17
Chapter XVII: ฉิบหาย
#ZIAN PART
@ค่ายอาสา
ช่วงค่ำ
หลังจากที่อาจารย์พูดจบ ทุกคนก็เริ่มลุกจากที่นั่งไปยืนต่อแถวรับอาหาร ผมก็เช่นกันท้องมันร้องโครกครากมาสักพักแล้ว พอถึงคิวได้กวยจั๊บมาหนึ่งชามเห็นหน้าตาแล้วนึกถึงกวยจั๊บที่ร้านคุณแม่ของผ้าแพรเลย
ผมเดินถือชามกวยจั๊บมองหาผ้าแพรตั้งใจจะไปนั่งกินด้วยกัน แต่เห็นเธอนั่งกินอยู่กับรุ่นน้องนักศึกษาหญิงกลุ่มใหญ่ที่กำลังมองมา แต่ละคนมองผมแปลก ๆ เล่นซะไม่กล้าเดินไปหาเลย สุดท้ายผมก็กลับไปนั่งกับพวกรุ่นน้องทีมงานซ่อมแซมเช่นเดิม
หลังจากนั่งกินกวยจั๊บกับพวกรุ่นน้องก็มีพูดคุยกันบ้างนิดหน่อย ได้ยินน้องคนนึงในกลุ่มบอกว่านักศึกษาหญิงจะนอนกันที่อาคารไม้อาคารหลังเดียวกันกับเด็กนักเรียน แค่อยู่กันคนละฝั่ง ส่วนนักศึกษาชายให้นอนตรงจุดรวมตัว ผมไม่ได้ถามอะไรมากมายแยกตัวออกมาก่อนตอนนี้รู้สึกเหนื่อยแล้วอยากรีบนอน
พอเดินมาตรงจุดรวมตัวจะหาที่นอนเห็นนักศึกษาชายหล
