27
Chapter XXVII: ไม่เอา กูเอานะ
#ZIAN PART
ตอนเช้า
ผมกำลังจะเตรียมตัวไปเรียนที่คณะ มีเรียนเช้ายันบ่าย จะว่าไปแล้วตั้งแต่วันนั้นยังไม่กล้าทักถามอาการน้องผ้าแพรเลย ไม่รู้ว่าน้องดีขึ้นรึยัง ทั้งยังไม่กล้าโผล่หน้าไปที่ร้าน นึกถึงเรื่องวันนั้นทีไรก็รู้สึกอาย ไปโชว์ความขายหน้าต่อหน้าแม่น้องเขา ไอ้เซียนนะไอ้เซียนมึงทำไปได้ไงวะ?!
อ่า จริงสิ! เพิ่งนึกได้ว่าต้องเอาอะไรติดไม้ติดมือไปคณะด้วยนี่หว่า เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเอาถุงพวงมาลัยออกมา
@คณะบริหารธุรกิจ
ผมขับรถมาจอดที่หลังตึกคณะบริหารธุรกิจ ลงจากรถปุ๊บก็โป๊ะเชะเลยรถยนต์ไอ้เฟยจอดอยู่ใกล้ ๆ นี่เอง ผมหยิบถุงพวงมาลัยลงมาจากรถแล้วเดินไปหารถของมัน ล้วงเอาพวงมาลัยออกมาจากถุง ห้อยไปที่กระจกมองข้างฝั่งคนขับหนึ่งพวง เข้าท่าแฮะ
อืมมม... รู้สึกว่ามันไม่สมดุลเลย ผมเดินมาอีกฝั่งหยิบพวงมาลัยมาหนึ่งพวงห้อยไว้กระจกอีกข้าง เยี่ยม! เพอร์เฟกต์! บาลานซ์!
ก่อนถ
