บทที่ 29
ย้ายบ้านอีกรอบ
เมื่อลู่ซินฟางกับหลางไป๋กลับมาถึงที่ร้าน ทุกๆ คนก็เข้ามาห้อมล้อม ถามด้วยความห่วงใย
“นายหญิง โจรพวกนั้นได้รับโทษตามสมควรหรือไม่ แล้ว...ตัวต้นเหตุทำอะไรกับท่านหรือเปล่าเจ้าคะ” ชุนถาม ในน้ำเสียงมีความขุ่นเคืองอยู่บ้าง
“นายหญิง ต่อไปนี้ข้าจะอยู่ที่นี่ ช่วยคุ้มครองความปลอดภัยให้ท่านเอง!” สยงจวินโพลงเสียงดัง และยังยืดอกให้เห็นกล้ามที่ทรงพลัง
“นายหญิง...ท่านปลอดภัยดีสินะ”
“นายหญิง...พวกเราเป็นห่วงท่านมากเลย”
ลูกจ้างทุกคนให้ความสำคัญต่อลู่ซินฟางมาก เห็นแล้วอดรู้สึกซึ้งใจไม่ได้จริงๆ
“เอาละ นายหญิงเหนื่อยแล้ว พวกเจ้าหลบไปก่อน” หลางไป๋แหวกทางให้ลู่ซินฟางเข้าไปนั่งพัก
“ท่านแม่ ท่านไม่เป็นอะไรนะ”
“ท่านแม่ พวกนั้นรังแกท่านอีกแล้วหรือ”
หลังจากลู่ซินฟางนั่งลง เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ก็พุ่งเข้ามากอดขา ดวงหน้าน้อยๆ ของเด็กทั้งสองเต็มไปด้วยความกังวล ดวงตากลมโตไร้เดียง
