บทที่ 53
ลู่ซินฟางก็คือนายหญิง (1)
อาคารไม้สองชั้นกลางเมืองเล่ออัน กว้างขวางและใหญ่โต ป้ายไม้หน้าร้านแกะสลักด้วยคำสองพยางค์ ‘ซินหลิน’ สภาพป้ายยังใหม่เอี่ยม แค่เห็นก็รู้ ร้านค้าแห่งนี้เพิ่งเปิดทำการได้ไม่นาน
ข้าวของในร้านมีขายเยอะมาก คนเข้าออกร้านก็เยอะเช่นกัน แต่กลับไม่รู้สึกว่าเบียดเสียดเพราะทางเดินในร้านค่อนข้างกว้าง
การแบ่งโซนสินค้าก็ทำออกมาได้ดี ทั้งยังจัดวางสินค้าออกมาอย่างเป็นระเบียบ พนักงานของร้านก็ไม่ได้เทียวไล่ถามลูกค้าจนทำให้รู้สึกรำคาญ
ทั้งหมดทั้งมวลนี้ แสดงถึงความสามารถของเถ้าแก่เจ้าของร้าน
เหอถิงคิดพลางเดินดูสินค้าในร้าน ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกโตเมื่อเห็นตะเกียงแก้วตั้งแสดงบนชั้นวางสินค้า
ตะเกียงแก้วแบบนี้ ‘จี๋หลิน’ ภรรยาของเขาเพิ่งซื้อให้เมื่อเดือนที่แล้ว นางบอกว่าต้องสั่งจองล่วงหน้าถึงหนึ่งเดือนกว่าจะซื้อจากร้านไฉฟู่สาขาเมืองหลวงมาได้ ราคาของตะเกียงสูงถึง 2 ตำลึงเ
