บทที่ 22
เปิดร้าน!
หญิงสาวแหงนมองป้ายหน้าร้านที่มีอักษรสีแดงตัวโตๆ สองพยางค์ ‘ซินหลิน’ ด้วยสีหน้าแสนปลื้มปริ่มใจ
ก่อนหน้านี้ หลางไป๋แนะนำชื่อร้านมาหลายชื่อ แต่ท้ายที่สุด ลู่ซินฟางใช้ชื่อซินหลินตั้งเป็นชื่อร้าน เหตุผลของนางนั้นเรียบง่าย ร้านค้านี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากฝีมือนางเพียงคนเดียว แต่นางมีวันนี้ได้ก็เพราะการร่วมแรงร่วมใจจากทุกคน โดยเฉพาะหลิน แม้ว่าหลินจะออกมาจากมิติตอนนี้ไม่ได้ แต่กลับมีส่วนช่วยเหลือนางเยอะมาก ดังนั้นร้านนี้จึงเป็นของหลินด้วยเหมือนกัน
เมื่อมาถึงวันเปิดร้าน บนถนนสายหลักของเมืองเล่ออัน ประทัดถูกจุดพร้อมกับเสียงดนตรีดังครื้นเครง เจ้าของร้านคนงาม รวมถึงคนงานในร้านต่างสวมใส่เสื้อผ้าสีแดงซึ่งเป็นสีมงคล
ลู่ซินฟางยืนกับหนุ่มน้อยใบหน้าเกลี้ยงเกลา ตะโกนเรียกลูกค้าอยู่หน้าร้าน
“ทุกท่าน เชิญข้างในก่อน สินค้าของเรามีมากมายให้ทุกท่านเลือกชม”
ซินหลินมีบุคลิกนิ่งเฉย แต่พอถึงเ
