บทที่ 25
วางแผนขยายฟาร์ม
เมื่อเตรียมตัวพร้อมแล้ว ทั้งสี่ก็ออกไปเปิดร้าน ลู่ซินฟางหิ้วตะกร้าของว่างเต็มมือทั้งซ้ายขวา ส่วนชุนจูงเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์เดินตามหลังนายหญิง แต่พอมาถึงหน้าร้านกลับเห็นหลางไป๋มาเปิดร้านเรียบร้อยแล้ว
“หลางไป๋มาแต่เช้าเชียวนะ” ลู่ซินฟางเอ่ยแซวยิ้มๆ
หลางไป๋กับพวกซินหลินนั้นเดินทางไปกลับระหว่างสองมิติ และยังต้องเข้าออกบ้านเช่าซึ่งอยู่อีกตรอกหนึ่ง โดยทำทีเหมือนว่าพวกเขาอาศัยอยู่ที่นั่น เทียบกันแล้ว ลู่ซินฟางอาศัยอยู่เรือนหลังของร้าน แต่กลับช้ากว่าหลางไป๋
หมาป่าหนุ่มกล่าวพลางยิ้มอย่างมีสุข “ได้มาช่วยงานนายหญิงถือเป็นเกียรติมากขอรับ แล้วก็...ท่านหลินฝากมาบอกว่ารอคอยขนมจากนายหญิงอยู่นะขอรับ”
ประโยคท้าย หลางไป๋ลดเสียงให้เบาที่สุด
ลู่ซินฟางพยักหน้าอย่างเข้าใจ
ในตอนนั้น เป่าเอ๋อร์ก้าวขึ้นมาข้างหน้า ดึงแขนเสื้อของหลางไป๋แล้วบอกว่า “น้าไป๋ วันนี้มีขนมเกาลัดด้วยละ
