กันต์ธีร์ปรายตาดุๆ มามอง วันนี้มีเคสผ่าตัดคลอด ปัญหาจากการผ่าตัดทำให้เขาเครียดเป็นพิเศษ กว่าจะเสร็จสิ้นกระบวนการการช่วยเหลือทั้งแม่และเด็ก ทำให้เขาและพยาบาลที่เข้าทำงานนี้เหนื่อยล้าไปตามๆ กัน
“คุณกินเองดีกว่ามั้ง”
“ขี้เกียจ” เขาตอบง่ายๆ แต่มองอย่างคาดคั้นกดดัน “ป้อนสิ ฉันหิวไส้กิ่วแล้วนะ”
เพลงรัมภาย่นจมูกใส่ หมั่นไส้คนเอาแต่ใจ แต่เธอยอมที่จะหยิบแซนด์วิชขึ้นไปจ่อปากได้รูป คนเรียกร้องให้ป้อนก็อ้าปากกัดกินเงียบๆ ชิ้นแรกหมดต่อด้วยชิ้นที่สองจนหมดเขาบอกพอแล้ว เธอจึงเดินเอาจานไปเก็บ หยิบน้ำมาให้
“เรื่องงานเธอว่าไง” กันตีร์หันมาถามหลังจากดื่มน้ำไปเกือบหมดขวด จ้องมองหน้าสวยอย่างจริงจัง
เพลงรัมภาอึกอัก เธอแค่ลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์แต่เรื่องลาออกนั้นยังไม่คิด ร่างอิ่มขยับอย่างอึดอัด สถานการณ์ระหว่างเธอกับกันต์ธีร์มันชวนกระอักกระอ่วนใจชะมัด โดยเฉพาะ หลังจากมีอะไรกันอีกครั้ง
หมอหนุ่มกลับยื่นมือม
