บทที่ 47
ความรู้สึกของกงเยียนซู
พูดถึงความรู้สึกของกงเยียนซูที่มีต่อลู่ซินฟาง เรียกว่า ‘มีใจให้ แต่ยังไม่กล้าแสดงออก’
เหตุผลเพราะกงเยียนซูยังรู้สึกละอายใจ ที่เคยทดสอบลู่ซินฟางจนกลายเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต
แต่กระนั้น ชายหนุ่มยังคงไม่ยอมแพ้ คิดเข้าหาหญิงสาวอย่างแนบเนียน
‘หลงจู๊ตู้ วันนี้ข้าจะไปรับสินค้าที่ร้านซินหลินเอง เจ้าอยู่ดูแลร้านที่นี่แหละ’
ทุกๆ 2-3 วัน โรงเตี๊ยมตระกูลกงจะส่งคนไปรับวัตถุดิบที่ร้านซินหลิน ปกติแล้ว ตู้เข่อจะทำหน้าที่นั้น
ครั้งนี้นายท่านเอ่ยว่าจะไปรับวัตถุดิบด้วยตัวเอง หลงจู๊ตู้พลันใจหายวาบ
อันที่จริง เจ้าของร้านเข้าไปรับวัตถุดิบด้วยตัวเองใช่จะเป็นเรื่องไม่ดี แต่เพิ่งเกิดคดีความของเจียวลิ่ว ขืนนายท่านโผล่หน้าไปให้ลู่ซินฟางเห็นตอนนี้ เกรงว่าจะสร้างความขุ่นเคืองทางสายตาให้นางเปล่าๆ
แต่ต่อให้ตู้เข่อคิดแบบนี้ กลับไม่กล้าเตือนนายท่านตรงๆ เขาจึงส่งสายตามองจิ่นเซ
