4. Bölüm
590 Words
Yatakta oturur pozisyona geldim Poyraz'ın hareketlerini izlemeye başladım
Banyoda işlerini hallettikten sonra odaya dönüp bana baktı odanın güneşlikleri kapalı olsa da oda baya aydınlıktı
Koltuğa oturup bakışlarını bana çevirdi
"Hayal ettiğin gibi birini bulamadın değil mi?"
Daha yakışıklı buldum ve tabi normal bir adam beklemiyordum bunun dışında her şeyi güzel bulmuştum
Yüzüme sakin bir ifade yerleştirip
"Ne gibi?"
"Engelli ve yüzü izlerle dolu birini kimse hayal etmez?"
"İnan ki dışarda kendini adam zanneden pisliklerin altına yatmaktansa senin altına yatmayı tercih ederim"
"Acımana ihtiyacım yok"
"Benden çok daha iyi durumdasın"
Birbirimize kelime oyunu oynuyorduk
Örtüyü üzerimden atarak yere indim banyoya doğru yürürken beni süzdüğünü fark ettim
Erkek değil mi hepsi aynıydı bir çift bacak için ölürlerdi
Banyoda rutin işlerimi halledip odaya döndüm
Banyo yapmam gerekiyordu ama kiyafetim yoktu
Şu Baran mıdır nedir onu bulsam iyi olacaktı
"Abini bulmam lazım"
Kaşlarını çatıp
"Sanırım veda vakti geldi"
Bu sefer benim kaşlarım çatıldı
"Niye beni beğenemedin mi paşam gitmemi mi istiyorsun?"
Kaşları daha fazla çatıldı
"Sen gitmek istemiyor musun"
"Yo henüz öyle bir niyetim yok sadece kıyafete ihtiyacım var bu adam bizi buraya niye kapatıyor"
"Boşver o gelir birazdan zaten üzerine eşofmanlarımdan birini giy"
Beyefendi kıskançtı anlaşılan ama ben o istediği için değil Baran denen adamın bakışlarını beğenmediğim için giyinecektim
Gardroba yönelip eşofman altı aldım önü ipli olanı tercih ettim Poyraz zayıf görünüyordu ama yine de benden kiloluydu
Aslında kalıplı bir adama benziyordu ama neden zayıftı belki bünye meselesiydi
Çok düşünmeyip eşofmanı giyindim
Yatağın üzerine oturup kaçamak bakışlarla Poyraz'ı izlemeye başladım
İlgimi çekiyordu onu merak ediyordum o bana bakmak yerine boş duvarı seyrediyordu
Bir süre sonra kapı açıldı şaşkınlıkla kaşlarım çatıldı
Kim kapıyı tıklamadan odaya dalardı ki? ya uygunsuz bir halde olsaydık
Baran bey içeriye girince nedeni anlamam uzun sürmedi kapısız yerden çıkmıştı herhalde
Ayağa kalkıp Poyraz'ın yanına doğru yürüdüm oturduğu ikili koltuğa oturup Baran denen adamın bize yaklaşmasını izledim
"Günaydın nasılsınız?"
Dönüp Poyraz'a baktım hâlâ boş boş duvara bakıyordu
Baran beye dönüp
"Size de günaydın iyiyiz"
Baran bey beni baştan aşağıya süzüp bakışlarını yüzüme çevirdi
"Sana kıyafet aldırmalıyım değil mi? bedenin 36 mı?"
Artık kaç tane kadın tanıdıysa bir kadına bakıp bedenini tutturuyordu
"Evet"
"Anladım kahvaltını istersen üst katta mutfakta yapabilirsin"
"Ya Poyraz"
"O burda yiyecek"
"O zaman iki kişilik kahvaltı hazırlatın kahvaltı mı onunla yapacağım"
Baran bey şaşkınca bana baktı
"Sen bilirsin" diyerek arkasını döndü ve odadan ayrıldı
"Neden kahvaltını üst katta yapmadın?"
"Bilmem sakinlik içinde yemek daha iyidir"
Ortam yine sessizliğe büründü
Sessizliği kapının çalınması bozdu
Poyraz gel diye seslenince kapı açıldı orta yaşlarda bir kadın kapıyı açtı
Elinde ki tepsi ile içeriye girip bize doğru baktı
Elinde ki tepsiyi tekerlekli bir masanın üzerine koyup bize doğru sürdü
Kahvaltıyı önümüze getirip
"Afiyet olsun efendim"
"Teşekkür ederim Fatma abla"
"Teşekkür ederiz"
İkimiz aynı anda konuşunca birbirimize baktık Poyraz boğazını temizleyip eline çatalını aldı
Kadın hafif tebessüm eder gibi olsada kendini toparlayıp odadan ayrıldı
Poyraz çatalını havada bekleterek yiyeceklere baktı
Abi kardeş ikisi de tuhaftı çatalı elime alıp yemeye başladım açlık başıma vurmuştu zaten.
Benden sonra Poyraz da yemeye başladı ama cüssesine göre az yiyordu o yüzden zayıftı
Demek ki midesi küçüktü karnımı doyurunca çatalı tabağa koydum
Bir süre boş boş oturduk ama sürekli oturursam kilo alırdım buna bir çözüm bulmam gerekiyordu
Kapı çalınınca hizmetçi kadın gelip boşları aldı
O gidince ayağa kalktım biraz spor yapsam fena olmazdı biraz ısınma hareketleri yaptım ve birazda spor
Çok geçmeden kıyafetlerim de geldi zaten en çok tayt ve tişört görünce sevindim rahat rahat takılırdım
Elbiseler pek bana göre değildi
Normal bir hayatım olsa sadece tayt ve tişörtle ömrümü geçirirdim
İşte tek sorun normal bir hayatımın olmadığıydı
- Writer
