บทที่ 51
อาจารย์อิ้งเหยียนไหวพริบไม่เลว
ณ เวลาปัจจุบัน
หลังจากเห็นว่าเหอถิงกับนางเหอเดินผ่านหน้าร้านซินหลินไปแล้ว ลู่ซินฟางถึงได้สติ หายจากอาการตัวแข็งทื่อ
อาการตกใจเมื่อกี้เป็นปฏิกิริยาตอบสนองแบบอัตโนมัติของร่างเดิม แต่นางไม่ใช่ลู่ซินฟางคนเก่า จึงไม่มีอะไรให้ต้องกลัว
พอคิดแบบนี้ นางก็ปลอบประโลมตัวเองในใจ
‘ไม่ต้องกลัวนะลู่ซินฟาง คนบ้านเหอพวกนั้นไม่มีทางรังแกเจ้ากับลูกๆ ได้อีกแล้ว ข้าคนนี้จะปกป้องพวกเจ้าเอง’
ราวกับร่างเดิมรับรู้ถึงคำพูดของนาง อาการสั่นเทาจากความหวาดกลัวหายไปในทันที
“ลู่ซินฟาง?”
“นายหญิง?”
น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยของกงเยียนซูกับหลางไป๋ดังขึ้นพร้อมกัน
ดวงตาคู่สวยของลู่ซินฟางย้ายมาทางทั้งสองคน ก่อนจะตั้งคำถามอย่างเหม่อลอย “อะไรหรือ?”
กงเหยียนซูกับหลางไป๋รับรู้ถึงอาการผิดปกติของลู่ซินฟางเมื่อสักครู่นี้ แต่พอเห็นนางกลับมาเป็นปกติ พวกเขาจึงยิ้มแล้วส่ายหน้าให้นางเบา
