บทที่ 41
ขยายสาขา
แม้ว่าลู่ซินฟางพยายามควบคุมราคาสินให้อยู่ในขอบเขตพอดี แต่ก็ยังมีบางเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมได้
หลังจากแก้วชาชุดแรกนำมาวางแสดงในร้าน ยอดจองก็ถล่มถลาย ทำให้สินค้าตัวอื่นได้รับความนิยมและขายดีไปด้วย
คนทำมาค้าขาย การได้เห็นลูกค้าเข้าร้านอย่างหนาแน่นไม่มีใครไม่รู้สึกยินดี
แต่หากมองอีกมุมหนึ่ง ลูกค้าที่เข้าร้านคือตัววัดทิศทางของร้าน
ร้านซินหลินในตอนนี้ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าคนกลาง เหล่าขุนนางและเหล่ามหาเศรษฐี
ความตั้งใจเดิมของลู่ซินฟางคือขายส่งสินค้าจำนวนมากๆ แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่ได้ละเลยลูกค้ารายเล็กๆ ภายในร้านจึงแบ่งโซนขายสินค้าเบ็ดเตล็ดในราคาย่อมเยา
ทว่า…
พักหลังมานี้ กลับเห็นว่าชาวบ้านหลายคน ยืนมองเข้ามาในร้านด้วยสายตาเสียดาย ก่อนจะเดินผ่านไป
ขืนเป็นเช่นนี้ ร้านซินหลินจะเสียโอกาสรับลูกค้ารายย่อย
คิดไปคิดมา ทันใดนั้นลู่ซินฟางก็ฉุกคิดถึงคำพูดของเจิ้งหาน
