใบบัวก็ต้องไปฝึกงานกับบริษัทพ่อแฟนเขานิเนอะ" อาจารย์ประจำพูดและยิ้มให้นินิว
"งั้นตกลงตามนั้นจากนี้ไป ก็พัก 1 อาทิตย์ และไปเริ่มงานตอนต้นเดือนได้เลย" อาจารย์ประจำชั้นพูดและ เขียนชื่อ นักศึกษา 3 คนลงไปที่บริษัทนี้ และเก็บเข้าแฟ้มทันที
"งั้นหนูขอไปบอก ทั้งสองคนก่อนนะคะ" นินิวเดินไปหากลุ่มเพื่อนและพูดออกมาทันที
ม้าหินอ่อน
"อะไรน่ะ ไหนแกบอกจะไปฝึกงานที่เกาะพ่ออชิระด้วยกันไง" ใบบัวถามเพื่อนสาวขึ้น
"บริษัทนี้ เขาเจาะจงฉันจริงๆ โชคดีที่เขารับ 3 คนเลยให้ ริคกับต้นน้ำไปด้วย" นินิวพูดขึ้น
"โชคดีที่เขารับ 3คน อย่างว่าฉันไปฝึกงานกับพ่อว่าที่สามี ไม่น่าห่วง พวกแกอ่ะน่าห่วง" ใบบัว
"ไม่ต้องห่วงหรอก ผมจะดูแลทุกคนเอง" ริคพูดและยิ้มให้ใบบัว
"แล้วนิคละ" ใบบัวยังถมต่อ
"น่าจะได้ไปอีกที ไม่ต้องห่วงมันหรอก มันอ่ะ อยากไปเรียนต่อที่นอกกับแม่ใจจะขาด แต่ฉันไม่อยากไป" ริคพูดขึ้น
"ทำไมอ่ะ ปรกติพวกนายไปใหนมาไหนด้วยกันตลอดนิ" ใบบัว
"อือ ไม่มีอะไรหรอก" ริคพูดและก้มลงทำท่าทีดูเอกสารฝึกงาน
"ฉันว่าแปลก ทำไมต้องเป็นแกนินิว" ต้นน้ำ
"อือ อันนี้ฉันก็แปลกใจเหมือนกัน แต่อย่างว่ามีพวกแก ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น" นินิว
"นี้ถ้าแกไม่มีพวกฉันเนี่ย"
"ก็ตายไง ฉันขาดพวกแกได้ที่ไหนว่ะ ฉันยอมตายที่จะขาดพวกแกไป"นินิวทำท่าร้องให้ออกมา
"เวอร์ เวอร์" ใบบัวมองแรงนินิวทันที
"เนี่ยทีแบบนี้ เชี้ยพูดได้ ทีเรื่องอื่นแมร่งตายอย่างเขียด" ต้นน้ำ
"เขียดนี้มันตายยังไงว่ะ" นินิว
"ก็ตายอย่างเขียดนั้นละ" ต้นน้ำ
"แล้วเขียดมันตายยังไงอ่ะ แลบลิ้นแล้วกางแขนกางขาตายแบบนี้เหรอ" นินิวทำท่าทางประกอบจนทุกคนหลุดขำออกมา
"สงสัยอะไรก็ไม่สงสัย มาสงสัยท่าเขียดตาย" ใบัวพูดและขำออกมาอย่างหนัก
"เอ้า แปลกตรงใหนว่ะ ก็สงสัยอะ มันมีอะไรน่าแปลกว่ะ" นินิวพูดออกมาทุกคนชะงักหยุดขำทันที
"เนี่ยชอบ เบรคล้อฟรี ทุกคนเขากำลังหัวเราะ" ต้นน้ำพูดออกมา
"เอ้า ฉันผิดอีกแล้วเหรอว่ะ" นิวนิวยังเลือกถามต่อ
"ใช่" ทุกคนตอบพร้อมกันเสียงดัง จนนินิวสะดุ้งโหย่งทันที
- Writer
